De afluistering maakt het grote verschil idd.
Niet mijn eerste keus muziek, maar dit is toch ook een grote plus van ‘sounds’, dat je eerder luistert naar muziek buiten je league.
Ik vinnut goed overdacht in elkaar steken.
Op een festival zou k er een uur voor blijven staan.
Nice one, laat maar komen dat volgende verhaal.
Vriendelijke groet, Gus
In Tartiflette we trust…..
Wederom bedankt
En Gus, het hoeft ook niet je eerste keus muziek te zijn om ergens iets van te vinden, toch?
Maar het volgende verhaal zal even op zich laten wachten. Dat zal hoogstwaarschijnlijk weer een repetitie opname zijn. We zijn met een instrumentaal bezig en dat krijgt steeds meer vastigheid. Tegen de tijd dat er weer iets goed genoeg is om te publiceren kom je het vanzelf hier tegen.
Hier klinkt het ook prima hoor. Met name het wat uitgeholde gitaargeluid doet me direct denken aan het vroege werk van de Nederlandse band FAF (For Absent Friends). Je moet ze haast wel kennen als ik dit zo beluister.
"Meten is weten, gissen is missen"
Hier een oude live opname van FAF (ik wist niet eens dat deze live opname bestond). Niet helemaal representatief, maar ik hoor ook hier dat typische gitaargeluid met dan nog met een effect er overheen. Uitgehold... Er lijkt een bepaald deel van het frequentiebereik - het hoogmid? - uitgedraaid. Meestal laat men juist dat erin om door de mix te prikken.
"Meten is weten, gissen is missen"
Nog nooit van gehoord! Maar wel lekkere muziek! Ik ga effe wat meer opzoeken van dit. Bedankt
Btw, ik heb bijna alle mids die beschikbaar zijn op mijn versterker open staan. Kan aan de mix liggen?
Ik hoor het trouwens niet zoals jij dat bedoeld. Ik speel trouwens met single coils met lage output (Tonerider-Pure Vintage), die hebben toch al sneller de neiging wat meer hoog weer te geven.
Verdorie, ik kom er maar niet aan toe om te luisteren, maar ik ben zeer benieuwd! Altijd enhousiast over jullie nummers, en wat mij doorgaans betreft, hoe epischer hoe liever. (Ik zie een luistergaatje in mijn agenda volgende week woensdagnacht) (verdorie, dat klinkt behoorlijk belachelijk)
Leuteren over persoonlijke muziekimpressies werkt toch nooit zo goed in een lange forumpost, maar beter over een fris biertje (ik was vorige week in Texel voor het werk, en had er een aangename kennismaking met de skuumkoppe), dus even wat ballast geschrapt uit mijn oorspronkelijke getypte epistel...
Pro's:
- iets minder floyd dan je vorige twee posts, en dat vind ik leuk voor de diversificatie;
- mooie mix hoor, daar heb ik niets op op te merken;
- ik blijf grote fan van je solo's, en hoewel je gitaargeluid wat gelikter is dan ik het gewoonlijk prefereer, vind ik het toch zeer lekker;
- ik vind persoonlijk dat de zanger hier beter tot zijn recht komt dan in de vorige twee (zo zie je maar hoe meningen kunnen verschillen);
- je bijhorende foto nam me helemaal mee terug naar mijn eerste morphine-cd, good, en die heb ik ook maar ineens nog eens geluisterd.
Con:
- ik smaak dit nummer veel minder goed dan de vorige twee, ligt echter volledig aan mezelf. Samengevat: ik hou niet van de klankkeuzes van de toetsenist. Het orgel vind ik leuk, de synth voor de solo op het einde gaat nog net. De rest (cheesy synth in intro die later ook regelmatig terugkomt, de keuze voor (virtueel) akoestische piano in die eerste solo, regelmatig nog eens dubbelen met strijkertjes) not so much. Het geheel neemt me mee naar het soort eighties rock waar ikzelf nooit heel erg fan van was.
Favorieten/bladwijzers