Ik bedoel meer, absoluut luisteren is lastig maar bij relatief kan je tenminste onderscheid maken,
relatief als in verschillende pickups naast elkaar zoals bij mijn eerder geposte Pat & Doug vid
het enige verschil tussen soortgelijke pickups, paf in dit geval, is de resonantie piek,
zoiets als output of alnico of spacer zijn gewoon niet hoorbaar,
en P & D's referentie "Oscar" heeft ook mijn voorkeur dus dat is altijd een fijn eikpunt.
Die Hard is geen Kerstfilm!
Ik gooi de Bare Knuckle The Mule maar 's op. Wel goed te verkrijgen en de kenners zeggen dat het een goeie PAF is. Een Seymour Duncan '59 zit een beetje in hetzelfde schuitje en zo nodig nog beter verkrijgbaar. Qua waarde ook een stuk leuker en echt niet perse minder. Misschien ook iets meer 'Epiphone leuk'. Ik geef je de kost hoeveel pro's het met een '59er doen.
Mules zijn echt niet schel en koud, maar dat zou ook prima aan mijn gehoor kunnen liggen dat ik het zo niet ervaar. Ik heb geen ervaring met originele PAF's, maar wat ik er van weet is dat ze vrij helder zijn, een klein beetje gescooped ook. Die Mules voldoen daar wel aan naar mijn beleving. Naar mijn weten worden de Mules juist ook bewierookt door de PAF liefhebbers. Zijn wel even een tikje duurder dan bijv. de '59ers. Ik heb ze zelf ook in een SG gehad, nu alleen nog het nekelement. Het is dat ik wat output te kort kwam (toen in ieder geval), maar een vintage PAF-achtig geluid ging meer dan prima en kunnen ook prima grommen met een goeie dosis gain. De notenseparatie vond ik vooral erg goed aan die Mules. Ook met meer gain was alles nog prima te onderscheiden in een accoord. Wellicht is dat ook één van de PAF eigenschappen. De '59 van SD kan al dit ook heel aardig, is ook een prima PAF, maar de Mules vond ik net even beter.
Schiet me nog de Dimarzio PAF Pro te binnen. Ik heb 0,0 ervaring met dit element, maar schijnt ook erg goed aangeschreven te staan. In datzelfde kader misschien ook de Mojotone '59 Clones.
Klopt. Nu, veel hangt af van heel wat randvoorwaarden. Het is maar iets te gemakkelijk om een schrille klank op de PU te steken. Mogelijks speelt hier ook de versterker of pedalen. BKP is toch wel een gevestigde waarde.
Ik contacteerde Bare Knuckle en zij raadden mij hun RiffRaffs aan. Lijken me wat aggressiever dan de Mules.
Mijn installateur daarentegen was dan weer van mening dat ik voor Loller Imperial Standard’s moet gaan. Ook wel geen onbekende en de keuze van heel wat gitaarbouwers. Maar nog een prijscategorie hoger.
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Dat zeg ik ook. Daarom zou ik eerder voor de SD '59ers gaan in dit geval. Die Mules waren enkel in het vergelijk met het rijtje wat de topicstarter noemt in z'n eerste post.
Wat ik begrijp is dat oude pafs ook helemaal niet consistent zijn gemaakt door de jaren heen. Dus is er eigenlijk wel “het” paf geluid?
Favorieten/bladwijzers