was het maar waar, ik heb er 40-50 in de woonkamer staan en die zijn in constante rotatie (ik heb ook 4 amps in de woonkamer) de rest hangt op verschillende plekken en verdiepingen in het huis
In ben overigens blij met iedere gitaar, al het spul wat het "niet" of "net niet" was heb ik in de loop der tijd wel weg gedaan en ik streef er naar om "verschillende" gitaren te hebben; er is een tijd geweest dat ik probeerd om ieder gitaar (of het nu een les Paul was of een superstrat) te laten klinken als mijn PRS swampash dan wel Suhr Standard maar tegenwoordig heb ik liever dat iedere gitaar zijn eigen sound heeft en dat houd het ook leuk om steeds een andere te pakken. Mocht ik ooit alles weg doen en ik ga terug naar 2 gitaren (of 3, 4 of 5) dan red ik me prima met een Suhr of PRS die eigenlijk alles kunnen maar een leuke p90 gitaar is ook wel prettig
life sucks and then you die
Pfff, bij 8 staan ze mij al in de weg en moet er bovendien regelmatig een stofdoekje overheen.
Als Fred alles weg gaat doen, wordt dat de grootste advertentie in de geschiedenis van Marktplaats en mag zijn gemeente wel gele bordjes gaan plaatsen ter wegbewijzering, met een maximum van 3 klanten per uur in zijn straat![]()
je hebt gelijk maar ik wil echt groot gaan wonen(en ik ga er niet zo veel gitaren meer bij kopen
)
life sucks and then you die
Na een hele lange tijd eens de moeite genomen om de gitaren op één plek te krijgen (meestal half oefenruimte, half thuis) en op de foto te zetten. De laatste familiefoto was al een tijdje achterhaald door één wisseling van gitaar en één wisseling van pickups en slagplaat.
Hier de groep, niet al te scherp door slecht licht en matige camera inclusief klauterkabouter.
Hier dan wat scherper de setjes bij elkaar.
De Gretsch Streamliners:
'02 Historic series, MIK, gepimpt met stuk mooier plastic, gemod met op maat gemaakte P90s door The Creamery. In plaats van een wollige low outputbak is het nu een rockgitaar met optioneel (midden/nekpositie) een enorme bak laag die opvallend door de mix beukt. Hoezo mids en treble? Maar met al dat laag kan hij ook enorm ongewenst feedbackenFantastische hals, uitstekende bereikbaarheid van de volledige toets, opvallend goed voor zo'n dikkerd.
'68 cherry 6103. Afgezien van een repro slagplaat en een tune-o-matic brug (en een neck reset wegens loslatende lijm) volledig origineel. Zo ongeveer het tegenovergestelde van zijn naamgenoot. Subtiel, lage output maar een onwaarschijnlijk mooie klank en kan uitstekend rocken. Speelt wel serieus moeilijk door de smallere hals en het gebrek aan serieuze cutaway. Maar dat is ze wel waard!
De not-so-Jazzmasters. Raar setje, mijn duurste en goedkoopste...
'04 De Gier custom, meestal onheus bejegend als 'die oranje'. Fantastisch blok hout, behoorlijk luide gitaar, versterkt, en een onwaarschijnlijk goed akoestisch geluid via de Lr baggs brug, aparte output en via de DI van dezelfde producent. Daar alleen al heb ik ontzettend veel plezier gehad. Elektrisch zit -ie een beetje in de PRS hoek eigenlijk, vrij strak, veel laag en tophoog. Super stabiel, de onbetwiste nummer 1 voor buitenoptredens onder iets extremere omstandigheden
'14 Squier Joe Mascis signature Jazzmaster. Zonder meer een ontzettend leuke gitaar, categorie 'gooi en smijt'. Hals is werkelijk fantastisch, die wordt terecht op diverse fora bewierookt. Toets is vlakker, frets dikker en elementen pittger dan andere JMs die meer vintage-spec zijn. Komt voor mij juist perfect uit. Zeker de P90s (nee, geen foutje, dit zijn écht P90s en geen normale JM elementen) zijn superlekker voor de bekende mix 'output van een humbucker maar helderheid en dynamiek van een single coil.
De Gibson LPs.
'04 Standard, gepimpt met reflector knobs, gemod met RS Fralins en benen teopkam, verder standaard. Je kan wel zeggen: de Les Paul van mijn dromen. Geen typische rockbak, kan juist prima clean of bluesy randje, maar kán wel degelijk rocken. Gitaar is van zichzelf erg mooi in balans en dat hoor je dankzij de uitmuntende elementen érg goed terug. Misschien wel mijn #1, krijg altijd extra vertrouwen als ik met deze speel.
'09 Faded Junior: de fun factor. Heeft meer overeenkomsten met de Joe Mascis sig dan met de standard, hoewel de halzen behoorlijk overeen komen. Pittig element, uitstekend te beïnvloeden met de pots. Gitaar is onversterkt behoorlijk helder en dynamisch en ook bij deze komt dat er versterkt ook behoorlijk zo uit. Toonpot moet bijna altijd een tikkie dicht, anders is -ie wat schel afhankelijk van de amp. Maar met bijvoorbeeld een envelope filter is het juist te gek om 'm open te zetten, reageert dan fantastisch.
Al met al een enorm sterk uiteenlopende set, ik ben er erg blij mee.
"Het is maar een spelletje" - Confucius
Lekkere set mitch!
Grappig dat u zo dubbelt. Die lage output van die supertrons verbaast me, er komt meer signaal uit dan een P90 of Dimarzio humbucker merk ik telkens weer aan mijn drive pedaaltjes. Het zal wel aan de winder van dienst liggen.
Geen kriebels om op tenminste 1 Gretsch a bigsby te zetten?
Yep, inderdaad een verrassend zestal.
Zou het er eigenlijk allemaal wel op kunnen, vermoed ik.
Ben minder into de LP's, maar zo nu en dan hoor ik ze significant voorbijkomen bij bands die ik leuk vind, en dat matched redelijk met de beschrijving van dit exemplaar.
Opzich zit je cool zo.
Zou zelf alleen een Jaguar, Mustang of Telecaster missen vermoed ik, en bereid zijn daar zelf iets op in te leveren.
Favorieten/bladwijzers