Electrisch, akoestisch of toch bas?

Misschien niet helemaal de goede locatie maar moet het ergens kwijt!

Om een heel lang verhaal enigszins kort te houden:
Een aantal jaar geleden ben ik door diverse omstandigheden gestopt met gitaar spelen.

Nu kriebelt het wederom maar er is een kleine (ahum) complicatie: Pijn en ontstekingen aan mijn handen met vermoeden van reuma en een rechter schouder met de nodige ellende (slecht geheelde breuk, slijtage kraakbeen, overbelaste en eigenlijk continu ontstoken hefpees). Concentratie is ook een dingetje maar dat is vooral een kwestie van niet te veel te lang.

Dus mijn vraag is simpel: Wat is het meest vriendelijk voor mijn handen? Electrisch, akoestisch of bas? En als we het over bas hebben: standaard of short scale?

Misschien zijn jullie van mening dat ik er helemaal niet aan moet beginnen maar het is een bewezen feit dat de handen soepel houden door middel van oefeningen bijdraagt aan langer minder pijnen en complicaties dus vandaar dat ik er eigenlijk juist wel aan wil beginnen.

En ja, dunnere snaren en een goede afstelling helpen mee om een licht spelend instrument te krijgen. Dat staat dus ook hoog op het lijstje van noodzakelijke dingen.

Alle input is welkom zodat ik mijn keuzes enigszins gemotiveerd kan beperken!

Mijn ervaring: niet te dunne snaren op een electrische gitaar. Goed afgesteld en een redelijk goede gitaar moet de truc doen. Voordeel van basspelen, uit eigen ervaring, vingers van beide handen blijven in beweging als er zonder plectrum gespeeld wordt........

Volgens mij is elektrische gitaar het lichtste om in te drukken en akoestisch op een gitaar met nylon snaren het lichtste (of minst pijnlijke) voor je vingers.

Ik zou me zelf overigens liever laten sturen door wat ik wil dan door "wat drukt het makkelijkste in" want je moet het hoe dan ook door gaan zetten om ergens te komen en het vinden van motivatie is de gemakkelijkste manier op zin te houden: kort gezegd dus, kies wat je het leukste lijkt.

Herkenbaar, zowel de vraag als de antwoorden.
Heb zelf ook een ooit gebroken en slecht geheeld sleutelbeen rechts en af en toe wat pijn in de ellebogen, polsen en vingers aan beide kanten. Goede dagen en slechte dagen. Ook veel nagedacht over of en hoe het nu verder moest met de gitaarhobby... ik heb de keuze gemaakt voor wat ik het leukst vind en dat is de staalsnaar acoustic. Niet meer tobben van kan het beter of makkelijker, dit is wat het is en ik doe het er mee. Gear downsizen, stoppen met tobben en doorspelen zo goed als het gaat.

Iedereen bedankt voor de reacties tot nu toe!

Na wat proberen ben ik er ondertussen achter dat het in ieder geval niet een akoestische word. De reden hiervoor is de klankkast waar je omheen mag. Hierdoor komt je arm en schouder wat naar voren en die hoek wat langer aanhouden wordt erg pijnlijk. Er zijn wel akoestische met een dunne klankkast zoals Yamaha APX en Ibanez Talman maar denk dat ook dat nog te dik is.

Bij een elektrische of bas kun je je arm en schouder wat dichter bij je houden, wat voor mij natuurlijker en vooral comfortabeler is.

Ik hoop dat bovenstaande met de arm/schouder duidelijk is voor iedereen. Anders aub zelf even proberen en je snapt het wel.

@Midwolda: Ivm oa een dikke burnout (alles gaf extra stress) en daardoor ook financiën een aantal jaar geleden echt alles opgeruimd. Hoef gelukkig dus niet uit te dunnen!

Nu alleen nog steeds de financiën waardoor ik het ook weer niet al te duur kan en wil maken.

Laatst weer eens een hele avond gepield na een tijdje wat minder gedaan te hebben. Kreeg ik een soort slapende linkerhand. Paniek. De volgende dag was het weg. Zodra je pijn voelt ofzo. STOPPEN. Morgen weer een dag. Nix forceren. Bij de klassieke gitaar heb je een aanbevolen houding, gitaar op het bovenbeen, voet op een standaard. Dat heb je bij elektrisch spelen niet, iedereen doet maar wat. Probeer een houding te vinden die het meest comfortabel aanvoelt. Gibson schaallengte speelt lichter dan Fender.

Ik denk een short scale elektrische gitaar met dunne snaren (setje 009). Bas zou ik niet doen, die dikke snaren indrukken vergt toch wat van je vingers.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Brad

Ik denk een short scale elektrische gitaar met dunne snaren (setje 009). Bas zou ik niet doen, die dikke snaren indrukken vergt toch wat van je vingers.

---

Welnee, heb een aantal bassen, ben ook bassist en mits goed afgesteld en goede kwaliteit is het zeker niet zwaar!

Ik vind bassen echt veel zwaarder dan gitaar.
Ik heb laatst nog een invalklusje gedaan op de bas (metalcovers), maar als ik dat doe ben ik best wel op na een uurtje of twee, terwijl ik dat op gitaar prima volhoud.

Gitaristen incl. ikzelf maken meestal de fout dat ze veel te hard aanslaan op een bas.

Hmm, dat zou best eens een deel van de oorzaak kunnen zijn ja.

Ik ben qua klank veel beter gaan bassen toen ik meer ging strelen. Ik speel zonder plectrum.

Ik speel sowieso zoals een slager chirurg zou zijn :D

Nahja hard aanslaan is een sound op zich maar als je meer klank en diepte wil hebben, moet je het toch wat zachter aan doen.

Klopt wel. Op gitaar, zeker thuis, kan ik dat nog redelijk doseren, maar op bas, met plectrum en adrenaline, dan wordt het toch weer plectrums kapothakken, vooral als we het over de stevigere kant van het spectrum hebben.

De kogel is door de kerk: Het is een Ibanez SA160FM geworden vanwege de ergonomie. 2e hands voor €125,- plus benzine gekocht.

In zeer nette staat en ook zeer weinig bespeeld. Wel voorzien van een dikke laag nicotine want de vorige eigenaar was blijkbaar een stevige roker.

Nu ook wel weer stress dat ik er aan begonnen ben maar we gaan het vanzelf meemaken!...

Ik hoop dat het gaat werken voor je. Succes.

Bedankt voor je reactie en succes wensen. Ik kan je alvast vertellen dat de hals vanwege het plattere/dunnere/snellere profiel tot op heden erg goed bevalt!

We gaan het meemaken...

Heb de gitaar even gegoogled: zier er goed uit, en als jij hem fijn vindt spelen dan is het toch geregeld? Veel plezier ermee, en hopelijk stress en pijnvrij!

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Outline

Dus mijn vraag is simpel: Wat is het meest vriendelijk voor mijn handen? Electrisch, akoestisch of bas? En als we het over bas hebben: standaard of short scale?

Misschien zijn jullie van mening dat ik er helemaal niet aan moet beginnen maar het is een bewezen feit dat de handen soepel houden door middel van oefeningen bijdraagt aan langer minder pijnen en complicaties dus vandaar dat ik er eigenlijk juist wel aan wil beginnen.

En ja, dunnere snaren en een goede afstelling helpen mee om een licht spelend instrument te krijgen. Dat staat dus ook hoog op het lijstje van noodzakelijke dingen.

Alle input is welkom zodat ik mijn keuzes enigszins gemotiveerd kan beperken!

---

beste Outline, dat klinkt niet best.
En als je handen chronisch mis zijn wil ik misschien gaan voor de zure appel.
Stap over op synth…. En dan niet met pianoklavier maar semi-gewogen.

Niets lijkt me vreselijker als je straks weer vast komt te zitten.

Kreeg je er benzine bij? ;)

Ibanez speelt altijd makkelijk, platte nekken, medio jumbo frets. Ik heb een ouwe S540, platte body ook, zeer comfortabel. Suc6! :punk:

Ik vind zelf een laag afgestelde c-shape strat neck het lichtste spelen. Heb er twee waar ik uren achter elkaar op kan spelen. Speel zelf op 0.10 snaren, maar 0.9 kun je ook doen. Let ook op de radius, ik vind vlakker vanaf 12" wat harder, minder comfy spelen dan bijv. 9,5". En afgeronde randen (evt. zelf te doen of laten doen).

Op een western ga ik 't veel eerder aan de vingers voelen. Toegegeven: ik knijp iets meer dan nodig is, let dus ook op je techniek. Nylon is ook wel licht, maar heeft ook een vrij brede hals.