Voor mij is het genoeg dat de blijvertjes de goeie zijn die me liggen...en dat is nu toevallig geen chinese meer..meer moet jullie daar niet achter zoeken..als jullie tevreden zijn met deze gitaren, geen enkel probleem voor mij..en ...mijn blijvertjes zijn niet allemaal amerikaanse hoor!!
Ik had gewoon gereageerd op de vraag wat onze ervaring was met Vintage..wel, dat was mijn ervaring..Stel dan deze vraag niet...
Het is eigenlijk toevallig?
Begrijp mij goed, je mag er van vinden wat je wilt maar als ik je goed begrijp heb je 1 Vintage gitaar geprobeerd en waren de andere Chinese gitaren waar je het over hebt van een ander merk. Verder zeg je niet wat er aan scheelde maar dat die als een speelgoed gitaar aanvoelde, dat zeg je over bijna alle merken uit China en ik kan daar niet zoveel mee. Ze zullen heus niet aanvoelen als een custom fender maar als een speelgoed gitaar lijkt me onzin, wat het ook mag betekenen.
Geen ervaring met Vintage gitaren uit China.
Wel met andere Chinese merken als Eastman en Mayson.
Wat me wel opvalt is dat bij gitaren vanaf 700 euro en hoger het verschil met een Amerikaans merk als Taylor compleet weg is.
Mag ook wel, maar dan blijft het enige verschil met Taylor dat de Amerikanen bekender zijn, meer stoppen in R&D en meer aan marketing doen dat de hogere prijs rechtvaardigt.
Verder moet iedereen lekker op planken met snaren blijven rammelen want daar word je blij van, Chinees of niet😁
Ik herken dat wel een beetje.
Ook bij duurdere gitaren speelt dit wel, pak eens 3 ogenschijnlijk dezelfde '58 LP reissues. Ik vind de onderlinge verschillen eigenlijk best groot.
Anderzijds, als ik ze alle 3 zou opnemen en terug zou luisteren, kan ik ze waarschijnlijk niet onderscheiden.
Maar naast meetbare zaken als wel of niet scherpe freteinden, vlakheid van fretwerk, het al dan niet aanwezig zijn van lakfouten, e.d. zit er ook nog een stukje "feel", of misschien toch wel toon als je zelf speelt, wat niet echt meetbaar is.
Ik vraag me best regelmatig af, wat voor mij een gitaar nou een goede gitaar maakt, en dat is eigenlijk nog niet zo gemakkelijk om te beantwoorden in meetbare termen.
Ik denk dat het daarmee ook wel heel lastig is om dit te herleiden naar land van herkomst.
Omdat het zo lastig te kwantificeren is naar meetbare waarde, vraag ik me ook af hoe veel er tussen de oren afspeelt.
Mijn eerste gitaar is een Koreaanse Fenix stratocaster. De electronica werkt inmiddels niet meer (geen idee of het de pots zijn of de elementen, moet ik nog een keer wat mee), maar als ik hem akoestisch bespeel klinkt ie eigenlijk best wel als een gitaar "die er wel zin in heeft", maar ik kan eigenlijk niet beantwoorden waarom ik tóch mijn musicmans pak (behalve dan omdat die elementen het wel doen). Zit best raar in elkaar, voor mij in ieder geval.
D3nnis zegt goed. Wat maakt nu net een gitaar een goede gitaar. Ik heb er 17 hangen waar er regelmatig 5 meegaan voor optredens.
Ik heb er zeker een 40 tal in huis gehad in mijn levensloop. Ik ben er zestig. Na 40 jaar gitaar spelen weet ik maar al te goed wat voor mij goed is en niet goed is. Wat is voor MIJ een goede elektrische gitaar, Wel de neck moet me vooral goed aanvoelen. Frets, het schuiven over de neck, snaarhoogte, intonatie en het min mogelijk ratelen. Zet eens een capo op fret 3 en veel goedkopere gitaren vallen al door de mand omdat ze daar al niet zuiver op akkoorden spelen, ook al is de intonatie dan nog redelijk. Het geluid onversterkt moet goed zijn. Versterkt geluid is dan puur door de pick ups. Daar vallen de goedkopere ook al weer door de mand, of je moet de pick ups dan vervangen. Op stemming blijven is ook een punt. En ten laatste..na 5 jaar treedt de corrosie al op vele bruggen en staartstukken en tuners. Al deze pos. zaken maken voor mij een goede gitaar. Een budgetgitaar (is het nu china of niet china) zal zonder aanpassingen deze eigenschappen niet hebben. Pas op..ik heb van mijn duurder ook soms pick ups vervangen om mijn sound te verkrijgen. Maar wanneer je de hardware moet beginnen aanpassen, fret vlakken, ontbramen en dergelijke..dan is mijn opinie zowiezo NEEN.
En ja Eric...de "mindere" voor mij haal ik er blind eruit. En ja ik heb veel goedkopere vroeger ook aangepast..maar het blijft een goedkope ondanks de vele euros dat je aangebracht hebt.
Mijn eerste bericht kwam misschien grof over (allee volgens sommige meningen) maar dat is mijn gedacht en mij maak het gerust niet uit of jullie wel heel tevreden bent over jullie gitaar die je aankocht. Als ze voor jou goed is dan is het dat die telt.
Laatst gewijzigd door RoryVDW; 19 februari 2021 om 14:43
Weet niet welke music man jij hebt maar ik heb nog nooit een fijnere hals als mijn silhouette gehad. Kan ook aan de tru oil afwerking liggen maar dit soort afwerking vindt je niet zo snel op budgetgitaren. Zeker te veel werk. Daarbij mag je van dat soort merken verwachten dat de afstelling en fretdressing perfect zijn. Dat blijft toch een deel arbeidsintensief handwerk. Zelfs met een peperdure plek machine. Verder merk ik ook bij mij duurdere gitaren dat er toch echt wel goed hout is geselecteerd. Zijn toch lichter dan de gemiddelde middenklasse gitaar. (Ga het niet hebben over “resonant” en dat soort hocuspocus).
Wat jij vind van die gitaren is niet waar ik over viel maar het feit dat je bij veel ander topics over gitaren uit China zegt dat ze als een speelgoed gitaar aanvoelen, en weet niet wat je daar me bedoeld. De vintage strats zitten goed in elkaar en als het fretwerk goed is ( ik geeft toe de kans op slecht fretwerk is iets hoger bij goedkopere gitaren) Dan weet ik niet wat er speelgoedachtig aan is. Ik heb sinds kort een Epiphone Les Paul en inderdaad de frets waren stroef en dat is schandalig maar nu ze glad zijn en de hals heeft de zelfde maten als de Gibson variant weet ik niet waarom een Gibson dan beter zou aanvoelen. Bij mijn Vintage strat moest ik de freteinden glad maken en dat is voor jouw een brug te ver geloof ik maar nu voelt de hals super aan en de fenders die ik wel eens geprobeerd heb voelen niet veel anders of beter ( even los van de elementen) Ik heb er niet zoveel moeite mee dat een gitaar even een uurtje werk oplevert maar daardoor ongeveer 1000 euro goedkoper is dan de "real deal"
Een kennis van mij heeft een Gibson Les Paul (standaard geloof ik ) uit de jaren 70 en al hoe wel hij er erg tevreden mee is vind ik het een ontzettend zwaar ding en beroert spelen, het heeft een hele dikke hals en ik vind hem modderig en vet maar niet transparant en weinig definitie. In dit geval vind ik mijn Epiphone beter.
Laatst gewijzigd door arnoldtims; 19 februari 2021 om 16:15
Favorieten/bladwijzers