'Blizzard of Ozz' staat mij diep in het geheugen gegrift. Randy Rhoads leek een gitaargod zonder weerga. In dit filmpje zie ik dat hij ook maar gewoon een mens was. Achteraf krijg ik meer het gevoel dat Ozzy (of Sharon) vooral investeerde in een goede ritmesectie.
Klein ventje trouwens, zo te zien. Hij kan nauwelijks boven Angus uitgestoken hebben.




Met citaat reageren

Favorieten/bladwijzers