Voor zover ik weet zijn er 3 basismanieren om een gitaar in elkaar te schroeven/lijmen (als ernog meer zijn, voeg m dan maar toe)

1. hals opschroeven op body, ala Fender, Ibanez etc.

2. neck through body, dus 1 lange plank met 2 vluegels er aan geplakt, zoals Jackson (soloists), ESP en nog een paar fabrikanten

3. hals verlijmen dus met een zwaluwstaart de hals op en in de body plakken.

Nu heeft elk van deze manieren van fabriceren zijn voordelen (kwa geluid). Nu weet ik wel een aantal van deze voordelen en nadelen bij de soorten op te noemen, maar er zijn er vast wel meer, en het lijkt me wel eens aardig om te weten wat deze zijn.

opschroeven
voordelen
1. stevige attack op het geluid
2. hals kan vervangen worden tegen niet al te schreeuwend hoge kosten
nadelen
1. kost sustain
2. bereikbaarheid hogere frets als gevolg van de hiel laat te wensen over (al doet Ibanez er wel wat aan door bijvoorbeeld een all acces joint te bouwen)

neck trough
voordelen
1. lange sustain
2. kleinere of nagenoeg geen hiel, waardoor hij goed bespeelbaar is
nadelen
1. hals gebroken = gitaar zo goed als zeker weg
2. kost attack (ten opzichte van opgeschroefd)

verlijmen
zie neck trough alleen bespeelbaarheid van (bijvoorbeeld een Les Paul) is vergelijkbaar of minder nog dan de opgeschroefde, al ligt dit wel aan het model.

weet iemand ook nog dingen als wat de tekening van de klank is als gevolg van deze constructies, want ik kan me zo voorstellen dat het ook resultaat heeft op de frequentieverdeling van het geluid. en daarnaast, wat heeft in de regel een langere sustain: neck through of verlijmt?

Harrald