NGD: Comfort Zone (Ibanez Jem)

[Sjoerdo]

Naar de plaatselijke gitaarshop gegaan met het idee om een leuk goedkoop hollowbody blues bakkie te kopen, een squier of samick oid. Een leuke aanvulling op mijn collectie van twee Gibsons les pauls, een epi SG, een Frankenstrat, een kramer 5150, een Ibanez EDR, en Fenderlike stratocaster. Daar aangekomen even rondgeneusd wat gitaren bespeeld en een leuke semi hollow uitgezocht.

Vervolgens zie ik een Jem hangen, en ik denk, nu ik er toch ben moet ik die even uitproberen, gewoon voor de leuk.

Dus ik dat ding opgepakt in een Marshall geplugd en tja dat voelde toch weer een beetje als thuiskomen (enter nostalgische gevoelens: spelen met toen nog lange haren, schoolband, ranzige podiumpjes, uren pielen in de slaapkamer van mijn ouderlijk huis etc. etc.)...

Uiteindelijk die bluesbak laten staan en die Jem dus meegenomen... Het is het goedkoopste model, made in china of korea ofzo, en ze hebben niet eens de moeite genomen om de tree of life af te maken. Maar de elementjes zijn lekker en de tremelo bevalt erg goed (enter divebomb!).

[RS-Rik]

Die krijgt van mij een A van Awesome

[sideburns]

Herkenbaar je gaat voor het een en komt met compleet wat anders thuis, best een mooi ding, niet zo over the top als een jem weleens kan zijn. Smaakvol zwart / wit. Veel nostalgisch speelplezier ermee !

[telerocker]

Leuke score. Ik had een Jem FP 77 in de late jaren tachtig. Voor wat ik toen deed een erg goede gitaar.