Ik heb al een stuk of wat basgitaren gebouwd, maar nog nooit een gitaar. Tot nu dan. Mijn schoonzus vroeg me om een gitaar voor haar man te bouwen, als verjaardagscadeau. Hij wilde graag een Les Paul Scorpion. De versie met rode streep en gouden hardware. En ik mocht er wel mijn eigen draai aan geven.
Enfin , ik ben de uitdaging aangegaan. Hieronder een bouwverslag in delen.


Het begint altijd met het uitzoeken van een mooie plank voor de body. In dit geval mahonie. Gescoord bij de Arnhemse Fijnhouthandel.



Vervolgens heb ik via Ebay een gebookmatched setje flamed maple gekocht voor de top. Maar bij het uitpakken trok het setje zo krom als een hoepel. Ik heb nog geprobeerd ze vlak te trekken door ze nat te maken en vervolgens tussen rechte balkjes te klemmen. Maar dat mocht niet baten.
Daarna heb ik de plankjes bij een kennis door de vlakbank laten halen. Maar bij thuiskomst waren ze alweer krom.
Duidelijk geval van slecht gedroogd hout dat veel te snel verkocht is geworden.
Ik kreeg overigens zonder al te veel gedoe mijn geld terug van de verkoper uit Kroatië.


Nadat ik de body in de vorm had gefreesd met behulp van een template, heb ik de eerst gaten gefreesd voor de controls en toggle. Plus een sleuf voor de bedrading. Daarna heb ik een flink aantal gaten geboord om wat gewicht weg te nemen van de body. Want ik had al wel in de smiezen dat de gitaar anders erg zwaar zou worden.



Bij Holz-Faszination uit Duitsland had ik intussen een heel mooi setje flamed maple gevonden. Dit keer wél goed gedroogd en hartstikke vlak. Lang leve Deutsche Grundlichkeit. Op de body gelijmd en met de bovenfrees de vorm van de body overgenomen.


Een aardig dikke plak...



Bij de Arnhemse Fijnhouthandel had ik ook een mooi balkje kwartiers gezaagd mahonie gescoord voor de hals.
Bij gebrek aan een lintzaag doe ik klusjes zoals het zagen van de hoek van de kop gewoon met de hand...



Daarna de sleuf voor de halspen gefreesd met een speciaal freesbitje wat een ronde kop heeft. Zodoende ligt de halspen mooi strak in de sleuf en krijg je straks geen irritant gerammel. De opening bij de topkam heb ik zo klein mogelijk gehouden. Dit om de kans op een eventuele fractuur zo klein mogelijk te maken.



Daarna was de toets aan de beurt. Ik had gekozen voor dot-inlays. Voornamelijk omdat ik block-inlays voor deze gitaar teveel van het goede vond.
De locatie voor de gaten afgetekend en vervolgens met de kolomboor geboord. Dat is altijd een zenuwenwerkje, want elke millimeter verschil zie je gelijk...


Daarna de abalone dots ingelijmd met telkens een druppeltje secondenlijm.



Ik heb nickelsilver jumbo frets gekozen. Die hamer ik het liefste in vóórdat ik de toets op de hals lijm. Ik het ook wel eens gedaan als de toets al op de hals zat. Maar op een of andere manier vind ik dit fijner omdat hals nog vaak in en uit de body moet bij het pas maken van de neckpocket.