RHCP - Pre-Californication

[FruscianteFan]

Daarvoor gebruik ik eerder het woord compressie. Wat eigenlijk hetzelfde is, maar dan net andersom.

En aangezien ik geen muziekleraar heb, kan het zomaar zijn dat ik hier en daar een paar termen niet helemaal goed gebruik

[Neals]

Ik vond het werk met Hillel eigenlijk lang zo tof niet als het werk met Frusciante. Toen Frusciante erbij kwam werden er pakkende songs geschreven, terwijl ik het persoonlijk met Hillel weer een bij elkaar gejamd zootje vond.

Sowieso is de RHCP niet een van mijn favoriete bands, maar sommige nummers die voorzien zijn van een kop en een staart vind ik ook echt goed. Zoals Under The Bridge, Parallel Universe, By The Way, en nog een aantal meer.

[Han S]

http://www.mindspring.com/~mrichter/...s/dynamics.htm


http://www.cdmasteringservices.com/dynamicrange.htm


Even goed kijken en je snapt er alles van, compressie is inderdaad het beperken van dynamiek en de volledige dynamiek is prachtig als je in het concertgebouw zit, maar in de auto is het weer een stuk lastiger, vandaar de compressie maar sommigen gaan daarin (te) ver.

RHCP is een dynamisch bandje hoor.

[Melon1510]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik SA bijna tot helemaal niet beluisterd heb. De enige nummers die ik ken zijn degene die als single uit zijn gebracht; dat vond ik niet veel soeps. Dani California was wel aardig, maar een beetje... tja, ik vind het erg "fake"... Om het zo goed mogelijk te verwoorden: een beetje alsof ze het grote publiek wilden laten zijn dat ze nog steeds rock 'n' roll waren, maar dan met een soort van halfzachte rocksong die zelfs qua opbouw een popsong was.
Hoewel er wel een aantal goedklinkende riffjes in de uitgebrachte songs zaten, met als uitschieter Snow, lijkt me. Hump De Bump vind ik echt waardeloos: het riffje in het couplet lijkt voor mij te veel op die van Around The World, alleen zonder de felheid. Er zit zo weinig leven in, voor mijn gevoel, bij alle vier de singles eigenlijk.

[drap]

Ga dan het album eens luisteren.... Dit lees ik zo vaak he.

[Melon1510]

Ga dan het album eens luisteren.... Dit lees ik zo vaak he.

Het punt dat ik probeerde te maken is dat de uitgebrachte nummers voor mijn gevoel puur gemaakt zijn om het grote publiek tevreden te houden. Dat geeft voor mij het hele album meteen een slecht smaakje, hoewel dat niet altijd waar hoeft te zijn.

Maar goed, ik moet hem idd maar eens wat beter beluisteren.

[Mitch]

De beginperiode was energieker, nu zijn ze absoluut muzikaler bezig. 't Is maar net wat je meer aanspreekt. De Peppers krijgen dezelfde kritiek als bijvoorbeeld U2, ''vroeger zat er meer power in". Tja, wat wil je ? Toen waren het angry young men, nu zijn het gewoon oudere mannen die hun portie wel gehad hebben in het leven en steeds meer naar de melodie gaan zoeken. Van beide bands houd ik meer van het latere werk dan het ruwe vroege werk.
Bij de Peppers zit je natuurlijk nog met die verschrikkelijke tussenperiode met Dave "I'm so cool" Navarro, Californication was echt 'thuiskomen', maar dan in de overtreffende trap. Met By the Way werden een paar briljante nummers neergezet, maar diw worden dan gek genoeg weer niet op single uitgebracht. Dosed bijvoorbeeld.
Stdium Arcadium is echt een juweeltje. Een dubbelalbum vol met goede nummers, dat alleen al is bewonderenswaardig.

[FruscianteFan]

Dosed is wel als single uitgebracht, alleen niet hier. Alleen in Noord-Amerika.

Verder heb je het mooi omschreven, hoewel ik One Hot Minute - ik blijf het zeggen - een prachtig album vind, alleen is het niet echt Red Hot Chili Peppers.

[drap]

De beginperiode was energieker, nu zijn ze absoluut muzikaler bezig. 't Is maar net wat je meer aanspreekt. De Peppers krijgen dezelfde kritiek als bijvoorbeeld U2, ''vroeger zat er meer power in". Tja, wat wil je ? Toen waren het angry young men, nu zijn het gewoon oudere mannen die hun portie wel gehad hebben in het leven en steeds meer naar de melodie gaan zoeken. Van beide bands houd ik meer van het latere werk dan het ruwe vroege werk.
Bij de Peppers zit je natuurlijk nog met die verschrikkelijke tussenperiode met Dave "I'm so cool" Navarro, Californication was echt 'thuiskomen', maar dan in de overtreffende trap. Met By the Way werden een paar briljante nummers neergezet, maar diw worden dan gek genoeg weer niet op single uitgebracht. Dosed bijvoorbeeld.
Stdium Arcadium is echt een juweeltje. Een dubbelalbum vol met goede nummers, dat alleen al is bewonderenswaardig.

Ik voel het precies net zo wat betreft de Peppers. Californication was echt een 'wow' momentje na dat kutalbum met Navarro. Niks tegen Navarro opzich, want ik vind 'm bij Jane's Addiction weer wel geweldig, maar een Pepper was het zeer zeker niet. By the way was toen ik 'm voor het eerst hoorde wel ff een afknapper, zeker na het horen van het titelnummer zelf, dat ik destijds echt helemaal te gek vond (nu nog trouwens), maar na vaker luisteren is dat album puur muzikaal gezien eigenlijk hun hoogtepuntje en zo ben ik het album ook gaan waarderen. Wat een ongelooflijk breed scala aan accoorden. Ik kan niet één ander album van een rockband opnoemen waar je dat ook op hoort. Stadium Arcadium is eigenlijk alle albums waar Frusciante op speelde in één en wat mij betreft ook echt te gek, op een paar mindere hitjes na. Nou ja, je kan niet alles hebben.

[Samder]

Dit is zo'n lekker nummer:

http://www.youtube.com/watch?v=42Dzgy5hcU8

Subway to venus... Het einde is ook geweldig!! sdangdVHBFASDBDF@@!