En dan toch aan de Les Paul...

[Mitch]

Na mijn eerste beginnersgitaar heb ik jaren op een Epiphone Les Paul Custom gespeeld, beetje een donker klinkend flutding eigenlijk. Daarna volledig van de Les Paul afgestapt, om heel voorzichtig vorig jaar het toch weer eens te proberen met een seventies Ibanez Les Paul. Plaatje om te zien maar met die holle top bleef het tophoog toch wel erg aanwezig (auw). Daarna toch verder aan de dubbele humbucker/vier knoppen configuratie met een eighties Ibanez semi hollow AM50, Les Paul size, beetje het 339 idee. Toch wel verdomd leuk.... zou ik dan toch eens...?
Toch maar op zoek gegaan naar een goed exemplaar van 'de gitaar van mijn helden van vroeger', Jimmy Page, Slash, early Clapton, noem maar op: een honeyburst Gibson Les Paul Standard. Uitgekomen bij een aprticulier die dezelfde smaak had als ik en wat handelde, dus die had drie plaatjes van honebursts liggen: een Classic, een Classic Antique en een Standard. Ik had een half uur om te testen dus heel geconcentreerd alle drie twee keer in mijn handen gehad om onversterkt te testen. Open akkoorden, loopje over de toets naar de hoogste regionen en daar viel er meteen één af. Daarna versterkt ingeprikt en de akoestische impressie werd ondanks het verschil in elementen ('57's vs Burstbucker 3) bevestigd: de Classic Antique, een gechamberede vlieggewicht, was wel hard qua volume maar miste een bak laag en diepte, totaal geen complexiteit. De Standard, die akoestisch een stuk minder volume had, ook duidelijk zwaarder was en veel voller klonk had onmiddellijk die grom in het laag mid, die knauw, die duw... dus dat werd 'm.

En om iedereen tevreden te stellen heb ik voor het eerst eens de spiegelreflex van mijn vrouw erbij gehaald voor de foto's. Enjoy.

[Thundermane]

Lekker kleurtje, kan me niet voorstellen wat mensen nou toch tegen de Les Paul vorm kunnen hebben. Goede foto's trouwens, ik zou ook graag een fototoestel hebben die tegen mijn trillerige handen kan. (Oftewel snellere sluitertijd)
Maar ja, je bent zeker zeer tevreden? Die Standards klinken inderdaad perfect, zit goed geluid in maar heeft daarnaast ook echt ziel.
Het is het ehm dat ik metalgitarist ben en dan bedoel ik niet jaren 80 metal, maar snoeiharde metal zoals Meshuggah, maar als ik meer into rock was dan zou ik zeker gaan voor de gitaar die je nu hebt!

[-geert-]

Mooi ding man, gefeliciteerd!

[johanb]

Prachtige gitaar,ik heb volgens mij ook deze vorm en kleur en merk alleen heet de kleur dan iced thee. De hals heeft ook een mooie donkere kleur is dit rosewood ?

[Thundermane]

Prachtige gitaar,ik heb volgens mij ook deze vorm en kleur en merk alleen heet de kleur dan iced thee. De hals heeft ook een mooie donkere kleur is dit rosewood ?

Volgens mij wel, rosewood wil nog wel eens verschillen in hoe donker het is, maar de tinten zijn wel heel erg rosewood. Anders zou het ebony zijn, maar dat is de zwart.

[Mitch]

Ja, die kleuraanduidingen van Gibson... ik zie wel eens iced teabursts die dan zo donker zijn dat ik het meer tobacco burst vind en ik zie wel eens honeybursts die dan weer grenzen aan lemon drop... ach het zal wel, lelijk zijn ze geen van allen

[DeadHerring]

Mooie burst. Mja, ik heb het geluk gehad dat ik een echt goeie Epi Les Paul had, zodat ik direct verkocht was voor de les paul. Nu heb ik er twee: De Epi voor de schreeuwende treble, de Gibson voor de prachtige mids en grommende ritme.

[Mukkez]

Ik zag 'm ook voorbij komen in het 'post je nieuwe aanwinst' topic. Die LP had een slagplaat en dat was een Classic. Het is dus wel de Standaard geworden die niet op de foto stond? (je gaf een MP link).

Anyhow.. prachtige gitaar

[Mitch]

Misschien dat -ie heeft geschoven met Marktplaats links, hij had ze alle drie te koop staan en volgens mij had ik gisteren toch de goede link geplaatst.
De Classics waren 't 'm niet voor mij, ondanks dat die juist aanvankelijk mijn aandacht hadden getrokken.

[Rinze]

Errug mooie gitaar en ook mooie foto's. Kwijl.