Brum was net sneller![]()
Brum was net sneller![]()
life sucks and then you die
it's better to burn out than to fade away
dan nog zou ik voor 1 gitaar per keer gaan, 2e hands zijn de prijzen aardig stabiel en als hij niet bevalt raakt je hem wel kwijt, met een groepje gitaren kan het wel wat langer duren
ik heb de JP gehad en heb nu nog een Edwards Sykes en een "normale" custom en die custom staat op de zelfde hoogte qua bespeelbaarheid en klank als mijn historics, de Sykes is meer dan prima maar niet bijzonder (gewoon als ee productie gibson) De JP had voor mij een te dunne nek maar dat is persoonlijk, hij kan voor jou prima zijn
life sucks and then you die
Verdienen niet, gelijk spelen lijkt me ook te hoog gegrepen. Een Japanse gitaar wordt problematisch boven de 800 euro. Als mensen veel geld op tafel willen leggen is dat voor "die ene gitaar voor het leven" en dat zal geen Japanner zijn, hoe goed ook.
Er zijn een paar uitzonderingen natuurlijk zoals een Ibanez GB, Jem, oude Tokai LP... dat werk. ESP, Greco, Duncan, Morris... de gemiddelde Nederlander ziet het als cheap knock off.
en de doel groep is vrij klein
denk als je hier een topic zou openen met vraag wie die gitaren zou kopen, je een 99,9% waterdicht marketingsonderzoek heb gedaan
Waardevastheid is bij elektrische gitaren sowieso een probleem. Een Gibson cs lp van 4000 eu, bv een r8 raak je tweedehands voor misschien 2000-2200 kwijt, schrijft af als een gek. Japans of Amerikaans, maakt geen reet uit. Gewoon bespelen tot hij uitmekaar valt, geld verdienen doe je bij je baas maar😉
Ik heb destijds die Edwards LP custom met P90 gekocht met de bedoeling om er later een Alnico V "staple" element in de halspositie te zetten. Daarvoor moest de routing worden veranderd (dieper gemaakt) en het element zelf bleek ook nogal prijzig. De mijne heb ik Spanje gehaald en dus geen invoerrechten betaald. Wel transportkosten. Sja. het was een aardige gitaar. Maar net geen Gibson LP Custom. De afwerking vind ik net wat minder goed.
It's not how many notes you play, you just have to play the right ones! Like Freddie Green pumping great rhythm...Les Paul over Freddie Green.
De Greco strats en tele's zijn goedkoop te scoren, tussen de 250 en 1800 naargelang verkoper (en model) en ik weet niet wat ze in het water hebben gedaan maar die klinken allemaal droog en fat met precies de goede compressie er in. Geen dun brug soundje te vinden.
Toen ze ineens voor Fender de JV gingen maken klonk het weer als vanouds dun en chimey, zoals de Tokai's en Fernandes Fenders.
Maar goed, ook een Greco raak je aan de straatstenen niet kwijt want er staat geen Fender op. En eerlijk gezegd kocht ik ook mijn eerste Greco na 20 Fenders, zo werkt dat doorgaans.
Gaaf Pepe, zijn die echt zo goed? Die Greco's? En welke modellen dan precies?
Favorieten/bladwijzers