Post foto's van je (zelfgemaakte) pedalboard v2.0

[AoDf]

Goed om te weten, bedankt!

[orangerocker]

Die staat goed vol, orangerocker!

Ik kan in tapatalk het plaatje trouwens niet direct zien.

Heel veel meer past er inderdaad niet op (misschien nog een mini op de wah pad )
Zo moet het plaatje beter zijn:

[telerocker]

Heel veel meer past er inderdaad niet op (misschien nog een mini op de wah pad )
Zo moet het plaatje beter zijn:

Je bent wel creatief met ruimte!

[mountainman]

Ik weet niet of dit Photobucket plaatje nog voor iedereen zichtbaar is, maar zo was het eerst...

En dit is de nieuwe situatie...



Pedaltrain Novo 24. Voeding door een Truetone 1 SPOT Pro CS12 die eronder is geschroefd.

Signaalketen:
Line 6 Relay G10 - One Control buffer split - Bigfoot Octopuss (passieve pitch up) - DigiTech Dirty Robot - CMATMODS Butah low gain overdrive - Toadworks Phantasm phaser - CMATMODS Brownie distortion - Pigtronix Quantum chorus - Hotone noise gate - A/DA PBF flanger - Wampler Ego compressor - Dunlop mini volume - Earthquaker Devices Avalanche Run (delay/reverb) - One Control Mosquite Blender - Neo Instruments Mini Vent

Het volume pedaal ligt los omdat ik dat liever voor mijn pedalboard neerzet als ik speel.

Vervangen zooi:

• Boss FV-50 volume pedaal werd te oud/gammel en ging piepen.
• De Pigtronix compressor is weg omdat die geen setting heeft voor korte attack. Dat vind ik juist fijn voor palm muted delays.
• Source Audio programmable Equalizer omdat hij altijd aan gaat bij power on. Irritant. En zo vaak gebruikte ik hem nu ook niet.
• De Subdecay Blue Shift flanger is vervangen door de A/DA PBF (pedal board friendly), de holy grail onder de flangers.

What's up with that buffer split & blender?
Het gesplitte signaal gaat (via de tuner) naar een optioneel tweede pedalboard. Het splitsignaal komt pas bij de blender weer terug in de keten.
Een gewone looper komt terug op dezelfde plek in de keten waar hij er ook uit gaat, maar hiermee kan je twee pedalboards volledig parallel schakelen. Dat werkt perfect omdat die blender in feite helemaal geen loop send nodig heeft. Via de loop return kun je elk gewenst signaal erbij mengen, in dit geval dus pedalboard 2.
De goede BJF buffers in de One Control pedalen zorgen ervoor dat bij deze lange ketens de tonesuck minimaal blijft.

Mijn tweede pedalboard staat vol met exotische effecten van EHX (Mel9, B9, Ravish Sitar, Talking Machine, 8-step sequencer, Super Ego), maar als die allemaal uit staan dan kan ik ook gewoon het cleane signaal mixen bij pedalboard 1. Vooral met modulatie klinkt dat vaak erg mooi.

[vulvasonic]

Lekker bakkie!
En de Philosopher's Tone? Vervangen door de Wampler? Waarom?

[mountainman]

Lekker bakkie!
En de Philosopher's Tone? Vervangen door de Wampler? Waarom?

Dat staat er wel in het kort, maar de belangrijkste reden is dus dat de Philosopher's Tone geen instelbare attack heeft. Voor sommige toepassingen hoor ik graag een korte felle attack. Bijvoorbeeld als ik met een delay speel in dotted 8 en/of bij palm mutes. Die percussieve attack helpt me om beter in het ritme te blijven.

Die mini Ego heeft wel een attack switch. Bij nader inzien had de grote Wampler Ego met wat passen en meten ook wel op mijn pedalboard gepast. Dan had ik zelfs een volwaardige draaiknop voor attack gehad.

[vulvasonic]

Helder!
Ik zit zelf ook al jaren te peinzen over hoe ik het allemaal aan wil sluiten. Ik heb er een stuk of acht die ik allemaal op mijn bordje wil hebben voor wat ik nu doe, maar eigenlijk wil ik er een paar effecten bij hebben (en die heb ik wel, maar dat zou overkill zijn), en ik wil eigenlijk twee loops gebruiken, een One Control White Huppeldepup om te schakelen tussen twee solo settings en een extra loop waar ik een tweede bord op aan kan sluiten dat vol staat met space pedalen (veel van die grote, ouwe EHX bakken). Maar dan wil ik ook nog twee van mijn lievelingspedalen gemaakt hebben (zijn nu kapot) en ik wil twee wahs en een volu...... AAAAAAAAAAHHHHH...., ik weet gewoon niet waar te beginnen!!!

[telerocker]

Helder!
Ik zit zelf ook al jaren te peinzen over hoe ik het allemaal aan wil sluiten. Ik heb er een stuk of acht die ik allemaal op mijn bordje wil hebben voor wat ik nu doe, maar eigenlijk wil ik er een paar effecten bij hebben (en die heb ik wel, maar dat zou overkill zijn), en ik wil eigenlijk twee loops gebruiken, een One Control White Huppeldepup om te schakelen tussen twee solo settings en een extra loop waar ik een tweede bord op aan kan sluiten dat vol staat met space pedalen (veel van die grote, ouwe EHX bakken). Maar dan wil ik ook nog twee van mijn lievelingspedalen gemaakt hebben (zijn nu kapot) en ik wil twee wahs en een volu...... AAAAAAAAAAHHHHH...., ik weet gewoon niet waar te beginnen!!!

Hetzelfde probleem hier. Ik heb een lading pedalen. Welke ik gebruik wisselt nogal eens. Ik moet nodig iemand een fatsoenlijk board laten bouwen. Zo'n Mini Vent die Mountainman heeft, staat ook nog op het verlanglijstje. Nu heb ik daar geen plaats voor.

[Midwolda]

Mooi hoe dat werkt he.

Het is precies die gedachtengang van Vulvasonic die mij deed besluiten om (bijna) alle losse pedalen de deur uit te doen en alleen nog maar te werken met het meest eenvoudig en snel te bedienen multi-effect dat ik kon vinden. Weg met de keuzestress, dit is het gereedschap en hier doe ik het mee, vanuit het idee dat het minder uitmaakt hoe het gereedschap eruitziet (of in dit geval klinkt) maar wel meer hoe je het gebruikt. Een handvol geluiden als vaste basis, een dozijn sounds die er tussendoor kunnen accentueren en een miljoenmiljard combinaties om mee te klooien of om niet te gebruiken.

Ja, de ene overdrive klinkt beter dan de andere, maar combineer die andere met wat compressie en chorus en het is uitstekend bruikbaar voor het beoogde doel. Zo'n subtiele kwaliteitsnuance in het geluid interesseert me minder dan het totale creatieve proces waarin het dienst doet. En het rommelen met voedingen en patchkabels en volgordes en buffers en "kan ik er wel bij met m'n linker grote teen zonder iets anders verrot te trappen" draagt al helemaal niet bij aan mijn speelplezier. Ook fijn: standaardisatie van de bediening, alles werkt op dezelfde manier, ik hoef maar één keer na te denken voor alle geluiden.

Ik vond (en vind) een losse-pedalen-plank een hobby op zich. Een hele fijne hobby, dat zeker, en ik heb er ook heel wat uren aan besteed. Het heeft een zen-kwaliteit om er aan te werken, het voelt als ronde stenen stapelen. Geweldig als het lukt, als alles klopt, als het geluid staat, volledig in balans en het ziet er zo mooi uit. In vergelijking daarmee werk ik nu met vierkante bakstenen, echt minder mooi maar het te bouwen huis staat veel sneller en goedkoper. Ik heb mijn doelen beredeneerd en concessies gedaan aan de middelen waarmee ik die kan bereiken binnen de tijd die ik heb. Soit.

Maar keep 'm coming, al die mooie planken, dan geniet ik even lekker met je mee als 't mag.

[the sure thing]

Mooi hoe dat werkt he.

Het is precies die gedachtengang van Vulvasonic die mij deed besluiten om (bijna) alle losse pedalen de deur uit te doen en alleen nog maar te werken met het meest eenvoudig en snel te bedienen multi-effect dat ik kon vinden. Weg met de keuzestress, dit is het gereedschap en hier doe ik het mee, vanuit het idee dat het minder uitmaakt hoe het gereedschap eruitziet (of in dit geval klinkt) maar wel meer hoe je het gebruikt. Een handvol geluiden als vaste basis, een dozijn sounds die er tussendoor kunnen accentueren en een miljoenmiljard combinaties om mee te klooien of om niet te gebruiken.

Ja, de ene overdrive klinkt beter dan de andere, maar combineer die andere met wat compressie en chorus en het is uitstekend bruikbaar voor het beoogde doel. Zo'n subtiele kwaliteitsnuance in het geluid interesseert me minder dan het totale creatieve proces waarin het dienst doet. En het rommelen met voedingen en patchkabels en volgordes en buffers en "kan ik er wel bij met m'n linker grote teen zonder iets anders verrot te trappen" draagt al helemaal niet bij aan mijn speelplezier. Ook fijn: standaardisatie van de bediening, alles werkt op dezelfde manier, ik hoef maar één keer na te denken voor alle geluiden.

Ik vond (en vind) een losse-pedalen-plank een hobby op zich. Een hele fijne hobby, dat zeker, en ik heb er ook heel wat uren aan besteed. Het heeft een zen-kwaliteit om er aan te werken, het voelt als ronde stenen stapelen. Geweldig als het lukt, als alles klopt, als het geluid staat, volledig in balans en het ziet er zo mooi uit. In vergelijking daarmee werk ik nu met vierkante bakstenen, echt minder mooi maar het te bouwen huis staat veel sneller en goedkoper. Ik heb mijn doelen beredeneerd en concessies gedaan aan de middelen waarmee ik die kan bereiken binnen de tijd die ik heb. Soit.

Maar keep 'm coming, al die mooie planken, dan geniet ik even lekker met je mee als 't mag.

Grappig... ik kan je redenering volgen en heb die ook geleefd. Maar... zoals jij losse pedalen ervaart als het stapelen van ronde stenen, zo heb ik een multi-effect ervaren van plastic blokjes terwijl ik bakstenen nodig had...

Ben weer naar “solide” pedalen gegaan maar dan een heel stuk minder dan voorheen.

Oud:


Naar nieuw:



Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk