Prijs voor een originele Fender Stratocaster uit 1964 (alleen een refinish)

[peter_heijnen]

Ik heb er onversterkt op gespeeld en inderdaad, die plank resoneerde véél beter dan mijn USA Std Strat uit '91. Hij resoneerde bijna net zo goed als mijn Japanse Fernandes '57 The Revival Strat........

Maar dan weet je ook dat je op een echt goede strat hebt gespeeld. Wil is er al zo lang mee bezig en heeft altijd goede gitaren gehad/geselecteerd.

[ieme]

+1. En over het feit dat het misschien geen echte is. For the sake of the arguement: deze gitaar is echt en er wordt alleen gevraagd wat hij wat kan waard zijn, incl. refinish!



Welterusten....! Nou, daar haal ik 'm kruipend nog voor op en verkoop 'm evt. voor misschien wel het dubbele, refinished en al!

Voor die prijs wil ik ook wel 5 stuks

[Little Jay]

Maar dan weet je ook dat je op een echt goede strat hebt gespeeld. Wil is er al zo lang mee bezig en heeft altijd goede gitaren gehad/geselecteerd.

Will weet zeker wel goede gitaren te selecteren! Deze gitaar was overigens niet van hem zelf, maar ik meen van Ted Oberg (of een andere aan Living Blues gerelateerde persoon).

Ja, ik chargeer natuurlijk een beetje: die Strat was echt klasse en had mojo, dat voelde je meteen toen je 'm oppakte. Waar dat dan precies aan ligt weet ik niet. Oud uitgedroogd hout? Ik heb wel eens iets gelezen over hars in jong hout dat langzaam droogt en dan gaat breken onder invloed van resonanties en dat dat bepaalt hoe het stuk hout uiteindelijk resoneert. En dan zou de hars dus anders breken bij een 'slechte' gitarist dan bij een 'goede' gitarist (of bij een andere muziekstijl). Kijk, dat vind ik dan wel mooi om te geloven, dan gaat er echte een beetje van de 'geest' van wie er op heeft gespeeld in de gitaar zitten.

Maar over het algemeen sluit ik me wel aan bij de strekking van het topic: Leo bouwde zo goedkoop mogelijk, maar wat destijds als goedkoop en snel geproduceerd kwalificeerde, is niet hetzelfde als volgens de huidige maatstaven: hout was toen beter en vooral goedkoper verkrijgbaar, waardoor de algehele kwaliteit beter kon zijn, dus ook goedkoop productiehout voor gitaren. En ik neig ernaar te stellen dat vakmanschap en arbeidsethiek onder de gemiddelde fabrieksarbeider destijds ook op een hoger plan stonden, maar dat kan ik nergens staven, dus dat is misschien wel onzin.

Of dat alles de hogere prijs van oude instrumenten rechtvaardigt moet iedereen maar voor zichzelf beoordelen (ik vond 1100 euro voor m'n Gibson al erg veel geld voor een gebruiksvoorwerp waar misschien 250 euro aan materiaal in zit). Verzamelwoede en de economie van vraag en aanbod zit in ieder geval tussen de oren van mensen, dat weet ik wel. En dat heeft er wel voor gezorgd dat er een ontkoppeling tussen de prijs en de kwaliteit is ontstaan: ook voor een maandagmorgen strat met noesten in het hout uit '57 worden door de verzamelaar hoge bedragen betaald als 'ie er maagdelijk uitziet (want nauwelijks bespeeld, want het ding klonk en speelde gewoon niet lekker ;-).

En goede instrumenten vind je ook onder de goedkope Aziatische fabrieksklonen, dus als je dan die oude Strat wilt kopen, geef dan in godsnaam toe dat je dat uiteindelijk doet omdat je gewoon het geld hebt en je gewoon gevoelig bent voor de tussen de oren zittende mojo en je zoiets gewoon wilt hebben om de heb. Mag toch? Niks mis mee hoor!

[terrasbeest]

ah, heb de eer gehad die gitaar es te mogen vasthouden (op diezelfde beurs) en van Ken Parker himself uitleg gekregen over concept en bouw: geweldig.

maar ouwe strats... het is vooral ook een marktgegeven natuurlijk: vraag en aanbod weetjewel

OT: Heb je ook het optreden gezien?
Ik had geen zin om er alleen naar toe te trekken, maar ik heb ze vorig jaar gezien in Evergem :

http://www.youtube.com/watch?v=2VYNEPN61U4

[Pepe]

I am with Barno. Bouwen kunnen ze nu ook, in ieder geval nauwkeuriger en consequenter. Maar goed gedroogd oud hout, dat is een ander verhaal. Je hoort het hout droger worden naarmate je oudere gitaren bespeelt, de bassen worden strakker, het midden egaliseert en het scherpe verdwijnt uit het hoog.. het wordt gewoon muzikaler en transparanter. Niet alleen bij dure gitaren, het geldt net zo hard voor een masonite Danelectro.
Eigenlijk de enige reden waarom ik toch liever een oude gitaar heb dan een Customshop, visueel kunnen ze alles perfect namaken maar zolang ze van de grote stapel hout selecteren, ook al hebben ze eerste keus....

[DemolitionColorScheme]

Ik heb wel eens iets gelezen over hars in jong hout dat langzaam droogt en dan gaat breken onder invloed van resonanties en dat dat bepaalt hoe het stuk hout uiteindelijk resoneert. En dan zou de hars dus anders breken bij een 'slechte' gitarist dan bij een 'goede' gitarist (of bij een andere muziekstijl). Kijk, dat vind ik dan wel mooi om te geloven, dan gaat er echte een beetje van de 'geest' van wie er op heeft gespeeld in de gitaar zitten.

Dear lord ...

[ieme]

Monkey sandwich...

[pueblo]

mijn celloleerkracht zei iets dergerlijks over mijn cello. iets in de trant van: je mag blij zijn dat de cello al ingespeeld is geweest door een goede muzikant, misvorm die klank niet.
bij een ander cellootje merk ik ook dat die beter gaat klinken naarmate ik die langer heb (weg uit de tergende handen).

Ik weet niet hoe het komt, maar ook mijn akoestische gitaren, echt budget modellen (daytone en een goedkope hohner), vind ik beter klinken dan veel huidige budgetmodelletjes.

[ieme]

mijn celloleerkracht zei iets dergerlijks over mijn cello. iets in de trant van: je mag blij zijn dat de cello al ingespeeld is geweest door een goede muzikant, misvorm die klank niet.
bij een ander cellootje merk ik ook dat die beter gaat klinken naarmate ik die langer heb (weg uit de tergende handen).

Ik weet niet hoe het komt, maar ook mijn akoestische gitaren, echt budget modellen (daytone en een goedkope hohner), vind ik beter klinken dan veel huidige budgetmodelletjes.

Hou op met die onzin, zo verkoop ik nooit weer wat!!!

[FruscianteFan]

mijn celloleerkracht zei iets dergerlijks over mijn cello. iets in de trant van: je mag blij zijn dat de cello al ingespeeld is geweest door een goede muzikant, misvorm die klank niet.
bij een ander cellootje merk ik ook dat die beter gaat klinken naarmate ik die langer heb (weg uit de tergende handen).

Ik weet niet hoe het komt, maar ook mijn akoestische gitaren, echt budget modellen (daytone en een goedkope hohner), vind ik beter klinken dan veel huidige budgetmodelletjes.

Geloof het of niet, maar ik heb dus enkele jaren terug bij een filiaal van de Marskramer voor €10 een gitaar meegenomen. Zat flinke korting op (1 of 2 keer voor de helft van de prijs, weet niet meer) en aangezien er maar 5 snaren op zaten ging er nog eens de helft af. Ik kocht haar omdat ik voor €20 een gitaar niet kon laten liggen - laat staan voor €10 - maar ik ging er eigenlijk niet van uit dat het iets fatsoenlijks was.

Eigenlijk was ze nauwelijks bespeelbaar (vervelende hals), verschillende noten sloegen meteen dood, klonk nergens naar. Daardoor vond ik het ook niet waard om er een fatsoenlijk setje snaren op te leggen. Echter, onder het mom van 'deze gitaar is toch niets waard', heb ik haar verschillende malen meegenomen op tripjes enzo. Ik begon me steeds meer te verbazen over dat er best een fatsoenlijk geluid uit komt. Sterker nog, het is gewoon een mooi geluid. Zal deels liggen aan het feit dat er nu 'echte' snaren op zitten (toegegeven, zelfs als je ze uit Amerika bestelt zijn Elixirs ongeveer even duur als de gitaar zelf), maar ik geloof best dat ze ingespeeld is, en daardoor gewoon echt goed klinkt. Niet te vergelijken met gitaren van > €1000, maar wel degelijk een erg fijne gitaar.