Inmiddels gebruik al best lang Elixirs. Gaan niet zo lang mee als ik zou willen (ongeveer een maandje, hooguit 2), maar vind ze fijn spelen (lekker smooth) en zijn consistent van klank, ook al is de laklaag na een paar weken wel versleten op de plaats waar ik aansla.

Maar soms koop ik als reserve en voor de studio D'addario's. Op de een of andere manier krijg ik het tegenwoordig voor elkaar (is lang niet altijd zo geweest!) dat een setje na een dag spelen al dood is. Laatst in de studio voor een demo, waar we 3 nummers in 3 of 4 takes erop zetten ('s avonds opgenomen, 's middags opgebouwd en gesoundchecked, de dag ervoor snaren ververst). Na het inspelen leek het erop dat ik ergens een overdub moest doen. Was uiteindelijk niet nodig, maar de D-snaar klonk toen alsof hij afgedempt werd.

Daarnaast laatst een weekje geleden nog eens setje D'addario erop gedaan omdat ik nog maar 1 setje Elixirs in huis had. Na een half uur rekken bleven de snaren maar teruglopen - normaal is het met een keertje of 3, 4 echt wel goed. Toen iets harder getrokken...

Ik weet niet of het aan mij ligt of aan de snaren. Bij de één breken D'addarios als je ernaar kijkt, bij de ander zijn Ernie Balls binnen 2 uur dood. Bij mij werken Elixirs het fijnst. Alleen op mijn Jackson heb ik wel D'addario Chromes (flatwound), die werken heel fijn omdat ze wat scherpte missen en omdat flatwounds nu eenmaal fijner zijn als je met strijkstok speelt. Daarnaast is het simpelweg zo dat die gitaar veel minder speeluren krijgt én ik er veel minder lomp op speel.

Tot slot: tot mijn grote verbazing heb ik van de week veel Elixirs (en wat D'addario chromes) gekocht bij Schreeven in Nijmegen. Laten we zeggen dat bevriend zijn met het personeel erg lekker voordeel kan opleveren...