Nieuw album van Muse

[Bl44t44p]

ohw, nee dat had ik niet eens in de gaten, ik dacht dat de drummer matthew gewoon heel goed kon imiteren :P

Gast.......

[JelmerOnGuitar]

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bl44t44p
Nou, here we go! Ik gebruik geen spoiler tags of iets omdat het album vandaag ook (gestreamd) via officiele kanalen is te beluisteren.

1. Uprising
Deze opener is 100% single proof, simpel maar zo effectief. De Starlight en Time is Running Out van deze cd. In de eerste instantie vond ik hem veel te straightforward en poppy, maar ik kan er toch echt niet omheen dat het gewoon een heel erg fijn nummer is. Zal live ook een fijne meezinger/meeklapper worden, en daar is eigenlijk ook helemaal niets mis mee. Gaaf ook dat die refreintjes steeds heftiger en breder worden. Geen epische opener als Take a Bow of Apocalypse Please, maar wel een prima binnenkomer.

2. Resistance
Dat is weer Muse zoals ik het ken Spacey achtergrondsfeertje met synthesizers en schiterende zang in de coupletten, een fantastisch Queen-achtig prechorus en een waanzinnig refrein dat voor eeuwig blijft hangen. Vooralsnog voor mij de topper van dit album. Sicke outro ook waar die gitaarmelodie met de zanglijn gecombineerd wordt tot een muzikaal gezien briljante mengelmoes.

3. Undisclosed Desires
You either love it or hate it: de stijl van dit nummer. Veel Depeche Mode en beetje poppy R&B-achtig. Ik vind het echter nog steeds zo Muse klinken dat ik er simpelweg enorm van kan genieten. Veel beter dan Supermassive Black Hole destijds (als uitschieter van Black Holes & Revelations). Catchy zanglijnen en een breed instrumentarium, topper!

4. United States of Eurasia (+Collateral Damage)
Het eerste nieuwe materiaal wat de wereld te horen kreeg, en ik begin het nu nog steeds meer te waarderen. Het Queen - We Are The Champions stukje en de "Eur-asia" outro trek ik nog steeds waanzinnig slecht, maar de rest: wauw :P De klassieke invloeden zijn beter uitgewerkt dan in welk ander Muse nummer dan ook. De Chopin cover (Collateral Damage) aan het einde brengt de rust weer wat terug, ondanks de tegenstrijdige oorlogsgeluiden van straaljagers en raketten (lijkt me?).

5. Guiding Light
Met een straaljager woosh Guiding Light in, een langzamere stadion ballad zoals Invincible. Dat nummer kon me nooit echt boeien en voor deze geldt hetzelfde eigenlijk. Weinig nieuws onder de zon, op die epische gitaarsolo na dan.

6. Unnatural Selection
Lekker ouderwetse (Showbiz/OoS) Muse "raggen" riff met zware gitaar en bas, en na een rustiger stuk weer op prachtige wijze terug naar het refrein. Bevat wat leuke elemten en verrassingen, eigenlijk gewoon "Muse zoals het hoort". Typisch ook om een bescheiden orgel-intro met zo'n zware riff te combineren, beetje zoals New Born.

7. MK Ultra
Spacey, bijna onnavolgbare synthmelodie in de intro gevolgd door een couplet en refrein dat naar een geweldige climax toewerkt, die echter pas de tweede keer komt. Wederom een bekend Muse truukje om het eerste "net niet" refrein te laten volgen door een rustigere bridge en daarna weer vol gas verder te gaan. Werkelijk geniaal refrein (let ook eens op de zang), voor mij ook een van de toppers.

8. I Belong to You (+Mon Cœur S'ouvre à ta Voix)
Oeps, even wennen. Piano boogie met een "wiew" in de intro die me even mijn wenkbrauwen deed fronsen. Doet me denken aan soort van combinatie van Dark Shines en Instant Messenger/Jimmy Kane. Middenstuk met een stukje in het Frans, origineel en gewaagd is het in ieder geval. Vooral met dat sprookjes/klassiek-achtige stuk erna vind ik het nummer gaandeweg wel beter worden, maar of het nou echt zo goed op dit album past, ik weet het niet. De grootste verrassing zit wat mij betreft in de solo: een onwijs duffe maar o zo leuk klinkende basklarinet! Geniaal , hoe komen ze er toch op?!

9. Exogenesis: Symphony Part 1 (Overture)
En dan zijn we aanbeland bij de symfonie, waar Matt al een paar jaar aan zou hebben gewerkt. Na een opbouw komt er een zware, slepende melodie van strijkers en zang in waarbij ik het gevoel krijg alsof de wereld vergaat. Zoals Blackout maar dan een factor 10 zwaarder. Kippenvel. Matt lijkt ook weer een gooi te doen naar zijn hoogste noten ooit, het klinkt in ieder geval als het maximale van zijn kopstem. Dat Muse in staat was om zoiets te doen wist ik wel, maar dat ze het ook echt durven... wauw

10. Exogenesis: Symphony Part 2 (Cross Pollination)
Dan deel twee. Pianomelodie met een herkenbare melodie zanglijn, klinkt wat meer als een "song". De referenties aan Space Dementia zijn niet mis, en misschien is dit nog wel beter dan dat... vind deze alleen wat minder in de hele symfonie passen, enkel door de intro en outro van piano is er een soort van verband, de rest klinkt eigenlijk gewoon als een opzichzelfstaand liedje.

11. Exogenesis: Symphony Part 3 (Redemption)
Klassieke piano intro met een opbouw naar een verlichtend gedeelte met zang, wat me een ontzettend "we zijn er"-gevoel geeft. Niet zo gek ook gezien de titel "Redemption". Toch vind ik het niet echt een hele goede afsluiter, ik had meer op een knaller als Knights of Cydonia gehoopt. In die zin valt de symfonie me ook wel enigzins tegen, het is natuurlijk wel heel erg knap om zoiets als een 'band' te maken, maar ik mis iets groots en bombastisch erin.

Al met al vind ik het weer een erg goede plaat. Niet alles is even geslaagd, maar er zitten voor mij genoeg zowel vernieuwende als vertrouwde Muse-elementen in om er heel veel naar te gaan luisteren en 14 november in Ahoy weer volop te gaan genieten

Met jou kan ik praten, ben vrijwel hetzelfde van mening!

Maar ik vind "I belong to you" echt een absolute topper!! Die piano akkoorden gaven me METEEN het gevoel wat ik ook kreeg van origin of symnetry, prachtig.. En idd, hoe fucking lomp is die solo, geniaal!!!

Prachtalbum..

[Tim..]

Super album!
Heb alleen exogenesis nog niet geluisterd, luister veel te graag naar de andere nummers. De Queen-achtige stukjes waren even wennen, vooral dat "you could be wrong" gedoe in Resistance, maar voor de rest, geweldig!

En over Undisclosed Desires, de eerste keer dat ik het hoorde had ik zo mijn bedenkingen, maar nadat ik het 2 keer had geluisterd vond ik het helemaal geweldig

[Bloodline]

Ben al sinds 2000 - 2001 dikke Muse fan en zeg hierbij officiëel:
Deze plaat is meesterlijk.
100x beter dan Black holes en 20 x beter dan Absolution.

Echt een super plaat, niks geen gezeur over te hard gemastered of loudness war je moet gewoon die € 5 koptelefoon weg gooien en een beter gebruiken.

Einde post,

Mendel

[Bl44t44p]

10 tekens

[Herman]

Ik had meer negatieve reacties op het album verwacht eigenlijk. Ik moet zeggen dat ik het album ook steeds beter begin te vinden, ook de nummers waar ik eerst niet zo zeker van was. Het is nog steeds geen Origin of Simitry (qua niveau) maar ik vind het toch zeker wel een vette plaat (aan het worden).

Daarnaast, live kan dit niet mis gaan!

Helemaal niet met Biffy Clyro als voorprogramma!

[Tim..]

...
Echt een super plaat, niks geen gezeur over te hard gemastered of loudness war je moet gewoon die € 5 koptelefoon weg gooien en een beter gebruiken.
...

+1

ik heb inderdaad nergens last van

[JelmerOnGuitar]

Ben al sinds 2000 - 2001 dikke Muse fan en zeg hierbij officiëel:
Deze plaat is meesterlijk.
100x beter dan Black holes en 20 x beter dan Absolution.

Echt een super plaat, niks geen gezeur over te hard gemastered of loudness war je moet gewoon die € 5 koptelefoon weg gooien en een beter gebruiken.

Einde post,

Mendel

Juist!!

[sjoerd5]

Er staan weer een paar klappers op, maar ook wat mindere songs.
Net als op Black Holes eigenlijk, maar daar staan nog genoeg (net als op deze) instant classics op
zodat de plaat alsnog van een adembenemend niveau is.

Het oudere werk ken ik nog niet zo goed, maar daar ga ik ook eens goed naar luisteren.
Dit is iig weer een goeie plaat.
DE plaat van 2009?

btw, ik vind Muse op een koptelefoon sowieso heel slecht werken.

[Bloodline]

DROOG!!:

http://www.youtube.com/watch?v=Ju9xBDEPzcg

Matt op drums, die KOP!

Krijg je dr van als ze moeten coveren.