Gypsy jazz

Als gitarist/muzikant ben ik voortdurend op wandel. Ik verbind me nooit aan een bepaalde muziekstijl en probeer van alle stijlen wat mee te krijgen. Zo heb ik me al verdiept in de rock/metal, blues, bluegrass, folk,...

En nu is het moment gekomen dat ik toch wat gypsy jazz zou willen leren. Je weet wel, die typische django reinhardt muziekjes. Google brengt uiteraard een uitkomst, maar ik zie door het bos de bomen niet echt meer van waar nu juist te beginnen. Ik ben ondertussen gevorderd genoeg om nummers van tab te leren spelen, maar dat zegt me niet echt veel, dat zie ik niet als een uitdaging (hoewel ik nu Minor swing aan het instuderen ben en dat vergt toch wat oefening :D)

Dus waar start ik voor gypsy jazz? Zowel begeleiding als soleer werk wil ik graag kunnen en snappen.
Weet iemand 'de' ideale website voor mij? Iemand tips?

Ik hoor het graag!

edit: en kijk ondertussen even naar dit (ik verwacht natuurlijk niet zo te leren spelen :D)

Oef, ik weet het niet, maar op www.allmusic.com kan je waarschijnlijk wel een discografie van Django Reinhardt vinden...
Nuages is een bekend stuk van hem...
Voor de rest worden er naast mi7 akkoorden ook veel mi7b5 en dominant akkoorden in de Gypsy Jazz gebruikt en bij het soleren gebruikt men vaak arpeggio's...

Als dit de eerste keer is dat je in jazz uit die tijd (pre-sixties zeg maar) duikt, onthoud dan dat het omspelen van de (juiste) akkoordtonen centraal staat, ipv ladder-akkoordrelaties. Daarbij kom je vaak veel chromatiek tegen.

Die chromatiek was me al sterk opgevallen. Ben momenteel veel Django aan het luisteren en probeer er wat dingen uit te halen. Dezelfde lickjes komen eigenlijk vrij vaak terug, maar dan met de klemtonen anders. Toch blijft het verbazend wat die man deed met zijn beperkingen... :)

Ja, dat is zoiets wat je niet hardop mag zeggen, want dan gaat iedereen het heel hard ontkennen, maar jazzers varieren net zo hard op vaste licks als blues- en rockgitaristen. De laatste keer dat ik zoiets hier beweerde kreeg ik een emmer stront over me heen, maar als je oren hebt, hoor je dat zelfs gasten als Parker en Rollins heel vaak dezelfde lickjes speelden. Ik heb in een nummer van mijn favoriet Grant Green weleens meer dan 25 keer hetzelfde lickje gehoord! En Emily Remler heeft gezegd: leer zes te gekke licks gebruiken en je kunt jazz spelen. (En Remler speelde echt vrijwel elke jazzer eruit)

http://www.hotclub.co.uk/

Hier vind je behoorlijk wat goede tips. EN dan een dikke (DIKKE) Wegenpick, met stevige aanslag. Voordat je investeert in zo'n Gipsytype gitaar zou je silk and steel strings op je gitaar kunnen zetten. Dan kom je qua sound en feel een heel eind in de buurt. Voor andere stijlen zijn die snaren weer waardeloos trouwens... En met dat dikke plectrum vrij stevig aanslaan, en ook leren begeleiden. Heb wel eens wat uitleg van Josho daarover gehad, manier van aanslaan en slag. Nuttig lesje.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door EuroCinema

Ja, dat is zoiets wat je niet hardop mag zeggen, want dan gaat iedereen het heel hard ontkennen, maar jazzers varieren net zo hard op vaste licks als blues- en rockgitaristen. De laatste keer dat ik zoiets hier beweerde kreeg ik een emmer stront over me heen, maar als je oren hebt, hoor je dat zelfs gasten als Parker en Rollins heel vaak dezelfde lickjes speelden. Ik heb in een nummer van mijn favoriet Grant Green weleens meer dan 25 keer hetzelfde lickje gehoord! En Emily Remler heeft gezegd: leer zes te gekke licks gebruiken en je kunt jazz spelen. (En Remler speelde echt vrijwel elke jazzer eruit)

---

Nou nou nou, dit geld meer voor de ouwe gasten die veel clichés gebruiken, maar neem nou eens een Kurt Rosenwinkel... (Oeps, ben toch hard aan het ontkennen :sssh:)

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Harald

http://www.hotclub.co.uk/

Hier vind je behoorlijk wat goede tips. EN dan een dikke (DIKKE) Wegenpick, met stevige aanslag. Voordat je investeert in zo'n Gipsytype gitaar zou je silk and steel strings op je gitaar kunnen zetten. Dan kom je qua sound en feel een heel eind in de buurt. Voor andere stijlen zijn die snaren weer waardeloos trouwens... En met dat dikke plectrum vrij stevig aanslaan, en ook leren begeleiden. Heb wel eens wat uitleg van Josho daarover gehad, manier van aanslaan en slag. Nuttig lesje.

---

Toffe site! Kan ik wel wat mee voorlopig.
Ik oefen nu gewoon nog wat op mijn akoestisch gitaartje. Ik ga er even geen andere snaren op zetten, heb ze teveel nodig voor andere projectjes. Wss komt er binnen een jaartje wel een typische gypsy gitaar bij. Eerst even sparen :satisfie:

Hier meneer Rosenwinkel en wat horen we op 1:24? Een overbekende Parker-lick (die we trouwens ook kennen als 1 van Pat Martino's "activities"), waarvan je varianten eigenlijk door de hele eerste minuut van de solo terug hoort komen.
Er is natuurlijk wel een groot verschil tussen "lickjes afdraaien" en ze zo creatief gebruiken als een Rosenwinkel. En gasten als John Abercrombie kunnen ook heel lineair, intervallisch spelen waarbij ze vrijwel geen licks gebruiken. Maar dat spreekt mij minder aan dan een Benson, Martino, Green, Montgomery, Burrell, Scofield, die allemaal hun eigen ding doen met de boptaal.

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door EuroCinema

Hier meneer Rosenwinkel en wat horen we op 1:24? Een overbekende Parker-lick (die we trouwens ook kennen als 1 van Pat Martino's "activities"), waarvan je varianten eigenlijk door de hele eerste minuut van de solo terug hoort komen.
Er is natuurlijk wel een groot verschil tussen "lickjes afdraaien" en ze zo creatief gebruiken als een Rosenwinkel. En gasten als John Abercrombie kunnen ook heel lineair, intervallisch spelen waarbij ze vrijwel geen licks gebruiken. Maar dat spreekt mij minder aan dan een Benson, Martino, Green, Montgomery, Burrell, Scofield, die allemaal hun eigen ding doen met de boptaal.

---

Vette video die kende ik nog niet! Kurt Rosenwinkel is toch wel een van mijn favorieten, maar we mogen er toch vanuit gaan dat iemand van dat niveau, niet bewust licks staat te spelen, die gasten kennen hun shit zo goed dat dat een grote onbewuste flow is. Dat er dan iets uit komt dat toevallig lijkt op een parker lick kan, maar geloof mij dat die gasten zoals Rosenwinkel, Scofield etc... echt true staan te improviseren, natuurlijk komen er wel eens dezelfde dingen voorbij, maar dat is ook onderdeel van iemand z'n stijl. Maar goed, met Gipsy jazz heeft deze discussie weinig meer te maken :D

Nah volgens mij is dat een gedachte wat veel mensen hebben van jazz die zich er nog niet in verdiept hebben.. Toch slaat dat alleen inderdaad op de oude garde van jazz gitaristen... en met oud bedoel ik ook heel oud (Snoozer Quinn, Christian, Freddie Green, Slim Gaillard)
Want kijk naar een Wes Montgomery.. ga mij niet vertellen dat die kerel licks staat te spelen want dan zou je beweren dat hij voor elke solo weer 40 nieuwe licks maakt wat me sterk lijkt..

ha, precies wat ik voorspelde! :stop: Moet ik hier nou op ingaan of niet? Waarschijnlijk verstaan jullie onder licks iets anders dan ik. Natuurlijk heeft een jazzgitarist geen complete frases van twee, drie maten die hij klakkeloos oplepelt, een rocker hopelijk evenmin trouwens. Maar bepaalde types frases, bijvoorbeeld over turnarounds of ii/V/I´s hoor je gewoon regelmatig terugkomen naarmate je langer jazz luistert en speelt. Met variaties, en als onderdeel van een spontane flow, natuurlijk. Misschien moet ik dat geen licks noemen, is dat verwarrend.
En over Wes gesproken: Voidhead, heb je mijn versie van 4 on 6 al gehoord?

Heb hem beluisterd en gereageerd. Maar dat is wel wat ik onder licks versta ja, letterlijk een lijntje spelen tijdens 'improviseren', je trukendoos opentrekken. Wat je zegt klopt natuurlijk ook wel, maar toch zeker meer bij de oude garde en vnml. in de bebop, tuurlijk hoor je vaak dat er naar de terts toegespeeld wordt in een turnaround of iets dergelijks. Is ook een reden dat ik meer van modale en modernere jazz hou.

Datzelfde heb ik nou precies ook, om dezelfde redenen...
Hoor ook veel liever Coltrane dan Parker bijvoorbeeld...
Grant Green en Wes Montgomery vind ik dan wel weer te gek...
Kurt Rosenwinkel vind ik niks aan, komt op mij inderdaad over alsof hij veel beboplijntjes recycled en op een iets andere manier speelt, misschien dat 'ie daarom ook zo populair is bij Conservatoriumjazzers...
Overigens gebruikt men in de modalere Jazz ook wel signature licks hoor, iedereen heeft ze en gebruikt ze...

goed toppic!+ ik geef €cinema gelijk.
btw Check fapy lafertin

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door Tristan

Datzelfde heb ik nou precies ook, om dezelfde redenen...
Hoor ook veel liever Coltrane dan Parker bijvoorbeeld...
Grant Green en Wes Montgomery vind ik dan wel weer te gek...
Kurt Rosenwinkel vind ik niks aan, komt op mij inderdaad over alsof hij veel beboplijntjes recycled en op een iets andere manier speelt, misschien dat 'ie daarom ook zo populair is bij Conservatoriumjazzers...
Overigens gebruikt men in de modalere Jazz ook wel signature licks hoor, iedereen heeft ze en gebruikt ze...

---

Ik hoor inderdaad ook veel liever Coltrane dan Parker, heb alle respect voor wat Parker heeft gedaan in z'n tijd, maar Coltrane speelt gewoon botter. Wes Montgomery blijft inderdaad gewoon geniaal, zijn solo's zijn zo lyrisch, hij bouwt echt een verhaal uit.
Snap wel dat je Rosenwinkel niks aan kan vinden, is ook heel smaakgebonden natuurlijk. Maar luister dan ook eens naar bv. Number Ten, en die solo die hij daar heeft op 2:16 ongeveer, dit zijn geen bebop lijntjes, dit is gewoon een geniale sfeer die hij neerzet, die nootkeus is echt absurd en toch zo simplistisch.
Verder het klopt zeker dat iedereen zijn signature licks heeft, en daar is ook niks op tegen.

Eens, maar zonder Parker geen Coltrane, ze hebben allebei hun plek in de ontwikkeling van de muziek. Het helpt ook niet dat Parker's opnamen gewoon minder lekker klinken en zeker die met de strijkers erg gedateerd aan kunnen doen. Maar zoiets als de opening van de solo van Just Friends, de sierlijkheid waarmee Parker dat speelt, prachtig. Het lijkt mij ook razend moeilijk om bij Coltrane in te stappen zonder je in Parker te verdiepen (kwa spelen dan).

hey, wat leuk dat je django wil gaan spelen!

http://nuagesdeswing.free.fr/jouer/jouer_index2.html
op deze site kun je de akkoorden van veel django nummertjes bekijken en mp3's van de ritme sectie downloaden en luisteren. kan je er zelf op soleren.

http://www.hotclub.co.uk/
bij het kopje playing - alles over gipsy jazz - technieken, hoe je akkoorden pakt, solo trucjes, arpeggio's enzovoorts.

en ja, als je dat een beetje doorhebt rest er niets anders dan Django nummers uit te zoeken, stukje voor stukje, telkens weer terugspoelen enz.
minor swing, rose room, chicago of iets dergelijks zijn leuk om mee te beginnen omdat het tempo nog niet helemaal de pan uit stijgt.

mocht je nog een leuke gipsy jazz gitaar zoeken kheb er nog een liggen voor weinig geld.

succes!

- die just friends solo van parker in het begin is idd echt briljant.. zoiezo zou ik het moeilijk vinden te kiezen tussen parker en coltrane.. ben wel van mening dat het improviseren van coltrane minder 'lick' gebaseerd lijkt maar of ik dat nou prettiger vind om naar te luisteren..

Citaat:

---

Oorspronkelijk geplaatst door LuukieRayVaughan

Want kijk naar een Wes Montgomery.. ga mij niet vertellen dat die kerel licks staat te spelen want dan zou je beweren dat hij voor elke solo weer 40 nieuwe licks maakt wat me sterk lijkt..

---

Zo, moet je dit eens horen!
http://www.youtube.com/watch?v=a3Emx...eature=related
Wes met Pim Jacobs! Ik neem aan dat je de solo kent die Wes speelde op No Blues (Smokin' at the Half Note). De overeenkomsten springen nogal in het oor, vind je niet?