Als ik puim, dan gebruik ik maar een beetje schellak, juist genoeg om het puimsteenpoeder in de nerf te laten plakken.
Als je teveel schellak gebruikt, dan heb je kans dat het op het hout bijeen koekt, en dan moet je het er weer gaan afschuren.
Dus dat beetje blink dat je ziet is niet genoeg om van een afwerkingslaag te spreken. Eerder een gevuld oppervlak dat een beetje gepolijst is.
Op schellak pakt blijkbaar bijna elke lak, dus het was een testjeIk gebruik tot hiertoe vooral de lak van hard hat, rustoleum. Ik dacht een alcyd hars. Hard snel uit, en is goed te polijsten. Je spuit er snel een dikke laag mee, en bijna geen druipers (je moet nu ook niet ter plaate blijven spuiten)
Over zo'n kast: als je pech hebt dan is er al zo vaak geschuurd om ze weer mooi te krijgen dat het fineer vaak dunner is dan wat wij nu kopen. (Zo is het toch aan de randen van die tafel, eigenlijk moet daar een nieuw vel fineer over, maar dat zag ik toch niet direct zitten.)
In Versailles was het de gewoonte om de zoveel jaar alle meubelen af te schuren en opnieuw te politoeren, gelukkig heeft de boze franse bevolking daar een stokje voor gestoken
s.
Favorieten/bladwijzers