Ik heb eens getwijfeld over zo een H535, maar -bedacht ik toen- ik heb al een Blade, beetje van eenzelfde verhaal.
Ik heb eens getwijfeld over zo een H535, maar -bedacht ik toen- ik heb al een Blade, beetje van eenzelfde verhaal.
Ik heb een Heritage H-157 (uit '91).
Over de verkoopwaarde maak ik me geen zorgen, omdat:
1. Hij nooit meer weggaat. Echt een hele goede gitaar.
2. Ik hem tweedehands heb gekocht voor inderdaad een mooie prijs.
Headstock verschilt inderdaad erg van de Gibsonversie, maar de klank en bespeelbaarheid doen dat snel vergeten. Buiten het feit dat ik de headstock niet eens lelijk vind. Of het ook bijdraagt aan de stemvastheid weet ik niet, maar hij ontstemt inderaad nauwelijks.
Ben benieuwd wat die nieuwe modellen gaan doen. Zal 3000 of meer worden ben ik bang.
Als ze met een witte custom komen, ben ik misschien geïnteresseerd. Dan heb ik zwart en wit....
Ik hoop toch zo dat ik een honey lemon onder de kerstboom zal vinden.
https://youtu.be/LoLKYR7S9BQ
Nagel op de kop (ik hoor zelf ook bij de club). Ik had een H150, met Lollar P90s. Hele goeie gitaar (voor het geld). Tweedehands gekocht voor 1500€ en 4 jaar later verkocht voor het zelfde geld. Er waren een paar dingen die me stoorde aan de gitaar:
1) het gewicht. Massieve gitaar natuurlijk en 4.2kg valt nog wel mee voor een LP, maar na 2u spelen voel je dat wel.
2) de nek. Dat was een behoorlijk plat 60ies profiel.
3) de Grover tuners. Deden hun werk perfect natuurlijk, maar ik zie de "tulip" Klusons liever dan de "kidneybean" Grovers
Ik heb ze vervangen door een Gibson '58 RI. Die is lichter (3.8kg) en heeft een '59 nekprofiel. De lak voelt fijner aan, elektronica (en dan met name de pots) werken beter en uiteraard is het fijn om een Gibson te hebben. De merkgeschiedenis doet iets met een mens.
Soms mis ik die P90s wel. Maar dat wordt op termijn wel opgelost.
OT: Ik zie dat Heritag (eindelijk) een nieuwe website heeft. Ziet er goed uit!
Favorieten/bladwijzers