Een Foxx Fuzz Wah. Ah, die doen tegenwoordig een dikke 400,-
Samen met die hieronder voor 60 gulden bij Servaas, misschien was het jouwe?, na een triplex elektrieke gitaar gekocht te hebben bij Rockpalace waar ik intens blij mee was. De OD-1 is serieus goed, maar ik was op zoek naar een distortion begreep ik toen. Super transparant meen ik me te herinneren. Niet lang daarna ingeruild in Groningen waar de prijzen iets hoger lagen, nog niet die onzinnige collectors rage, tegen een HM-2. Werden ook collectors (koop een Mooer!), maar dat was wat ik zocht; lekkere distortion.
Ibanez AD-9 en TS-9, gelijktijdig gekocht.
Het is opvallend hoeveel recidivisten zich als herintreders op de plaats delict melden.
De classic metal soundtank was één van de eerste. Ik had daarvoor nog wel een zilveren wah die niet echt meer goed werkte, merk was/is mij onbekend :-) Nog wel een cassettebandje vol met improv gemaakt met die waha haha...
Nee. Maar wat wist ik nou helemaal? Als ik het ding aanzette klonk ie me prima in de oren. Ik weet niet eens meer of ik 'm gebruikte als solo boost, of als basisscheur, laat staan hoeveel drive ik gebruikte. Ik weet alleen dat ie lekker rook (ik had 'm nieuw gekocht). Dat rubber, die lucht vergeet ik nooit. De lucht van een nieuw effectpedaal. De lucht van nieuwe ontdekkingen. De lucht van een nieuwe wereld vol nieuwe mogelijkheden.
Misschien heb ik daarom altijd een weak spot voor Boss gehouden. Och, gezegend was mijn reukorgaan.
Prachtig. Ik heb dat nog altijd met mijn eerste echt goede versterker. Een Ibanez GX100. De geur van die versterker staat mijn nog altijd bij. Zonde dat ik hem heb weggedaan.
De lucht van een BOSS OD-1?
De geur van een Ibanez GX100 versterker?
Ik kan me geen geuren van apparaten voor de geest halen, behalve die van gebruikte spullen die jarenlang in een doorrookt hol hebben gestaan en die ruiken niet best.
"Meten is weten, gissen is missen"
Favorieten/bladwijzers