het is een cadens en wel hierom:
I (tonica) heeft de neiging zich als V te gedragen richting IV. (de subdominant) Dus die wil oplossen naar IV. II is een variatie op IV. Dus lijkt 't net alsof we richting IV gaan moduleren. Maar dan komt de V (de dominant) en die lost weer op naar I. Zie daar de basis van de spanning die akkoordprogressies moesten oproepen tot ca Debussy/Ravel etc.




		
		
  Met citaat reageren

Favorieten/bladwijzers