Geleende akkoorden

[NLF]

De reden dat ze die muziek zo noteren is dat de bladmuziek westers / klassiek is en dat dan maar als basis nemen (dan zeg je: mijn eerste of laatste akkoord geeft de toonsoort aan, en die is altijd majeur of mineur, zoals in klassieke muziek het geval is). Ik zou ook niet direct weten hoe je het anders zou moeten of kunnen doen, dus ik snap wel dat het zo gebeurt. Maar het slaat eigenlijk als een tang op een varken omdat blues nu eenmaal geen klassieke muziek is. Je moet dan ook inderdaad als een gek de hele tijd hersteltekens gebruiken om het op te kunnen schrijven.

Wat betreft die pentatonische mineur ladder: ja, is wat Pepe zegt (context), maar dat zeg ik ook (de enige toon die in theorie een probleem vomrt is die kleine terts, maar die wordt vaak ook weer een beetje gebend richting de grote, of de grote terts wordt aan de ladder toegevoegd, of wat er dan ook maar op dat moment werkt, is een blues dingetje, zoals ik ook al aangaf).

Wat betreft dat ander ding (met die D als geleend akkoord zien etc.): ja, dat kan natuurlijk wel, maar het wordt dan wel heel erg moeilijk en heel erg verwarrend (net als bij de blues beschouwen als majeur of mineur toonsoort), je moet je dan echt in allerlei bochten gaan wringen om er systeem in aan te kunnen brengen of het nog te begrijpen en het zet je heel snel op het verkeerde been. Je wordt dan een doolhof ingestuurd. Bovendien moet je dan iedere keer in een andere ladder gaan denken en dat maakt alles veel ingewikkelder dan nodig is. Je kunt in de blues beter naar het (dominant) akkoord kijken waar je in zit en de tonen die in dat akkoord zitten goed in de gaten houden (of zoiets).

Ik bedoel feitelijk precies wat Ted Greene hier zegt (bij minuut 7.30), hij laat het ook horen. Het gaat om het dominant akkoord als grondtoon/grondakkoord.