Deze backing track is dus in C majeur en alle akkoorden komen aan bod.
Op deze manier kan je dus alle modes gebruiken.
Met andere woorden 'play the changes'.
Wat ook eens anders is dan meeste backing tracks, het is een symfonisch orkest.
Deze backing track is dus in C majeur en alle akkoorden komen aan bod.
Op deze manier kan je dus alle modes gebruiken.
Met andere woorden 'play the changes'.
Wat ook eens anders is dan meeste backing tracks, het is een symfonisch orkest.
Volgens mij staat het stuk gewoon in C, waarbij de eerste 2 blokken (steeds beginnende met Dm) arguably in A mineur staan. Ik vind t raar om hier over modes te spreken, je soleert gewoon in Cmaj cq Amin. That's it. Als mijn tonica nu bijv D was, ja, dan had ik D dorisch gespeeld. Anway, dank voor de track, vast wel gading voor hier hehe.
Je kan idd gewoon denken aan C majeur heel de tijd, maar het is net belangrijk om bewust te zijn van welke akkoorden er passeren, dus dat je bijvoorbeeld bij Am wel degelijk een A opzoekt en deze aanziet als de 'root' van dit akkoord en dus ook meer bewust A eolisch gaat spelen en bijvoorbeeld on beat meer land op A, C en E bij dat akkoord. Je kan dan vervolgens ook bijvoorbeeld de majeur en mineur bluestoonladders bewust gaan gebruiken op deze akkoorden. (maar dan wijk je natuurlijk wel af van de standaard modes).
Bij het 'denken' in C majeur (ionisch) zou je de C maj bluestoonladder kunnen gebruiken, maar als je nu kijkt naar die F en G7, dan kan je daar ook een F maj bluestoonlader of G maj bluestoonladder spelen. Dus die bewustwording van welke 'mode' hoort bij welk akkoord t.o.v. de C "sleutel" waarin we spelen vind ik wel belangrijk.
Het is ook geen slechte opvatting om te denken dat het eerste stuk in A mineur staat, maar als je het gaat omtoveren naar A mineur is de akkoord progressie ook niet echt normaal.
Ik gebruik bijvoorbeeld F en Bmb5 welke zouden kunnen oplossen naar I, maar ik ga inderdaad telkens terug naar Dm om dan op het einde pas met een G7 echt te gaan naar I.
Favorieten/bladwijzers