Ja,
het is wat het is.
Qua vorm ´n manouche ( dus Selmer/Maccaferri-achtig ), qua grootte ongeveer een tenor, vijfsnarig.
Na een paar experimentjes ben ik op een mensuur van 510 mm uitgekomen; net kort genoeg om de si ( 494 Hz ) nog haalbaar/stembaar te houden , en lang genoeg om de lage sol ( 98 Hz ) nog te laten klinken.
Een evenwichtsoefening dus.
Het bovenblad wordt sitka, body wordt epoxy.
´n Deftige mal maken duurt ellendig lang. In die mal wordt 50 g gelcoat gesmeerd, en daarop +/- 200 g epoxy + geweven mat. Geen carbon; dat is stijver en kan dus nog lichter, maar dan komt er vacuumgepruts bij en dat is niet evident.
Sitka bovenblad, in twee richtingen gebombeerd tot ´n dome van 12 mm.
Bracing : slechts twee balken.
De hals, of steel, wordt gerecycleerd van een instrumentje dat vorige maand het levenslicht zag.
Eerst headless, onbespeelbaar instabiel, dan mét een kop eraan; al iets stabieler maar nog maar "zozo". Het is gewoon te licht. De bijl erin dus.
Tot zover.




 
		
		 
			
			 Tenormanouche
 Tenormanouche
				




 Met citaat reageren
  Met citaat reageren Oorspronkelijk geplaatst door miyaru
 Oorspronkelijk geplaatst door miyaru
					


Favorieten/bladwijzers