het zit in de handen

[showband]

toch aardig videotje

[showband]

[ellisvertellis]

Interessant... wat de drums betreft althans. Er gaat idd veel verloren bij samples. Was wel te verwachten, maar toch leuk eens naast elkaar te horen!

[Harald]

En toch nog een videooke met een partij met weinig gain, waarbij met volume de crunch beïnvloedt wordt. Durf te wedden dat er dan ook bij gitaar het nodige verschil te horen is. Zo'n bak gain haalt de dynamiek weg uit je spel. Bij de drummers valt ook op dat de ene veel droger klinkt dan de andere. Bij de samples lijkt de laatste drummer nog steeds een andere sound te hebben.

[ellisvertellis]

Bij de samples lijkt de laatste drummer nog steeds een andere sound te hebben.

Hij's de enige die met closed hi-hat speelt...

[Fusion]

En toch nog een videooke met een partij met weinig gain, waarbij met volume de crunch beïnvloedt wordt. Durf te wedden dat er dan ook bij gitaar het nodige verschil te horen is. Zo'n bak gain haalt de dynamiek weg uit je spel. Bij de drummers valt ook op dat de ene veel droger klinkt dan de andere. Bij de samples lijkt de laatste drummer nog steeds een andere sound te hebben.

Niet met je eens. Er komt volgens mij wat nuance bij kijken. Gain zorgt er nl ook voor dat kleine verscihllen in aanslag techniek etc juist enorm versterkt worden. Als de verschillen zeg maar niet boven de amplitude threshold komen waar er geclipt gaat worden, zul je de verschillen dus juist wel heel erg horen.

[Pepe]

Als je het hebt over handen bedoel je frasering en notenkeuze, eigenlijk meer beslissingen van het brein. Als iedereen op automaat hetzelfde gaat chunken hoor ik het ook niet meer, misschien ook een reden waarom dat soort gitaarpartijen volkomen langs me heen gaan.
Maar doe de test eens met, zeg, Jimmie Vaughan, Neil Young, Jan Akkerman en Jim Hall. Mogen ze allemaal een paar rondjes vol kliederen en E.
Ik denk dat het dan een heel ander verhaal wordt.

[Brum]

Dat gechunck is ook een tak van sport. Volkomen een kwestie van smaak, maar probeer 's een stukske Mesjuggah, of ons eigen Textures. Dat is minstens even zo hard werken en voor de meesten van ons ook niet weggelegd. Het zal de criticasters nog verbazen hoe moeilijk het ook is om, naast retestrak in oneven maatsoorten staan te chuncken, de boel qua bijgeluiden onder controle te krijgen. Ik kan het in ieder geval niet. Niet dat ik het wil, maar da's meer een smaakkwestie. Ik denk dat Jimmie Vaughan en Neil Young, met alle respect, niet eens weten hoe een oneven maatsoort te spelen, laat staan in een bepaald patroon. Om frasering geven de beide heren ook niet heel erg veel geloof ik. Jan Akkerman is dan misschien een ander verhaal, maar als er nou iemand is die bewezen heeft dat een specifiek geluid niet alleen in de vingers zit... Volgens mij is die man allang zo doof als een kwartel, getuige z'n eeuwige knarsetand geluid. 'Oh, die sustain in m'n Les Paul'. Yep en nou nog een goed geluid.

[Pepe]

Ja, ik kan het niet hoor, begin er niet eens aan.
Maar het gaat niet om technisch niveau, mijn punt is meer dat met het 'zit in de vingers' niet gaat om de kwaliteit van je huid. Dat er iets anders mee bedoeld wordt.

Jimmie Vaughan doet niet aan frasering? Laat Barno het maar niet horen...

[Brum]

Ik kan me ergens nog vaag een discussie herinneren met Barno over betreffende gitarist en ben bekend met de risico's. Het gitaarspelen zal de broers in de genen zitten/hebben gezeten, maar Stevie heeft met zekerheid alle genen gekregen als het op frasering aankomt. De rest waag ik mij niet aan... België ligt veel te dichtbij...