hoe maak ik mijn solo's 'jazzy'?

[eddyvanbuiten]

ehm ok, ik probeer wat jazz solo's te spelen (beetje in de stijl van Chris Cheney) op wat standaard mineur en majeur accoordenschema's, en zou graag wat hulp gebruiken:
normaal zijn de toonladders die ik gebruik de 'gewone' mineur / majeur, de pentatonische, de blues-ladder, en waar het kan de harmonische.
wat ik nu probeer uit te zoeken: hoe kun je bijvoorbeeld de septiem-ladder (in C: C D E F G A Bb) en de melodische (in C: C D Eb F G A B) in standaard accoordenschema's opnemen, om een wat meer 'jazzy' geluid te krijgen? en welke ladders gebruik je wanneer, etc?
alle tips zijn welkom.

alvast bedankt

[gorgasm]

lydisch dominant op n V.

c d e fis g a bb d

verder luister ik!!!

[-=JEROEN=-]

c d e fis g a bes bedoel je

oftewel 1 2 3 #4 5 6 b7

wat dus de 4e trap van melodisch mineur is

G mel.min = C lyd.dom


over verminderde akkoorden kan je diminished ladders proberen:

half-heel = c (half) des (heel) es (half) e (heel) fis (enzovoort)
heel-half = lijkt me duidelijk


nog veel makkelijker is om chromatische tonen toe te voegen aan je bestaande solo

de bluenote is ook een chromatische toon

speel je dus normaal gesproken een C majeur solo over bijv Cmaj7 - Fmaj7, probeer dan eens zoiets te spelen:
(bes) b - b c b a - (as) a g e

de tonen tussen haakjes speel je heel kort

dit werkt vooral goed met de mineur tonen, je lost dus de b3 op naar een 3, of een b6 naar 6, of b7 naar 7

[EuroCinema]

Probeer de bebopladders eens. Dat zijn standaardladders met 1 extra noot. Hier vind je wat voorbeelden en uitleg.

[gorgasm]

Probeer de bebopladders eens. Dat zijn standaardladders met 1 extra noot. Hier vind je wat voorbeelden en uitleg.

jaja! charlie parkers b9!(net zoals een #4)

maar in hoever mag je dit gebruiken? overal?(op een V)

[EuroCinema]

Op een G7 en alles wat daarop lijkt (G6, G13, G7#9) kun je 'm prima gebruiken. Officieel moet je zorgen dat de extra noot op een "zwakke" tel valt (een-e), maar dat komt op gehoor wel goed meestal.

Op mineurakkoorden gebruik je minor bebop scale, dorisch met een grote terts eraan toegevoegd. (Lijkt vreemd, maar zeker aflopend klinkt het prima) Dus: d e f f# g a b c d

M.a.w. D mineur bebop heeft dezelfde noten als G dominant bebop

En op majeur7 akkoorden bebop major: ionisch met een b6 toegevoegd. Dus op c wordt dat c d e f g g#a b c.

Je kunt dat extra nootje trouwens wel het beste zien als een chromatische tussennoot tussen twee andere. Als je hem zomaar los pakt, klinkt het niet.

Ten slotte een voorbeeld van een patroontje dat je veel hoort bij Grant Green. Om maar aan te geven hoe simpel het kan zijn.


G7
----------------------------------
------8-7-6--------5---3---------
-----------------5----------4-----
-------------7------------------5-
-----------------------------------
-----------------------------------

Die eerste drie noten komen dus uit de G7 bebop scale.

(ooww ja in de bebop scale zit geen b9, maar 3-b9 is wel helemaal bebop!)

[-=JEROEN=-]

Komt ongeveer neer op hetzelfde als ik zei, toch?

Mineur tonen tussen de majeur tonen spelen (b3 b6 b7 b9 enz)

[EuroCinema]

Met het verschil dat een bopladder heel netjes in elkaar zit: akkoordtoon en niet-akkoordtoon wisselen elkaar constant af. Als je een bopladder bijvoorbeeld vanaf de 1e tel aflopend speelt in achtsten, valt elke akkoordtoon op een sterke tel en elke niet-akkoordtoon op een zwakke tel. Het is dus een heel gestructureerde manier om chromatische tussennoten te gebruiken.

Dat is prettig, want op hoger tempo is de kans immers vrij groot dat je met chromatische nootjes af en toe lelijk de mist ingaat en opeens een loeivalse noot benadrukt. Als je #9 bovenop de eerste tel van een maj7 akkoord terecht komt... au!

Daarnaast is zo'n ladder een oplossing voor het probleem dat een normale ladder na zeven noten opnieuw begint, terwijl een maat na acht achtsten opnieuw begint.

(Je moet dit natuurlijk wel horen/zien in de context van jaren veertig gasten die Cherokee erdoorheen jagen op achterlijke tempo's)

[LuukieRayVaughan]

Wat je ook kan doen om je spel meer jazzy te maken is: Stel er wordt in een lied een Cm aangeslagen en jij wilt daar jazzy soleren, dan kan je over ''denkbeeldige'' akkoorden spelen.

Bijvoorbeeld iemand speelt 4 maten een Cm dan maak jij tijdens je solo daar een | Cm | Cm | G+ | G+ | van. Dat is natuurlijk maar een voorbeeld van de vele mogelijkheden die je hebt.
Maar dan speel je dus over de denkbeeldige akkoorden G+ waar je bijvoorbeeld gealtereerd over kan spelen (melodisch vanaf Ab, mixolydisch#11 vanaf Db) of G harmonisch ofzo, noem maar op.
Hiermee kan je je spel heel gevarieerd mee maken! Vooral ook goed om te doen bij een stuk dat lang op bepaalde akkoorden blijft hangen.

[Guitarmania]

Misschien ga ik niet helemaal in op de vraag, maar ik heb de afgelopen tijd Jasse van Ruller een paar keer zien optreden. En da's toch een jazz-man.

Ik heb steeds het idee dat hij - maar ook andere jazzies - erg chromatisch bezig is. En dan heb ik het over solo-improv..

Vraag aan Eurocinema: Uit je posts blijkt dat je behoorlijk gevorderd bent. Betekent dat niet dat je op een gegeven moment al die theorie en al die ladders loslaat om vervolgens met de akkoorden mee te spelen op een chromatische wijze?

Ik bedoel, je bent toch niet constant tijdens je spel aan het nadenken over ladders?

Waar hadden we het laatst over: ii-V-i, maar dan met zo'n alt als V. Die ii en i hadden net zo goed vii en vi kunnen zijn. Hoe ga je daar mee om?

Wat vind je van mijn penta-benaderingswijze: de standaard sound (mineur-majeur) wordt neergezet door de penta's. De rest is jazz. En die jazz vul je op gehoor en op chromatische wijze in.

Ik weet niet goed hoe mannen als Coltrane dat deden. Waren dat wisskids? Of gingen ze puur op hun gehoor af? Ze waren behoorlijk chromatisch bezig, dat weet ik wel. Hoe theoretisch was Coltrane?