Riff Rundown: Tommy Emmanuel's "The Claw" from the Jerry Reed album 'Sneakin' Around'

[RB-1]

Wat jij mandoline noemt is waarschijnlijk het Les Paul speed up gitaar lickje?

Nee, meer wat er na 1:19 gebeurt, gewoon zo'n riedel losse noten.
Toegegeven, een beetje mando is wel wat complexer (moderne Bluegrass trouwens als geheel ook ):

Met banjo bedoel ik gewoon het alternate vingergetokkel (technische term is hybrid picking, in feite een techniek van Segovia maar die deed niet aan plectra) Bijvb tussen 0.25/0.35

Dichtbij, maar geen chocola (close, but no cigar) . Dit blijft bij een ritmische ''akkoordzoem" met een enkelvoudig, herhalend patroontje. Bij banjo is er tegelijkertijd nog iets anders aan de hand, namelijk dat de melodie doorloopt, doordat de rechterhand voortdurend andere patronen kiest om de melodienoten op hun plek te krijgen. Daarnaast zorgt de aanwezigheid van de 5e snaar voor iets dat volstrekt uniek is
Ik hoor (en lees) dat er niet in. Daar is wat Gatton doet te simpel voor. Let wel, ik beweer niet dat het makkelijk is.
Ik hoor hier en daar wel zaken die aan Bluegrass gitaar doen denken (cross picking zoals Clarence White dat soms deed)

Maar goed, Gatton's poging (0.25/0.35) als "banjo" benoemen kan natuurlijk best, analoog aan hoe het toevoegen van een eetlepel kerriepoeder aan een pan rijst met hollandse soepgroenteprut een authentiek Indiaas gerecht zou opleveren. ....

Ik denk niet dat Earl Scruggs ooit van Segovia had gehoord (later, toen zijn banjostijl tot over de grenzen bekend was geworden, hoogstwaarschijnlijk wel).
Hij noemde als één van zijn belangrijkste invloeden klarinettist Pete Fountain, die jazz speelde.
De vermenging van de muziek van Keltische en AngloSaksische settlers met die van de Afrikaanse (dwang)immigranten leverde de Appalachian muziekcultuur op die evolueerde tot Bluegrass, die op zijn beurt zonder Scruggs weer nooit zou zijn geworden tot wat het nu is.
En in ruim 75 jaar doorgegroeid (anybody say 'banjo'? , hoor je trouwens die 5e snaar (f#)? ):