Hoe gevaarlijk is een neckcrack?

Dag beste forumleden,

Ik kwam op marktplaats een Ibanez PGM100 tegen met een bod wat tot nu toe op best een schappelijke prijs staat. Paul Gilbert is al jaren een van mijn grote voorbeelden op elektrische gitaar en vind zijn signatures ook schitterende gitaren om te zien. Deze op marktplaats dus ook geen uitzondering.

Alleen in de advertentie staat dat de gitaar in het verleden een neckcrack heeft gehad, maar dat deze professioneel gerepareerd is. Staat ook foto bij van de crime scene, de reparatie ziet er keurig uit. Maar is dat echt zo? Kun je zoiets zo goed als nieuw repareren? Ik wil graag meebieden maar een gitaar met een zwakke hals moet ik niet hebben. Wat jullie?

Bedankt voor jullie reacties!

Het blijft een zwakke plaats, dan mag het nog zo vakkundig gerepareerd zijn.
Voor een statisch voorwerp is dat geen probleem maar een gitaar die toch wel wat spanning en dergelijke moet weerstaan zou ik het liever niet kopen.

Het is toch juist zo dat de gitaar in ieder geval niet meer zal breken op de plek waar hij gelijmd is? Dus een zwakke plek lijkt me sterk.

Ik had eigenlijk al een keer het plan om een dergelijk topic te openen. Ik vraag me namelijk af hoe groot het risico is voor welke gitaren (Gibson is bekend, Epiphone ook? Daar hebben de koppen een grotere hoek met de hals dan bij Gibsons) en wat er nu precies gebeurt. Zou het kunnen voorkomen dat de kop er letterlijk afligt als een Epiphone een keer achterover valt? Of heb je meer, zoals laatst omschreven, dat er een scheur in de gitaar zit maar dat er verder niet zoveel aan de hand is?

Sorry voor het nu al lenen van een topic, maar het lijkt me dat het er wel bij kan.

Als de juiste techniek gebruikt is met het repareren is die plek sterker dan de rest.

Inderdaad, als het goed gedaan is, is het geen probleem en is de plek zelfs sterker dan normaal. Ik heb dit ooit gechecked bij de gitaardokter hier in Eindhoven en dat is een echte luthier. Dus moet geen probleem vormen, wel een mooi afdingargument! :)

Als het goed is gerepareerd zal hij inderdaad nooit op dezelfde plek breken. Het hoeft dus geen probleem te zijn , wel een goed argument om wat van de prijs af te krijgen.

k Heb jarenlang op een akoestische gitaar gespeeld waarvan de kop was afgebroken en professioneel gerepareerd. Ik heb nooit enig verschil gemerkt met daarvoor en het was nog steeds een prima gitaartje.

Houtlijm is sterker dan hout dus als de reparatie goed is uitgeoverd dan is de breukplek sterker dan de rest. De breuk moet netjes gelijmd zijn, met een mooie smalle lijmnaad en weinig geknoei. Ook moet je gewoon aan de hals kunnen trekken, daar moet ie dus tegen kunnen. Als de verkoper dat niet goed vindt dan is er of iets aan de hand of hij weet er zelf niks van.

Ik dacht trouwens dat de PGM's esdoorn halzen hadden, die breken normaliter veel minder snel dan mahonie halzen door het verschil in nerflengte. Misschien moet je even navragen hoe die breuk is ontstaan, kan iets zeggen over hoe de gitaar verder is behandeld.

Ik heb de advertentie er even bij gezocht, het is inderdaad een esdoorn hals, knap dat ie gebroken is geweest. Hoewel, met die dunne Ibbie halsjes... Ziet er verder vrij netjes uit qua reparatie, voor zover op de foto te zien.

een neckcrackis over t algemeen stabieler en meer solide dan een niet-gebroken head. vanwege het lijmoppervlak n atuurlijk. Ibanez bijvoorbeeld doet 't ook met zijn scarf joint...

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Alberto

Het blijft een zwakke plaats, dan mag het nog zo vakkundig gerepareerd zijn.
Voor een statisch voorwerp is dat geen probleem maar een gitaar die toch wel wat spanning en dergelijke moet weerstaan zou ik het liever niet kopen.

---

De desbetreffende plek is juist STERKER op de gerepareerde plaats. Dat een hals met headcrack zwak of slecht zou zijn is onzin, mits het professioneel gedaan is.

edit: oops, ik was de zoveelste...

R.

Ik heb de halsen van al mijn Les Pauls en SG's gelijk een headcrack bezorgd, dan had ik dat tenminste gehad.....:)

Maar serieus, ik kan me alleen maar aansluiten bij een groot aantal voorgangers: ik heb jaren een Framus Jan Akkerman gehad, die een neckcrack had. Nooit een probleem. En van mijn 12-string Epiphone uit midden 70's is de hals ooit geheel afgebroken en die is ook meer dan vakkundig gerepareerd en no problem.
Ook toen kreeg ik al te horen dat de lijmverbinding sterker is dan de originele houtverbinding....

Gr. C.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door guitarkid

Ik heb de halsen van al mijn Les Pauls en SG's gelijk een headcrack bezorgd, dan had ik dat tenminste gehad.....:)

---

Er zit iets in.. de eerste keer kun je beter gehad hebben..

Of zoals ik - heel vaderlijk- tegen mn beteuterd kijkende, gitaarspelende zoon zei: Ja, jongen, jij wilt Gibson spelen, dan moet je ook accepteren dat je gitaar breekt. en bedenk dat deze eerste keer zeer doet, maar dat het hierna makkelijker wordt...
Ik heb nog nooit verschil in tone, sustain, bespeelbaarheid of stemmingsvastheid gemerkt na raparatie v.e. headcrack. De crack lijkt wat dit betreft heel weinig negatieve invloed te hebben.

Wel belangrijk: de crack heeft een behoorlijke negatieve invloed op de verkoopwaarde van een gitaar. doe daar als koper je voordeel mee, zou ik zeggen! Bij een gibson scheelt dit al gauw honderden euro's. geen idee wat het met de waarde van deze iba doet... maar hij wordt er niet duurder op, is het wel?

Over de stevigheid: de gelijmde verbinding is steviger dan het hout - relatief gezien. dat kan in de loop der tijden veranderen, een lijmnaad kán(!) slechter worden.
Wat niet klopt is het fabeltje dat je hals nooit meer breekt op de plek waar ie gelijmd is. Tot mijn verbazing kan dat wel, het is me zelfs overkomen!

(en ja, die oorspronkelijke reparatie was professioneel..)

het maakt ook allemaal niet zo veel uit.. als ie niet óp die plek breekt, breekt ie er net naast. Je komt pas in de problemen als je geen plek meer hebt om te lijmen, of er houtsplinters weg zijn.
mijn ouwe trouwe gibson western is na -tenminste- vijf breuken een afschuwelijk gezicht van breuklijnen en kraters, een extra plaat op de kop houdt de zaak in stand...
maar ik wil m nog steeds met geen enkele andere gitaar ruilen!

toch raar dat die gibsons zo snel breken. Dat is echt een ontwerpfout, het stuk hout tussen de kop en de nek is zo dun, waarom laten ze het niet gewoon recht doorlopen zoals bij een strat? :strat:

Ik heb een SG uit 1973 gehad met een crack , verder helemaal origineel , heb ik ingeruilt tegen een gitaar voor rond de €1000 , zonder crack had hij minimaal €500 meer opgeleverd.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door eggen_h

toch raar dat die gibsons zo snel breken. Dat is echt een ontwerpfout, het stuk hout tussen de kop en de nek is zo dun, waarom laten ze het niet gewoon recht doorlopen zoals bij een strat? :strat:

---

Sustain.

En er werd mij verteld dat een strat (en dergelijken) een rechte kop heeft omdat de stemvastheid ten goede komt met een trem.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Zamalan

Sustain.

En er werd mij verteld dat een strat (en dergelijken) een rechte kop heeft omdat de stemvastheid ten goede komt met een trem.

---

welnee. de reden is veel pragmatischer. met een angled head hoef je geen dingen te gebruiken om de snaren op de topkam te drukken.fender heeft niet voor niets een stringretainer...

Waarbij een hals met stringretainer waarschijnlijk weer goedkoper te produceren is als een angled headstock neem ik aan, waarmee je weer bij de reden komt waarom Fender het zo doet.

En het kost minder hout (mits je de hals uit 1 stuk wilt maken).

Gibsons hebben een hals van mahonie (meestal) en mahonie heeft een veel kortere nerf dan esdoorn, waardoor het veel sneller breekt.

het lijkt inderdaad dat Mahonie sneller breekt dan esdoorn. maar met zekerheid is dat niet te stellen. Bovendien zijn er heel wat gibsons gemaakt met maple halzen - en die gingen ook kapot, je ziet genoeg 70's LP's met cracks...

Euvel is de halshoek. Om dat een ontwerpfout te noemen gaat me te ver, want G's zijn niet ontworpen om heel te blijven, maar om goed te klinken... de hoek dient er voornamelijk voor om de snaren onder spanning over de brug te laten lopen. En dat is prima ontworpen, er is geen beter ontwerp denkbaar. het is alleen niet gemaakt om mee te smijten...

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Rinze

Houtlijm is sterker dan hout dus als de reparatie goed is uitgeoverd dan is de breukplek sterker dan de rest. De breuk moet netjes gelijmd zijn, met een mooie smalle lijmnaad en weinig geknoei. Ook moet je gewoon aan de hals kunnen trekken, daar moet ie dus tegen kunnen. Als de verkoper dat niet goed vindt dan is er of iets aan de hand of hij weet er zelf niks van....

---

Kijk... dit is toch wel een hele goeie tip!!!

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door zoon van Piet

het lijkt inderdaad dat Mahonie sneller breekt dan esdoorn. maar met zekerheid is dat niet te stellen. Bovendien zijn er heel wat gibsons gemaakt met maple halzen - en die gingen ook kapot, je ziet genoeg 70's LP's met cracks...

Euvel is de halshoek. Om dat een ontwerpfout te noemen gaat me te ver, want G's zijn niet ontworpen om heel te blijven, maar om goed te klinken... de hoek dient er voornamelijk voor om de snaren onder spanning over de brug te laten lopen. En dat is prima ontworpen, er is geen beter ontwerp denkbaar. het is alleen niet gemaakt om mee te smijten...

---

aanvulling:

beste ontwerp als je de hals uit 1 deel wilt maken. Mijn crimsons krijgen geen aangelijmd headstock, maar bestaan uit 9 delen, verticaal verlijmd. dat geeft de stijfte van een fender-style neck/head, maar de tone en feel van een gibson neck. halsprofiel even buiten beschouwing gelaten. en dat niet alleen, de headstock is richting het puntje toe dunner, en er is een kleine volute. dat is imho, het beste ontwerp.

Gitaar is reeds verkocht!

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door rocker_71

Gitaar is reeds verkocht!

---

Inderdaad, dat was ik (zie deze thread). Het was wel komisch om te zien dat deze thread geopend werd op het moment dat de deal tussen de verkoper en ik bijna rond was (d.w.z. ik wilde de gitaar alleen nog even testen), maar desalniettemin is het wel een goed onderwerp om over te hebben (neckcracks dus).