Oorspronkelijk geplaatst door
D3nnis
Ik herken dat wel een beetje.
Ook bij duurdere gitaren speelt dit wel, pak eens 3 ogenschijnlijk dezelfde '58 LP reissues. Ik vind de onderlinge verschillen eigenlijk best groot.
Anderzijds, als ik ze alle 3 zou opnemen en terug zou luisteren, kan ik ze waarschijnlijk niet onderscheiden.
Maar naast meetbare zaken als wel of niet scherpe freteinden, vlakheid van fretwerk, het al dan niet aanwezig zijn van lakfouten, e.d. zit er ook nog een stukje "feel", of misschien toch wel toon als je zelf speelt, wat niet echt meetbaar is.
Ik vraag me best regelmatig af, wat voor mij een gitaar nou een goede gitaar maakt, en dat is eigenlijk nog niet zo gemakkelijk om te beantwoorden in meetbare termen.
Ik denk dat het daarmee ook wel heel lastig is om dit te herleiden naar land van herkomst.
Omdat het zo lastig te kwantificeren is naar meetbare waarde, vraag ik me ook af hoe veel er tussen de oren afspeelt.
Mijn eerste gitaar is een Koreaanse Fenix stratocaster. De electronica werkt inmiddels niet meer (geen idee of het de pots zijn of de elementen, moet ik nog een keer wat mee), maar als ik hem akoestisch bespeel klinkt ie eigenlijk best wel als een gitaar "die er wel zin in heeft", maar ik kan eigenlijk niet beantwoorden waarom ik tóch mijn musicmans pak (behalve dan omdat die elementen het wel doen). Zit best raar in elkaar, voor mij in ieder geval.