Oorspronkelijk geplaatst door
NLF
Brad ... Ik heb echt het beste met je voor. Please don't do this to me ...
1) blues heeft absoluut geen reet te maken met majeur en/of mineur. In de blues zijn alle akkoorden (de I, IV en V) dominant, dus een blues staat in beginsel nooit in majeur of mineur (je hebt natuurlijk de mineur blues, maar dat is weer een verhaal op zich). De blues ladder (dus pentatonisch + blue note ofwel mol 5) heeft dan inderdaad een kleine terts die je over het I akkoord speelt (en dan benden en zo, tussen de kleine en grote terts in) maar vaak voeg je de tonen uit de akkoorden toe aan de bluesladder afhankelijk van welk akkoord je op dat moment speelt. Hier en daar speel je dan dorisch omdat je daarmee de terts uit het IV akkoord kunt laten klinken, of je speelt de grote terts uit je I akkoord als je in het I akkoord zit etc.
2) Als je de akkoorden speelt zoals ze in dit schema staan (E / D / A) en dan beginnen en eindigen op E staat het nummer inderdaad in E maar NIET in E majeur, omdat E majeur niet alleen een grote terts heeft maar ook een grote septiem. Hij staat in E myxolydisch, of je zou kunnen zeggen in E7 (de kleine septiem, de D, heb je immers nodig om het D majeur akkoord te kunnen spelen, en in de E majeur ladder heb je niet de D maar D# zitten, zie wat Fusion zegt). Je kunt inderdaad met de E myxolydische ladder (alleen) een E majeur akkoord maken (en geen E mineur akkoord, de G zit er immers niet in), maar dat wil NIET zeggen dat het stuk in E majeur staat. Dit is ook waar de verwarring ontstaat (en dat is overigens ook heel begrijpelijk). Als je de E majeur ladder over deze progressie speelt - de proef op de som - klinkt het immers nergens naar, en dat komt door die D#.
3) Deze progressie komt overigens wel heel veel voor. Heel veel Amerikaanse populaire muziek (of van oorsprong Amerikaanse muziek) staat min of meer in een dominant akkoord; dat is de blues invloed (heb ik van Ted Greene, ik heb zijn shit bestudeerd voor zover ik kon). The Last Time van de Rolling Stones is een goed voorbeeld. De reden dat de E (mineur) pentatonische ladder redelijk klinkt over deze progressie is dat E, A en D allemaal in die ladder zitten (de G zit alleen wat in de weg, benden, niet laten uitklinken, enfin) en om soortgelijke redenen (maar dan meer het afwezig zijn van tonen die de boel zouden kunnen verstoren) kan ook de E majeur pentatonische ladder gebruikt worden (daar zit immers die D# niet in, en dat is de enige toon die E majeur en E myxolydisch/A majeur van elkaar verschillen). Dit is wat in de meeste rockmuziek dus de hele tijd gebeurt en dat klinkt allemaal prima. Maar het heeft met de toonsoort E majeur werkelijk absoluut geen reet te maken.
(overigens kan iedere toon als je m alleen gebruikt om snel chromatisch iets te verbinden en de toon niet uit laat klinken, maar dat is dan voor de volledigheid ...)