Oorspronkelijk geplaatst door
Marktplaats Lutser
Beschrijving
Ibanez PF100
Made in Japan
bouwjaar 1978
Ibanez 'Performer Serie'
Foto's spreken voor zich.
Bent u echt geïnteresseerd?
Dan verneem ik dat graag via een berichtje.
Bijzonderheden:
Na 42 jaar bijna z.g.a.n.
Deze Ibanez PF 100 BK die ik nu te koop aanbiedt op Marktplaats is een verzamelaars object die in een uitmuntende conditie verkeert. Totaal geen fretware. Een kaarsrechte hals. Punt gaaf. Totaal 100% originele vintage uit 1978. En het mooiste van alles ...deze 'Les Paul' kopie is beter dan de meeste Gibsons. Informatie op het internet hiervan is om te smullen.
U.S.P.'s:
· Smetteloos. In een zeldzaam perfecte conditie
· Helemaal 100% origineel. Geen modificaties of upgrades
· Nauwelijks bespeeld. Vanaf 2011 door mijzelf (als telecaster fan) nauwelijks bespeeld. De vorige eigenaar (akoestische gitaar fan) uit Amersfoort heeft deze gitaar rond 2008 gekocht bij KeesDee in Amersfoort en er nauwelijks op gespeeld - KeesDee heeft deze gitaar door een inruil verkregen van waarschijnlijk de 1e eigenaar.
· Totaal geen gebreken. De fretten zijn als nieuw, de hals is kaarsrecht, geen houtscheurtjes, geen barstjes, geen craquelé in de lak. De gitaar is in zijn geheel inclusief de chroom hardware puntgaaf zonder aangetast te zijn door slijtageplekken van intensief en veelvuldig gebruik en invloeden van transpireren.
· Cultuur historisch erfgoed
· Verzamelobject. Met de fun van je investering als tweesnijdend mes waarop je kan uitleven met gitaarspelen
Winkelprijs in 1978:
Ibanez PF100 BK winkelprijs was in 1978 toentertijd: $ 395,-.
Een stevige prijs waarvoor je in die tijd de portemonnee al aardig voor moest opentrekken.
Zou het daarom anno 2020 niet een realistisch vergelijk kunnen zijn als je de waarde van de PF100 à $ 395,- uit 1978 met de index van nu x 10 zou doen voor een vergelijkbare Gibson Les Paul prijs/prestatie verhouding?
Ibanez 'Performer Serie'
De PF100 was het basis model van vier modellen uit de 'Performer Series'.
De PF 100 is in de basis exact gelijk aan de PF200 (à $ 430,-) en de PF300 (à $ 540,-). Alleen de PF400 (à $ 650,-) was uit ander hout gesneden, maar had ook dezelfde Ibanez Super 70 Humbuckers.
De Japanse fabriek FujiGen heeft deze PF100 maar heel kort van 1978 tot 1979 geproduceerd en werd daarna vervangen door de PF150 met V2 pickups en richtte zich meer op kostenoptimalisatie.
Ibanez PF100 heeft exact hetzelfde hout en hardware als de PF 200 en PF300. Het onderscheid met de PF300 was dat de bridge humbucker gesplit kon worden in een single coil met reverse phased twin coil. Alle vier 'Performer Serie' modellen draaide op de Ibanez Super 70 Humbucker die allen gelijk waren. De PF400 was gelijk aan de PF300 maar dan met een andere houtsamenstelling.
De PF 100 BK (Black) was de uitvoering die puur functioneel was, zonder franje design, waar alles draaide om een beestachtige prestatie te leveren. De single layer cream binding en pickguard maakt het in combinatie met dit zwarte exemplaar tot een ingetogen strakke uitstraling van een klasse gitaar.
U kent het verhaal vastwel van de 'Pre Lawsuit' gitaren?!
Japan was in de jaren 60 en 70 vrolijk alle grootheden uit de USA aan het kopiëren, totdat Gibson en Fender daar schoon genoeg van kregen en via de rechter een 'lawsuit' aanspande en de Japanners op de vingers tikte. De Japanse fabrieken mochten geen exacte kopieën meer maken. Deze Ibanez PF100 was het eerst gewijzigde model na die periode. Maar in de oorsprong was het natuurlijk nog steeds een kopie van de Gibson Les Paul, maar dan met een net even andere vorm van de headstock (die toevallig verdacht veel op die van de Guilt headstock leek) en een tikkeltje andere body vorm.
Deze Ibanez PF100 is een kopie van de Les Paul van net na die 'lawsuit' periode, in 1978 dus. Het is een feit dat de Japanse kopieën beter waren als die uit de USA, waardoor de Amerikanen natuurlijk enorm pissig over waren. De Japanse luthiers waren getraind door wereldwijd ingevlogen beroemdheden van specialisten die leidinggevende grootheden waren en uit roemrijke familiegeschiedenissen stamden en grondleggers waren van oorspronkelijke modellen, waaruit vandaag aan de dag nog steeds de oorsprong aan onttrokken is. De Japanners hadden niet alleen de kunst afgekeken, maar ook nog eens de foutjes eruit gehaald. De gitarenbouwers waren uiteindelijk beter geoefend en maakte ook nog eens gebruik van de beste houtsoorten uit de schatkisten van hun onuitputtelijke Aziatische houtbibliotheek die tot de jaren 80 de mooiste houtvoorraden van de wereld bezaten, waarop de USA jaloers was. De prijs van een gitaar stijgt flink door het gebruikte hout door: het gebied van herkomst, de boomstamkwaliteit, het langer laten wateren van hout , de lange droogtijd, de droogteklasse, de zeldzaamheid van het gebruikte houtsoort. Hout bepaald de klank van de gitaar. Wegens teruglopende beschikbaarheid en beschermde of zelfs verboden houtsoorten is het gebruikte hout van goede vintage gitaren daarom zo bijzonder uit de 'Gouden Era' van de jaren 70.
Moraal van het Japanse 'pre lawsuit' verhaal: beter goed gejat, als slecht bedacht.
Eigenlijk doen muzikanten het onderling toch ook niet anders? Je raakt geïnspireerd en kopieert en maakt er je eigen ding van: "Fusion". Eigenlijk niks mis mee!? Ieder nadeel heeft zijn voordeel van al dat kopiëren. Hierdoor zijn er wel wereldwijd enorm veel gitaristen heel erg blij geworden van hun excellente Japanse tokkelexemplaartjes waarvoor ze anders het 10-voudige voor een USA exemplaar hadden moeten betalen. Nu is het hele 'lawsuit' verhaal eigenlijk ook wel aan de schuld van de Amerikanen zelf te danken tijdens de jaren 50 na de depressie en oorlogsjaren. Met de opkomst van de rock en de bloeiende economie kon ineens iedereen in de USA een premium gitaar kopen. Alleen door het hoge tempo van verkoop daalde het kwaliteitsniveau van Fender en Gibson en werd de wachttijden voor een nieuwe gitaar niet leuk meer. In 1954 was de wachttijd voor een nieuwe Martin-gitaar 3 jaar. Om aan de groeiende vraag te voldoen richtte Harry Rosenbloom uit Pensylnania USA een importbedrijfje op in 1954 met de Japanse fabriek Hoshino Gakki die in de jaren 20 al gitaren importeerde van de Spaanse gitaarbouwer Salvador Ibáñez. Waar kennen we die naam toch van? Hoshino kocht in 1971 Rosenbloom weer op en zo werd het Japanse bedrijf Ibanez in de USA geboren als een Trojaans paard, die toevallig erg goed was in het kopiëren van beroemde Amerikaanse modellen en ze vaak tegen belachelijk lage prijzen verkocht.
Wat deze vintage PF100 bijzonder maakt, is zoals voor ieder high-end gitaar hetzelfde geldt, z'n houtkwaliteit, droogteklasse, instrumentfilosofie en de graad van behendige vakmanschap.
De klank is beter geworden anno 2020 en geeft deze gitaar na 42 jaar van goede conservering en droger hout nog meer resonantie en sustain. De karaktereigenschappen zijn van een beestachtige performance. Het is dus geen bluf dat deze Ibanez PF100 BK menig premium Gibson Les Paul in de schaduw laat staan.
Deze Ibanez PF100 uit 1978 was het eerste model van het 'post lawsuit era' die in 1978 begon. Volgens 'het recht' is deze PF100 dus uiteindelijk geheel legitiem vervaardigd, maar met nog steeds exact dezelfde karakter eigenschappen als de 'pre lawsuit' Les Paul modellen.
Advies bijpassende buizenversterker:
Mesa Express 5:50 is de perfecte match voor de Ibanez PF100!
Behalve deze Ibanez verkoop ik ook mijn bijpassende Guitar amp uit California USA:
Mesa Express 5:50
Van 50 Watt schakelbaar naar 5 Watt 'Class A', waardoor je thuis niet meteen al je ramen eruit knallen, maar ook de hoogst haalbare kwaliteit uit je gitaar haalt. In de wereld van buizenbakken kom je een 'Class A' eigenlijk zelden tegen. Daarom is dit ook het neusje van de zalm. Mesa is een customshop die alles in Californië handmatig in elkaar zet met de hoogste service ter wereld. Ook deze verkeert in smetteloze staat (z.g.a.n.). Samen een perfecte match met de Ibanez PF100.
Mesa Express 5:50 Vraagprijs: € 1.350,-
Reden van verkoop:
Ik ben toch echt meer en meer een Telecaster-man geworden in combinatie met een Fender buizenbak. Alles op 1 hoop gegooid, geldt er maar 1 ding: ...er is voor mij geen 'plan B'!
Kortom: ...een mooie kans om een klasse instrument te bemachtigen met een rijke geschiedenis, waarover nog veel meer te vertellen valt. Google maar eens: lawsuit ibanez
Technische gegevens:
Body Birch top on mahogany body bound with single layer cream binding
Neck 3-delig rock maple, detachable (geschroefd), 22 large frets
Fingerboard Ebonized Rosewood with pearloid dot inlays
Nut Width 43 mm Bone
Scale length 628 mm 24,75"
Pickups Two Ibanez Super 70 humbuckings
Bridge Ibanez Gibraltar adjustable lock down bridge
Tailpiece Ibanez Quik-Change slotted tailpiece
Controles Individual volume and tone, 3 position pickup selector
Machine Heads Ibanez Smooth Tuner ||
Hardware Bright chrome plated
Color Black (BK)
vrijheid
blijheid - Vroeger was heel veel beter. 
Met citaat reageren
Regels voor berichten
Favorieten/bladwijzers