Post je SG en rap een beetje topic!

[Misery Signals]

Ik vind die 498t in de brug ook niet echt goed klinken bij Gibsons. Ze klinkt mij veel te glad, glazig, nasaal.
Een PAF is lekker maar niet als je meer heavy speelt vind ik.
Dan kom je snel bij andere merken als Seymour Duncan terecht. Een JB steek ik in al mijn gitaren, maar niet in een standaard SG. Veel te fel en teveel bite. Ik vind bv een Duncan Custom Custom super klinken in de brug positie van een SG.
In mijn SG-Z heb ik wel een JB zitten. Met ze langere neck en grotere headstock klinkt ze dan ook meer als een Les Paul.

MS

[Thiez]

Ik vind die 498t in de brug ook niet echt goed klinken bij Gibsons. Ze klinkt mij veel te glad, glazig, nasaal.
Een PAF is lekker maar niet als je meer heavy speelt vind ik.
Dan kom je snel bij andere merken als Seymour Duncan terecht. Een JB steek ik in al mijn gitaren, maar niet in een standaard SG. Veel te fel en teveel bite. Ik vind bv een Duncan Custom Custom super klinken in de brug positie van een SG.
In mijn SG-Z heb ik wel een JB zitten. Met ze langere neck en grotere headstock klinkt ze dan ook meer als een Les Paul.

MS

Ik heb in mijn SG anniversary '57 hums zitten. En deze gaan ook voor stevige muzieksoorten erg goed vind ik zelf. Dat is meer een kwestie van smaak denk ik. Ik heb ook een tijdje een seymour duncan JB in mijn epiphone SG gehad, dat was inderdaad wel wat fel, maar met wat treble eruit was het wel lekkere sound met goede definitie. Daarnaast kun je nog iets spelen met element hoogte, iets dieper leggen waardoor hij net wat minder fel wordt.

[HaroldA]

Ik vind die 498t in de brug ook niet echt goed klinken bij Gibsons. Ze klinkt mij veel te glad, glazig, nasaal.

DiMarzio Super Distortion. In elke Gibson perfect!

[vulvasonic]

Nog in aanbouw...

Geinig, ik heb zowel een t-shirt als een telecaster in die kleur en met hetzelfde teken.

[Midwolda]

Met een voorwoord wat je over mag slaan (dan skippen naar de eerste foto):

Ik ben voor altijd verbonden met Ibanez gitaren uit de jaren zeventig want mijn eerste echte gitaar was een ivoorwitte Les Paul Custom van dat merk, en na heel wat omzwervingen ben ik er achter dat dat heel fijn spul is en zeer zeker goed genoeg voor mijn snaarvaardigheden. Dus stonden er hier al twee Les Pauls, een Strat en een western van Ibanez uit de tweede helft van de jaren zeventig. Daar kon, daar moest natuurlijk nog een SG bij om de "collectie" nog afferder te maken.

Dus MP in de gaten houden... wachten... en ja hoor, het geduld werd na een paar maanden beloond. Een vage advertentie met even vage foto's, aan de andere kant van Nederland, dus even heen en weer rijden om te kijken zat er helaas niet in. Mailen naar de eigenaar, die wist er niet veel van af "maar de gitaar is wel netjes": nog een paar foto's, ook niet echt super duidelijk maar ja dat is wel een complete 1977er 2354S. Nou ja, afgaan op m'n gut feeling dan maar, en die zei dat het wel goed ging komen: neem de gok en laat maar ongezien opsturen dan. Een beetje werk om de boel weer origineel te maken vind ik anders ook niet erg, is ook hobby.

Lege oude koffer (Gibson Protector) opgestuurd, volle oude koffer binnen vier dagen teruggekregen.
Een nieuw PostNL record wat mij betreft.

Dus, na 50 jaar en tientallen Les Pauls, een flink dozijn Stratocasters, en nog een paar handenvol meer of minder obscure gitaartypes, ladies and gentlemen, drumroll, here it is... My First SG.

Eerste indruk na het openen van de koffer: oei, oud, stoffig, dof, vette vingers, een vermoeide gitaar.
Maar een poetslap verder werd ik al een heel stuk blijer.



Geen nare krassen, lelijke butsen, beschadigingen in de lak, corrosie op de hardware of scheuren in de slagplaat. Gewoon één plak mahonie waarvan de nerf nog goed zichtbaar is door de transparante roodbruine lak, met een kleine slagplaat, geen volle batwing (vind ik niet mooi) en geen Bigsby-alike tremolo (gebruik ik nooit).



Aan de buitenkant verder ook geen wijzigingen of niet-originele onderdelen, met uitzondering van de stemmechanieken. De Ibanez Star tuners die er op horen te zitten zijn vervangen door Grover Rotomatic kopieën van Jin Ho. De oude gaatjes zijn netjes opgevuld en bijgekleurd en de lak is hersteld, vanaf een halve meter afstand zie je het niet eens meer. Nice job.

Nauwelijks krassen bij bij de schroeven, dat geeft ook goede hoop dus gelijk maar even opengeschroefd voor een blik onder de motorkap.





Alles origineel, ongewijzigd en volledig werkend met een matched set Maxon Super-70's met datumcode april 1977, en dat sluit dan weer naadloos aan op het serienummer van de gitaar dat maart 1977 aangeeft.

Het bespelen is wel even wennen zeg, als je een Les Paul gewend bent dan zit bij een SG voor je gevoel alles te ver "naar links". Gelukkig een niet al te dunne of smalle hals, met een voor een Les Paul speler ongekend bereik bij en boven de 15e fret. De actie is meer dan uitstekend, lekker laag en loopt nergens aan, de intonatie kan nog iets beter, perfect topkammetje. Hele lichte deukjes op frets 1-2-3 maar niets wat nu meteen werk vraagt.



Lang verhaal kort: een beetje gegokt en veel gemazzeld.
Heel veel beter ga je ze echt niet meer vinden na veertig jaar, als ik tegen een niet-kenner zeg dat deze gitaar twee jaar oud is gelooft-ie het ook. Maar naast het ongeschonden uiterlijk ben ik ook bijzonder blij met de 95% originaliteit van de gemonteerde hardware en elektronica (die Star tuners scoor ik nog wel eens ergens).
Zo zie ik dat graag, dit kan ik vertroetelen en hier kan ik van genieten.
En muziek op maken, dat ook natuurlijk.

Een familie-foto volgt binnenkort in het "show je collectie" topic.
Wellicht het volgende target: een 2355 (ES-175). Was ooit mijn tweede echte gitaar.
Kost tegenwoordig echter een klein vermogen, en dat is imho volkomen terecht.
Nah ja... ooit. Eerst op deze speuluh jonguh.

[Dutch66]

Erg gave plank hoor, congratz!

[MikeD]

Nice.. bolt-on of set-neck???

[Hotpepper01]

Leuk hoor. Super 70s zijn echt goede elementen. Ik heb ze in mn Ibby 2467 (ES345) gehad. Top pickups. En het klopt wat je zegt, Als je van een andere gitaar ineens overstapt op een SG, dan zit je met je hand zo ongeveer 2 fretjes fout. Hoger op het fretboard zeg maar,
Leuke gitaar met de kleine batwing slagplaat !!

[D3nnis]

Mooie SG, gefeliciteerd!

Edit: Ibanez heeft toch ook de "correcte" headstock gehad, is dat nog van voor 1977, of bestond dat naast elkaar?

[Midwolda]

Dank heren, ben er ook zeer mee in mijnen nopjens.
Het is wel even wennen inderdaad maar ik begin al een beetje door te krijgen wat de lol is van een SG.
Onder andere een lager gewicht...

Nice.. bolt-on of set-neck???

Bolt-on (23xx, een set-neck is een 26xx).

Mooie SG, gefeliciteerd!

Edit: Ibanez heeft toch ook de "correcte" headstock gehad, is dat nog van voor 1977, of bestond dat naast elkaar?

1976 was het laatste jaar van de "open book", toen is ook de kopvorm zoals op de foto hierboven (soms een "guild"-headstock genoemd) ingevoerd. Ibanez had deze kop al bedacht voordat Gibson met een rechtszaak dreigde dus die veelbesproken "lawsuit" is nooit echt gevoerd want het probleem was eigenlijk al geen probleem meer.

Zelf geef ik de voorkeur aan deze headstock. Het is een Ibanez, geen Gibson.