Even iets over innovatie in de gitaarindustrie

[Spitfire]

In mijn studie industrieel ontwerpen ben ik constant bezig met innovatie. Aan de ene kant omdat het gewoon tof is nieuwe technieken toe te passen, aan de andere kant omdat wij weten dat als een bedrijf nieuwe producten gaat produceren dat er dan weer geld in het laatje komt.

Nou valt het mij al een hele tijd op dat er een totaal gebrek aan vernieuwing is in de gitaar wereld. Er worden wel een paar 'vernieuwende' dingen ingevoerd zoals een koolstof vezel gitaar hier, een zelf-stemmende gitaar daar en een extra tone-knop hierzo maar dit zijn minimale veranderingen die maar door een extreem klein deel van de gitaarindustrie worden gebruikt. Elk jaar als hier weer de topics komen met de 'nieuwe' gitaren van de grote merken is het alleen een variatie in kleurtjes en configuraties ten opzichte van vorig jaar. Hetzelfde geldt ook voor de effecten en versterkers; in feite spelen spelen we al 60 jaar op exact dezelfde instrumenten, effecten en versterkers.

Ik zit al een hele tijd te wachten tot Fender of Gibson met iets komt wat echt nieuw is, maar blijkbaar de rest van de gitaarspelers niet?

[marc_o]

Ooit van midi gehoord, of de Synth-Axe? Die dingen werden gewoon niet geaccepteerd bij een groot publiek. Als we innovatie hadden gewild, waren we wel toetsenist geworden, en dat is bijna net zo erg als homosueel.

Gitaristen zijn conservatieve mannetjes...6 snaren op een plankie, that's it.

[Midwolda]

Ja zeg, homosueel, brrrrr dat wil je toch niet heee...
En dat van die zes draden op een plankie daar ben ik het ook mee eens.
Al het andere is functioneel overbodig dus eigenlijk ongepast.

[Pepe]

Ja, ik had het niet beter kunnen zeggen als Marc O

Nieuwe ideeën zijn er all the time, de meeste zijn commerciële flops en verdwijnen geruisloos van het slagveld. Kent iemand nog de Bond gitaar? Met steun van de schotse overheid gefabriceerd? De ARP avatar? Het merk ARP is ten onder gegaan door dat ding. Moog en Gibson?
De headless koolstof Steinberger is dan nog een relatief succes geweest omdat ze er 2 celebs voor konden paaien maar Winter speelt nou ook weer lekker op zijn firebird nou zijn contract verlopen is.

Een gitaar moet stoer en sexy zijn. Als het ingewikkeld en sexloos is dan heb je hoogstens succes bij de toetsen afdeling.

[FruscianteFan]

Gitaristen zijn nou eenmaal conservatief, zo lijkt het. Ergens is het niet zo vreemd, de meeste muzikanten maken muziek die vooral geïnspireerd is door de grote idolen, die vaak op hun beurt ook geïnspireerd waren door hun idolen. Dus uiteindelijk wordt vaak iets wat al bestaat als ideaal gezien.

Dat Fender en Gibson niet zo gek veel vernieuwende dingen maken, komt denk ik vooral doordat gitaristen juist de 'vintage' dingen willen. Ze proberen het wel. Zo heeft Gibson inderdaad de zelfstemmende gitaar, Fender kwam een tijd terug met een Telecaster met een ingebouwde computer, maar ik ken verder geen gitarist die er serieus gebruik van maakt (behalve Spike van Di-Rect die in DWDD die Tele kwam laten zien).

Verder zijn er wel degelijk vernieuwingen in gitaarwereld, en zeker in de muziekwereld. Veelal slaan die ontwikkelingen niet zozeer op de gitaar zelf. Zo is er de opkomst van modelling versterkers (al is dat duidelijk een ontwikkeling die het makkelijker maakt om conservatief te zijn), modelling gitaar (Line6) en trouwens ook modelling effecten - multi-effecten zijn er al veel langer, maar volgens mij is het in één pedaal stoppen van verschillende soorten van een specifiek effect (filters, delays, distortions) ook relatief nieuw.

Ook zijn er best een aantal nieuwe effecten te krijgen. Zo heeft Electro Harmonix een hele lading octaaf-effecten (waarbij het volgens mij nieuw is dat je zowel een octaaf naar beneden als een octaaf omhoog hebt, zeker gecombineerd met akkoorden en filters) en heeft Moog de MuRF, (resonance filter gecombineerd met een sequencer).

Wel denk ik dat het relatief lang duurt voordat dergelijke apparatuur zichzelf bewijst in de muziekindustrie. Is toch wel grappig: op internet (m.n. youtube) zijn eindeloos veel demo's te vinden van effecten, maar vaak weet ik echt niet wat ik eraan zou hebben totdat ik hoor dat een artiest waar ik toch al graag naar luisterde, er gebruik van maakt.

edit: ik vind innovaties soms wel cool. Ik houd er wel van om te experimenteren, zeker met pedalen. Zo kom ik weer tot nieuwe manieren om vette geluiden te maken, en kan dingen doen die mij interesseren. Daar hoeft niet eens altijd een gitaar aan te pas te komen: met een Moogerfooger Freqbox (innovatie!) en een looper kan ik al heel veel.

[interessander]

Ik denk ook dat er zeer veel conservatievelingen zijn die -wellicht door vooroordelen- geen interesse hebben in dergelijke " innovatieve" gitaren.

De gitaar is misschien niet veel veranderd de laatste decennia, maar de manier van bespelen en versterkern -al dan icm met effecten- wel, en misschien zit daar wel de echte innovatie.

Ik zou zelf ook niet gauw een onconventionele gitaar kopen omdat de looks me vaak niet echt aanstaan maar ik vind het altijd wel leuk om te volgen.

In Nederland heb je nog Aristides waar ze Adrian Vandenberg o.a. voor gestrikt hebben. En ik sprak laatst met een fabrikant die daar misschien de koffers voor ging bouwen, want die moeten natuurlijk ook lichtgewicht zijn.

In Duitsland heb je Basslab, die gitaren en bassen uit een stuk bouwen en waar je de finish ook direct in het materiaal aanbrengt.

[Nicks]

Ik ben ook een IO-er maar ik zie het probleem niet. Er is genoeg innovatie te vinden in pickups, bruggen en effecten. Beter nog, een van mijn klasgenoten heeft met zijn afstudeer opdracht weer een paar nieuwe patenten aangemaakt voor de gitaar wereld.

[Ibanez666]

Ik ben ook een IO-er maar ik zie het probleem niet. Er is genoeg innovatie te vinden in pickups, bruggen en effecten. Beter nog, een van mijn klasgenoten heeft met zijn afstudeer opdracht weer een paar nieuwe patenten aangemaakt voor de gitaar wereld.

Leuk al die innovaties, maar doe me toch maar die Gibson Les Paul uit 1958

[snaarplukker]

Een gitaar blijft een plankje met een aantal snaren. Als er door vernieuwingen te veel aan veranderd is het geen gitaar meer. De blokfluit blijft toch ook gewoon een blokfluit en ik denk dat blokfluitspelers ook niet naar andere modellen uit zitten te kijken.

[barno]

als gitaarontwerper met nogal wat vrienden professionele vormgevers zijn dit mijn bevindingen:

het gitaarwereldje is niet conservatief, ik noem het eerder nostalgisch. merendeel van de muziek ook trouwens. Er zijn erg weinig modellen ontworpen door niet muzikant ontwerpers omdat designers per definitie eerdere ontwerpen willen "verbeteren", verfijnen enz... Vermits electrische gitaren maar voor een klein deel instrument zijn en voor een veel groter deel mojo, history, sentiment, fetish enz... is de technische vernieuwing geen prioriteit.
De feedback die ik kreeg over mijn ontwerpen uit de professionele sector was vaak van die aard dat het ging om innovatieve ingrepen waarvan ik wist dat de grote meerderheid van gitaristen daar helemaal niet op zitten te wachten. Of cosmetische ingrepen die puur designtechnisch en esthetisch beter waren maar die gewoon te ver af stonden van de gitaarhistory.

Voor een ontwerper is het bv onbegrijpelijk dat een tele, met zijn minder ergonomische vorm (no bellycut enz...) toch zo populair is.
In het design zelfbouw wereldje is er een heel circuit van kerels die futuristische designgitaren bouwen, objectief vaak juweeltjes, maar slechts gebruikt worden in een heel beperkt circuit van muzikanten, vaak avangardejazz (muziek die ook minder linkt aan history dus ...)