Oorspronkelijk geplaatst door
piezo
Braml, ik neem aan dat je die S1 switch bedoelt. Inderdaad jammer dat die niet los verkrijgbaar is, ook omdat het aantal aansluitmogelijkheden groter is dan bij een DPDT push-pull (4PDT?). Evengoed wordt zo'n S1 nogal eens verwijderd ook. Te kwetsbaar misschien?
Aansluitend aan een paar schakel-posts hierboven, in het verleden heb ik zeer complexe schakelschema's ontworpen en gebruikt. Mijn Mark Erlewine met een basis setup van 2x HB, 1x 3-standen-tuimelschakelaar, 1x Vol, 1x Tone had ik - zonder uiterlijke wijziging - van 3 standjes omgetoverd tot wel 13 verschillende, mede dankzij speciale Yamaha pots met 2 schijfjes, waarvan ik er dan eentje nog tot extra schakelschijfje had omgebouwd ook.
Resultaat? Ik was meer aan het schakelen dan aan het spelen. Was dit standje nou beter dan die, of toch liever die andere.
Dat wil je niet. Dezelfde gitaar heeft nu al jaren weer gewoon de basis opzet.
Inmiddels heb ik geleerd:
- Met 2 pickups, 1x 3-standenschakelaar, 1x volume, 1x tone kun je bijna alles!
- Waarom is 1x volume en 1x tone genoeg? Kijk naar de oude toppers als Jeff Beck, Roy Buchanan, alle jazz-grootheden en weet ik wat, die regel(d)en zowat àlles met die 2 knoppen, per muzikale frase een beetje bijstellen. Als je amp of overdrive daarmee kunt opschonen en kleuren, wat wil je dan nog meer? (Nou vooruit, een wahwah).
- Verder klank regelen met je aanslag (hardheid, positie, plectrum) en je toetshand (positie, snaarkeuze)
- hoogstens 1 extraatje zoals een coilsplit
- Meer pots alleen als je "stereo" speelt, maar dan moet je ook zowat alle andere apparatuur dubbel uitvoeren.
Schiet u maar ...
Favorieten/bladwijzers