Wat waren jullie eerste stappen

[Brad]

Verschil met jaren ‘70 is er wel......toen lagen de joints op de amp klaar en stond het bier in overvloed koud. Nu spelen we op water of alcoholvrij en roken we geen van allen meer. Ook neem ik eerder afscheid van muzikanten die niet voldoen. Vroeger speelde je samen tot iemand zelf vertrok. Vriendschap hield een band samen die eigenlijk had moeten stoppen. Nu erger ik me niet meer langer aan mensen die er een potje van maken , ik stop er dan zelf mee of vraag ze gewoon te vertrekken......

Ik ben ergens in 81 bij een band vertrokken omdat de boel dreigde vast te lopen. Nou was mijn beste vriend destijds leider van die band. Hij hield altijd voor dat je privé en band toestanden gescheiden moet houden. Dat heb ik geweten. Toen ik de band verliet zag hij dat als verraad en de vriendschap was voorbij.

[mrweird]

Leuk topic! Memories.... Ik wilde drummen! En had gewoon zelf een drumstel gemaakt van kartonnen dozen waar mee ik mee drumde op m'n eerste single. Adam and the Ants, stand and deliver. Maar m'n ouders vonden gitaar een beter idee.. Dus ik ben op les gegaan met de ouwe gitaar van m'n moeder bij de lokale accordeon vereniging waar ze ook gitaar les gaven. Gitaar was een hele eenvoudige jaren 60 akoestische gitaar. Ik heb 'm nog steeds. M'n broer vond 't een tof idee ooit om 'm roze te spuiten toen dit populair was.

Dus d'r ligt hier nog ergens een knalroze akoestische gitaar met nog 2 snaren...

Maar ik vond de gitaarles niet leuk.. Dus paar jaar niks aan gedaan tot ik over the hlls and far away hoorde van Gary Moore. 1987. Leuk!! Toen elektrische gitaar gekocht van m'n eerste geld met bijbaantje, een 2de hands Welson SG. Ik heb 'm later weer verkocht, en nog steeds spijt van...
Iemand hier heeft 'm??

Van de opbrengs een Marlin blue fin gekocht. Zo 1tje

en toen bandje begonnen.. https://www.metal-archives.com/bands/Inflathor/more

En de rest is historie..

Later heb ik wel een drumstel gekocht trouwens..

[MikeD]

Ik vind optreden niet per sé iets geweldigs. Zeker als je muziek van jezelf speelt en je komt in een kutzaal, waar geen kut goed geregeld is en je ziet bij het opkomen 8 man op 16 meter afstand aan de bar zitten, plus nog eens 4 gasten die op 5 meter van het podium met de handen over elkaar naar je staan kijken. Er zijn gasten die vinden dat je je te allen tijde volledig moet geven. Ik kan dat niet. Ik begin strontsjagrijnig aan zo'n optreden.
Maar het ligt ook heel erg aan de mensen met wie je bent. Ik kan me herinneren dat ik vanuit Nijmegen helemaal naar Den Helder (of all places) gereden ben om voor precies 1 man op te treden. Toen was ik helemaal niet sjagrijnig. Integendeel, ik kreeg de slappe lach op het podium.

Optreden is het mooiste dat er is. Als je met goede mensen om je heen staat is er niets fijners dan dat. Nou, misschien neuken. Maar het één sluit het ander niet uit natuurlijk.

Lege zalen??? Nou okay dan.. jaaaren geleden met drie vrienden naar Zaandam getogen waar Teaser zou optreden (de toenmalige band van Adje van den Berg...) geloof het of niet maar d'r stond dus anderhalve man en een paardenkop en dat waren wij... Je zou wellicht gedacht hebben dat de mannen er van pure teleurstelling vanwege die lege zaal een potje van gemaakt zouden hebben.. nee dus..Dat maakte ze geen reet uit .. ze speelden hun hele repertoire vol vuur en enthousiasme en wij stonden voor het podium te hossen.. Dus na afloop mochten wij mee backstage voor een biertje...

[Brad]

Wat ik niet erg vond in de tijd dat ik nog op het podium stond waren optredens waarbij je eigenlijk niet meer was dan een substituut van de muziek die men doorgaans draaide. Je speelt gewoon lekker je muziek, sommige mensen luisterden een nummertje en gaan dan weer zitten kletsen.

Wanneer het nummer afgelopen was werd er altijd wel geklapt, ook door de mensen die voornamelijk zaten te kletsen en te zuipen zonder echt te luisteren. Ik had daar geen moeite mee. Want ook al luisteren ze niet echt, je zorgt voor net even een andere sfeer dan wanneer er gewoon muziek werd gedraaid. Je had toch het gevoel dat je er toe deed als live band. En ondertussen zat je gewoon lekker te spelen.

[munkie]

Mijn 1e optreden was als zanger tijdens een protestbijeenkomst op de Uni Twente in Enschede in 1980. Even later de gitaar gepakt. Jaartje klassiek les gehad. Kan helaas nog steeds niet goed noten lezen. 1e akoestische? Eko? 1e plank? Vage Mof, ws. een Klira met van dat rode plastic wat vroeger ook op keukenstoelen zat. Daarna een Jap Morris LP kloon. Enz.

Speelde vrij snel in bands. Heb redelijk veel opgetreden. Van alles gedaan, top 40, blues, rock, rockabilly, jazz, bruiloften en partijen. Allemaal coverbands op mijn 1e echte band na. Dat was "symfonies"(progrock). Heb de goed tijd nog meegemaakt, jaren 80/90, je had overal zaaltjes en kroegen met live muziek.

Ben nu te oud. Schrijf liedjes en neem die op in mijn homestudio.

[Eko]

Mummie, ben tegen de 60 en speel meer dan ooit. BB King speelde tot aan zijn dood, dus gewoon door gaan. ��

[telerocker]

Mummie, ben tegen de 60 en speel meer dan ooit. BB King speelde tot aan zijn dood, dus gewoon door gaan. ��

Ik heb ook meer gigs dan vroeger, misschien omdat ik beter speel en momenteel drie bands heb.

[MoonlandMenace]

Begin jaren negentig, in mijn prille tienerjaren, gefascineerd geraakt door de gitaar, dankzij de overvloed aan gitaarmuziek in die tijd. Begonnen op een akoestische gitaar, boekje gehaald in de bieb, 'leer gitaar spelen met Bob Davidse'... Niet veel later hét naslagwerk 'de gitaar' in huis gehaald en de zelfstudie kon beginnen. Na een hete zomer vol noeste arbeid, kon ik een elektrische gitaar aan mijn arsenaal toevoegen.

Zelf liedjes van op de radio uitzoeken in het pré-internet tijdperk, veelvuldig cassetjes terugspoelend om het juiste akkoord of noot te vinden. Uiteindelijk als 16-jarige samen met wat vrienden een band begonnen, mooie tijd met veel repeteren en onze eigen muziek maken. Daarna wat optredens en een demo opnemen, tot de studies en werk ervoor zorgde dat de band uit elkaar viel.

Een aantal jaren zeer weinig met muziek gedaan, occasioneel nog in een bandje gespeeld, maar niet meer opgetreden. Tot onze zanger van weleer het luminieuze idee kreeg de band weer bij elkaar te brengen. Zo geschiedde, al spelen we nu enkel covers en geen eigen materiaal meer. Een tiental optredens per jaar, wat toch wel meer is als vroeger.

[dagrim1]

Jeetje, ik zie nu dat ik 8 jaar geleden mijn eerste stappen in de gitaarwereld ging zetten, vooral aangerommeld (focus en discipline zijn niet de sterkste punten) om 3 jaar later toch maar eens te gaan lessen.

Dat ook weer een jaartje of 2 volgehouden, waarna alles weer wegzakte (bleef trekken, maar er gebeurde gewoon niet zo veel... behalve kopen van spul, dat ging als vanzelf). En nu, vanavond, weer mijn eerste les. Besloten om het toch maar weer op te pakken met hernieuwde motivatie!

Ik kan eigenlijk nog steeds niet zo veel, een beetje dit en een beetje dat (weer die focus... "hey dat is een leuk nummer, hey, die ook! en die! en die!") dus hopelijk kan ik nu stappen maken om echt wat te gaan leren... maar vooral lol hebben met de muziek.

Optreden? Hell to the noes! Eerste rifjes? Eh... Het eerste nummer wat ik heb geleerd (op les) was 'Then came the last days of may' van the Blue Oyster Cult... Doelen zijn nog onveranderd zie ik aan mijn eerste topic ooit hier (voorstel-topic): Free Bird staat nog steeds op de lijst (en little wing van srv)... Ooit!

[Brad]

In het nummer ''Flaming telepath'' van Blue Oyster Cult zit een meesterlijke solo.