Jett Rebel vind ik ook heel goed, meerdere malen live gezien oa ziggodome.
Hem bedoelde ik niet in het kutband rijtje.
Jett Rebel vind ik ook heel goed, meerdere malen live gezien oa ziggodome.
Hem bedoelde ik niet in het kutband rijtje.
Rockbitch dat was pas een KUTband
Net weer zo'n voorbeeld gezien. Zit ff te kijken naar de herhaling van The Voice en daar doen de Ladies of Soul het nummer 'River deep mountain high'.
Okee dan, toen Tina Turner dat deed werd het een kunstwerk. The Ladies komen wat mij betreft niet verder dan verkrachting van zo'n monument.
Echte kutbands zie je vaak in het voorprogramma van de hoofdacts. Hoewel, soms is de supportact beter dan het hoofdact. In elk geval wanneer het gaat om de beheersing van de instrumenten en de strakheid van spelen.
Verder voeg ik me wat laat bij het feest.
Je analyse kan ik prima volgen. Racoon is een verhaal opzich, omdat ik dat helemaal niet echt een kut band vind. Maar alleen de manier van zingen (of beter gezegd, het zelf gekozen zogenaamde dialect) wat het allemaal een beetje onverteerbaar maakt.
Zei ik een beetje?
Nee, helaas toch een kudt band. Een grote mate van helaasheid.
Het is niet anders.
Dus: je hebt gelijk Han.
Vriendelijke groet, Gus
In Tartiflette we trust…..
Ik wist dat ik op je kan rekenen Gus.
Maar heel serieus: wat mij tegenstaat is het in mijn beleving 'gemaakte' manier van emotioneel doen.
Dat heb ik ook met Huub van der Lubbe van de Dijk.
Zo zag ik jaren geleden een optreden van Ilse deLange in een programma waar geld ingezameld werd voor een rampgebied en Ilse barstte onder het zingen in tranen uit en dat was wel helemaal echt.
En in de studio had ik een keer een soulband en we namen live op. De zangeres bij mij in de controlroom en de hele band in de grote ruimte. Drums, gitaar, bas, keyboards en blazers.
We namen het nummer 'Pain in my heart' op van Otis. De zangeres ging heel erg diep en zong op een manier waar ik helemaal anders van werd. Halfweg zat de gitarist te huilen als een baby en de saxofonist perste er een solo uit die hij nooit zo mooi zou hebben gedaan in een overdub.
Allemaal de emotie van het moment en zo hoort dat, zo maak je echte muziek.
Tijdens het terug luisteren zei ik tegen de gitarist: wat zag ik nou Karel? Hij: ja GVD, heb je die vrouw horen zingen? Is toch niet normaal meer?
En zo'n band zie je dus nergens meer terug, niet op TV, nergens. Maar ik koester die geweldige momenten.
Nou inderdaad..... die snik die er zo vaak in zit dat je er geen betekenis meer in kunt zien. Zowel bij van der Lubbe als bij Racoon komt dat erg gemaakt over. Vrijwel ieder nummer van Racoon kan trouwens prima in een commercial voor antidepressiva gebruikt worden..... de emoties klotsen tegen de borderline.
Het werd John Waite van de Babys door een jounalist ook verweten dat hij op het album Broken heart te vaak en te overdreven emotioneel zat te doen. Ik heb er geen moeite mee. Ik vind de zangpartijen van Waite geweldig op die plaat. En of die emotie van binnenuit komt en oprecht is, dat weet eigenlijk alleen de zanger zelf.
Natuurlijk zal in principe elke zanger zeggen dat het niet geacteerd is. Het kan echter altijd zijn dat zo iemand dan zit te liegen. Daarom maak ik mij er niet druk over. Wanneer de zang van iemand mij raakt dan is dat zo. Ik ga me dan niet afvragen of het gespeeld is want daar kom je toch niet met zekerheid achter omdat een zanger niet kan bewijzen dat die emoties echt van binnenuit komen.
Laatst gewijzigd door Brad; 18 februari 2018 om 03:07
Dat heb ik ook wel met Racoon. Ze blijven maar uit hetzelfde vaatje tappen. Op zich knap, want het is een uitermate klein vaatje en toch lijkt het maar niet leeg te raken. Aan de andere kant, datzelfde gevoel heb ik bij heel veel bands. Zo heb ik ooit een kaartje gekregen voor een concert van Muse in het Goffertpark, te Nijmegen. Bij ieder nummer dacht ik "o, dit is dat hitje die ze gehad hebben!" Het hele optreden lang!!! Nu weet ik toch echt zeker dat ze niet voor 2 uur aan hits hadden. En als je de nummers analyseert zijn ze ook echt vrijwel allemaal hetzelfde.
Racoon is dus zeker niet de enige band met dit probleem. Als je het al een probleem mag noemen, want nu kunnen jij en ik er ons aan ergeren, ze maken er heel veel mensen dolgelukkig mee. En het zijn ook gewoon hele aardige gasten (ik heb ooit eens een kleedruimte met ze gedeeld), echt leuke lui, dus die kunnen best een potje bij me breken. En als band zijn ze ook gewoon heel goed. Ook dat mag gezegd.
Jelte is een zeldzaam goede artiest. Ik hoop dat ie nu eindelijk van de coke af kan blijven. Echt een supergozer!
Hier verschillen wij wel heel sterk van mening. Ik vind De Staat een van de allerbeste bands dat Nederland ooit rijk was. En ze zijn zoveel meer dan alleen een bandje. Ze zijn een kunstproject. Living art. Veel van hun clips zijn geniaal (en nee, dan bedoel ik niet DIE ENE). Ook de samenwerking tussen Torre Florim en Roos Reebergen is geweldig.Oorspronkelijk geplaatst door telerocker
Dus ja, smaken verschillen, al denk ik dat De Staat een band is die niet zomaar afgeserveerd kan worden wegens een gevalletje smaakverschil.
Ik vind overigens uit principe niet snel iets kut, behalve kut.
Laatst gewijzigd door vulvasonic; 18 februari 2018 om 05:58
Favorieten/bladwijzers