Een stretch tussen middel en ringvinger zou ik alleen doen als het echt nodig is. Dat vinden die vingers niet fijn. Als je patronen met vier tonen op één snaar wil spelen kun je het wel oefenen, maar dit speelt denk ik makkelijker als je de laatste twee noten met de wijsvinger doet. Hangt een beetje van het tempo af. Wil je echt zeker weten dat je het glijden van de wijsvinger niet hoort, dan wel met vier vingers.

Overall, voor dit soort shred achtig werk zou ik de pink vrij veel gebruiken. De drie vinger benadering is prima voor de pentatonische 70er jaren licks. Zo gauw er wat meer frets tussen zitten wordt die pink toch wel erg handig.

En echte regels, wanneer welke vinger? Je zult moeten kijken wat voor jou het beste aanvoelt, en dat dan consequent oefenen. In weze steeds weer voor elke lick. Op een gegeven moment is de eerste manier die je zonder veel na te denken pakt vaak de beste.