Ligt eraan, voor de ultieme flexibiliteit wellicht niet, maar wat mij betreft staat gitaarspelen via een FRFR ver af van hoe ik wil gitaarspelen; het voelt gewoon anders, zonder daar een waardeoordeel aan te willen hangen.
En voor het vergelijk vond ik het ook wel zo eerlijk om een amp profile van een specifieke amp te vergelijken en daarbij de cabinet invloed min of meer uit te schakelen.
Punt is, toen ik voor het eerst een Soldano SLO hoorde dacht ik "wauw". Toen ik voor het eerst over een diezel herbert speelde dacht ik "wauw". Toen ik voor het eerst een mesa roadking 2 testte dacht ik "wauw", en idem met de h&k triamp, brunetti mercury, en vele anderen.
Met de Kemper als "amp in the room" kom ik niet veel verder dan "wauw, goed gedaan voor modelling" met een algemene indruk als "geinug, en lekker licht, geen gezeik", maar niet het gevoel dat ik mijn ontlasting direct laat lopen door de sound, op eoa manier.
Favorieten/bladwijzers