Al sinds dit specifieke model bij Huub in de winkel stond had ik een beetje last van GAS. Maar ik speelde geen gitaar op enig niveau, dus was het bijzonder onzinnig om een gitaar te kopen. Ik had al een Ibanez RG320 tenslotte (Je kent het wel.. metal-liefhebber wil gitaar spelen maar het komt er nooit echt van.)
Nu, vele vele jaren later zag ik op marktplaats tot twee keer toe een KIM voorbij komen. Hij stond helemaal in Alkmaar, bij een landelijke pandjeszaak-keten. Voor een behoorlijk hoge prijs. Hij zou in "uitstekende" staat zijn, maar van de slechte foto's was al af te leiden dat dat niet het geval was. Iemand heeft er ooit (waarschijnlijk) een midi-element in geschroefd, waardoor er twee schroefgaatjes, met schroef, in het bovenblad zaten. Genoeg om menig koper af te schrikken.
Aangezien ik toch in de buurt moest zijn (ik kom uit Nijmegen), heb ik ze gemaild, met een bod. Dat bod werd direct geaccepteerd en ze zouden hem voor mij reserveren. De week kroop voorbij en afgelopen zondag was het zo ver. Op naar Alkmaar. Daar bleek de gitaar gewoon in de winkel te hangen, reserveren was blijkbaar niet gebeurd. Maar, ze was er nog.
Line6 PodXT ingeprikt, en haar even aan de tand gevoeld. De electronica was allemaal in orde, en ook de cavity leek er totaal niet mee te zijn geprutst.
Ik had eerder in de week al contact gehad met de guitartecj van Bo-El (Eelco), om te vragen waar ik op zou moeten letten. Hij vertelde mij al meerdere mails te hebben ontvangen over deze specifieke gitaar, en deed mij gelijk het aanbod dat als ik hem zou ophalen, ik ermee in Arnhem langs mocht komen voor een volledige check-up. Dat, naast de pointers die ik natuurlijk kreeg over waarop ik moest letten. ("De electronica zit netjes gesoldeerd, en is met wat tie-wrapjes netjes gebundeld")
Met dit alles in het achterhoofd zit ik daar in Alkmaar, en kijk een beetje moeilijk, slaak wat zuchten, en vertel de verkopers (die geen enkel idee van gitaren bleken te hebben) dat hij absoluut niet in perfecte staat was zoals zij hadden verkondigd. "Die schroefjes, dat hoort echt niet", en wat andere zaken over vlakke fretjes, het missen van de truss-rod cover en wat andere optische onvolkomenheden. In de cavity inderdaad het nette soldeerwerp, met tie-wrapjes. Maar ook dat hoeven de heren verkopers niet te weten.
Ondertussen weet ik al lang dat deze gitaar met mij mee gaat, maar de prijs moet nog worden afgestemd met de verkopers. Er wordt wat over en weer onderhandeld, en nog met een ander filiaal gebeld en uiteindelijk weet ik nog 10% van mijn bod af te krijgen en de belofte (op papier) dat als er onherstelbare schade is zoals een kapotte truss-rod, of iets anders wat ik terplekke niet kon controleren, ik ermee terug mocht komen voor een full refund. Ik had aangegeven ermee naar Bo-El te gaan, om dit te laten controleren.
De gitaar werd snel afgerekend, en op naar huis, om daar te wachten tot gisteravond. Op naar Arnhem en naar Eelco. Wat anderhalf uur zou duren werd uiteindelijk een stuk langer. Gezellig gepraat over gitaren en andere hobbies onder het genot van koffie en rondkijken in de "snoepwinkel". Er bleken een paar kleine dingetjes met de gitaar te zijn, maar op eentje na had ik ze allemaal al gevonden. Het blijkt dat het soldeerwerk van de hand van Huub zelf is, de gitaar uit juli 2005 komt, er niet-standaard locking tuners op zitten, en iemand de body ooit heeft gepolijst. Hij is een beetje glimmed, terwijl de 1-ster KIM's allemaal mat zijn.
Deuken, butsjes, wat fretjes die een beetje aandacht nodig hebben, en die twee schroefjes in het bovenblad. Alles wordt keurig onder handen genomen. Wat is het toch mooi om iemand met zoveel aandacht en liefde te zien werken. De gitaar wordt nog even getest uiteraard en de conclusie is dat dit een van de beter gelukte exemplaren is.
Optisch is ze niet nieuw meer, ze heeft een verleden, en is duidelijk een gebruiksvoorwerp. Maar, ik heb dan toch eindelijk mijn eigen Bo-El KIM S03. ... voor een prikkie
Favorieten/bladwijzers