Oorlogsverklaring aan Bob Taylor of the U.S.A.

[Flipkoos]

Oh oke... Oosterwijk. Mijn excuses... Ik las t ff te snel denk ik.

Maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat er een Stagg bestaat zoals je hem beschrijft Yam. Mss wel, maar Stagg is gewoon zo'n merk waarvan je geen gitaar wilt hebben. Ik vind mezelf niet merkgeil, maar een Stagg wil je gewoon niet als serieuze gitarist.

Vind je het erg als ik je wel merkgeil noem?

[peter_heijnen]

Als ze maar goed gebouwd is dus

Nee, als het maar ontopic blijft.....

[Dirk_Hendrik]

Vind je het erg als ik je wel merkgeil noem?

Nee. En ik ook niet.
Ik denk alléén wel dat er meerdere gradaties van "merkgeil" bestaan. Om de simpele reden dat je vele gradaties van kwaliteit in instrumenten hebt. Die kwaliteit uit zich overigens niet alléén in hoe het instrument nu is maar ook hoe het zich gedraagd als het ouder wordt. Bij een instrumentklasse a la Stagg kan ik me niet alders voorstellen dan dat er op elk facet van het instrument is gekeken hoe men een tradeoff kan maken tussen "kwalitatief redelijk" en "zo goedkoop mogelijk". Op dat moment vraag ik me dus, als het instrument op het moment van nieuw bespelen erg goed overkomt, af hoe die bespeelbaarheid over 2 jaar, en over 10 jaar etc. is. Hierbij juist ook denkend aan all Yamhammers opmerkingen in andere draadjes over het met de leeftijd "vormen" (mag ik het even zo noemen Yamhammer?) van zaken als het bovenblad. Ik ben niet heel merkgeil maar persoonlijk zou ik het risico niet pakken.

Los van het feit, zoals DeiDRagonas al suggereert, dat op het moment dat jij met je Stagg aan komt zetten, de mening al gevormd is en je dus verdomd veel harder je best zult moeten doen om je als muzikant te bewijzen dan wanneer je een gewone geaccepteerde middenklasser bespeeld.... die niet eens zoveel duurder was en even slecht.. want ook machinaal geproduceerd.

[hanskemink]

7 jaar geleden vond ik mijn Ovation gitaren de beste
6 jaar geleden vond ik mijn martin gitaar de beste
5 jaar geleden vond ik mijn Gibson gitaar de beste
4 jaar geleden vond ik mijn Lakewood gitaren de beste gitaren.
3 jaar geleden vond ik mijn Yairi gitaar de beste.
2 jaar geleden vond ik mijn Larrivee gitaar de beste.
1 jaar geleden mijn Lowden gitaar de beste.
1 week geleden mijn parlor t.Revell.

Nu weet ik dat dit allemaal erg goede instrumenten zijn (Ovation niet trouwens)

En ik weet nu ook, nu ik ze 'allemaal' gehad heb dat Taylor gitaren K....t gitaren zijn.

Hoe genuanceerd kan een mens zijn.

[drap]

Een wegwerpaansteker kan ook best goed zijn.

Ik was vanmiddag ff bij een muziekzaak samen met een collega/maat van me en die gozer bespeelde ook ff een Taylor. Dat ding klonk dus echt ongelooflijk goed he. Ik vond het jammer dat ie er niet in een linkshandige versie was, anders had ik er ook zeker ff op willen spelen. Wat een rijk geluid, compleet anders dan m'n budget akoestische gitaar. Het kan me echt geen hol schelen hoe zo'n ding vervaardigd wordt, hij klonk goed en that's all that matters to me. Hij was me alleen veel te duur en dat heb ik er niet voor over, ongeacht wel of niet handgebouwd.

Die maat van me probeerde trouwens ook nog ff een Blueridge en ik was ook daarvan behoorlijk onder de indruk. Het ding zag er niet uit vond ik persoonlijk, maar man oh man, wat een lekkere rijke klank. Beetje off topic, maar ik moest het ff kwijt.

[Yamhammer_71]

Bij een instrumentklasse a la Stagg kan ik me niet alders voorstellen dan dat er op elk facet van het instrument is gekeken hoe men een tradeoff kan maken tussen "kwalitatief redelijk" en "zo goedkoop mogelijk". Op dat moment vraag ik me dus, als het instrument op het moment van nieuw bespelen erg goed overkomt, af hoe die bespeelbaarheid over 2 jaar, en over 10 jaar etc. is. Hierbij juist ook denkend aan all Yamhammers opmerkingen in andere draadjes over het met de leeftijd "vormen" (mag ik het even zo noemen Yamhammer?) van zaken als het bovenblad. Ik ben niet heel merkgeil maar persoonlijk zou ik het risico niet pakken

Daar kan ik vrij makkelijk over zijn:

Ik kom er eens in de zoveel tijd om daar gewoon wat rond te kijken, een praatje te maken en gitaren te bespelen.
-Diezelfde Stagg had ik ongeveer 8 maanden geleden daar bespeeld voor de eerste keer. Erg impressive.
-De tweede keer was ongeveer 4 maanden geleden. Toen wilde ik 'm weer bespelen om te beoordelen of mijn eigen ervaring van daarvoor klopte. Onder het spelen was ik weer impressed; dezelfde sound en bespeelbaarheid.
-De laatste keer was ongeveer een maand geleden. Toen heb ik de Stagg een uur achtereen bespeeld omdat ik er niet van af kon blijven. Alweer die vertrouwde klank met veel volume. Waanzinnig voor fingerpicking. Ik heb toen ook complimenten gekregen van een muzikant die zei dat de gitaar heel de ruimte vulde; zo voelde dat zelf ook tijdens het spelen (je voelt het al in je vingers) en toch was het alleen fingerpicking en niet hard akkoorden raggen. Dit keer had ik ook rechtstreeks met Taylors en Yamaha's (van boven de 1000 euro) vergeleken en klankgewijs waren ze ALLEN niet te vergelijken met de Stagg. De Stagg was serieus van een ander kaliber.

Helaas heb ik er geen geld voor vanwege mn recentelijke aanschaf van een electrische Gibson Les Paul, dus ik kan niets missen.
Ik zou mn Takamine op gebied van klank (1200 euro, OM-model, supernaturel serie) makkelijk voor die Stagg ruilen en nooit spijt ervan krijgen.

Ik wil dit verhaal kwijt omdat het wellicht een buitenkans is voor sommige forumleden hier. Gitaar checken is kopen, gegarandeerd. Je mag erop terugkomen en zien of ik gelijk had of niet .

[Pais]

Ik zou mn Takamine (van 1200 euro, OM-model, supernaturel serie) makkelijk voor die Stagg willen ruilen en nooit spijt ervan krijgen.

Grappig, recent geleden opperde ik dat de gitaarwinkel in kwestie dat vast ook een leuke deal zal vinden. Toen vond je het volgens mij niet zo'n aantrekkelijk idee.

[Yamhammer_71]

Grappig, recent geleden opperde ik dat de gitaarwinkel in kwestie dat vast ook een leuke deal zal vinden. Toen vond je het volgens mij niet zo'n aantrekkelijk idee.

Klankgewijs, definitief WEL.

De Takamine heeft een behoorlijke emotionele waarde voor mij (totaal los van de klank; heeft met andere zaken te maken), dus vandaar dat ik dit gezegd zou kunnen hebben...klankgewijs zou ik 'm zeker kunnen inruilen tegen de Stagg. Vanwege de persoonlijke waarde niet en dat staat voorop.

[Blend]

7 jaar geleden vond ik mijn Ovation gitaren de beste


Nu weet ik dat dit allemaal erg goede instrumenten zijn (Ovation niet trouwens)

Ovation is zeker wel goed, maar eigenlijk alleen voor de mensen die heel veel live spelen, en maar zelden thuis de akoestiese gitaar pakken.

[Pais]

Klankgewijs, definitief WEL.

De Takamine heeft een behoorlijke emotionele waarde voor mij (totaal los van de klank; heeft met andere zaken te maken), dus vandaar dat ik dit gezegd zou kunnen hebben...klankgewijs zou ik 'm zeker kunnen inruilen tegen de Stagg. Vanwege de persoonlijke waarde niet en dat staat voorop.

Maar er zijn toch meer dingen dan de klank en de emotionele waarde. Dagwaarde, duurzaamheid, uiterlijk etc. Wanneer iemand een takamine met een nieuwwaarde van 1200 inruilt voor een Stagg van 10% daarvan, zou ik diegene toch redelijk een idioot vinden.


Maar goed, ik ben er heel makkelijk in. Ik heb een instrument waar ik blij mee ben en hier doe ik het mee. Wat overblijft is het spelen en de muziek, het gene wat je "geluid" vele malen meer vormt dan je gitaar, en wat niet te koop is.