RHCP - Pre-Californication

[drap]

Ik raad je dan toch echt aan SA 's in z'n geheel te gaan beluisteren, want er staat voor het grootste deel echt andere nummers op zoals Snow (wat ik ook een kutnummer vind). Er staat weer veel funk op en ook weer voor de Peppers nieuwe dingen. Een nummer als Torture me is echt weer een nieuw iets voor de Peppers bijvoorbeeld. Ik vind het persoonlijk een superplaat, met een paar mindere nummers.

Dat Torture me staat nog op joetjoep ook nog, alleen als nummer dan: http://www.youtube.com/watch?v=ucCMOm4a1ow

[Micro-e]

Ik vind het niet echt funk op SA staat, wel hoor duidelijk dat frusciante zich meer in de progressieve kant van rock is gaan interseren. Hij speelde ook veel(of alle) gitaarpartijen op het laatste album van The Mars Volta. Ik vind de muziek of SA goed, maar de zang en teksten vind ik voor een groot deel nergens op slaan. Geef mij maar de over sex rappende Anthony. (zie bijv Sir Psycho Sexy)

[FruscianteFan]

Ik vind Anthony's teksten over seks ook niet echt heel diepgaand (voor dat er hier grappen over worden gemaakt, da's te flauw). Wat teksten betreft, vind ik By The Way het beste Peppersalbum, denk ik. Weet niet zeker, maar Don't Forget Me en Venice Queen vind ik echt prachtig.

Tsjah, ik vind Stadium Arcadium prachtig. By The Way ook. Californication ook. One Hot Minute ook. BSSM ook. De oudere albums eigenlijk ook, maar daar luister ik bijna nooit naar.

En dat gedoe over dynamiek: ik snap dat het muzikaler gevonden wordt als er veel dynamiek in een plaat zit. Ik vind het zelf echter erg fijn als er weinig pieken en dalen in het volume zitten, bijvoorbeeld omdat ik vaak naar muziek luister terwijl ik fiets.

[Han S]

Dynamiek is wat anders dan volume.

[drap]

Ik vind het niet echt funk op SA staat, wel hoor duidelijk dat frusciante zich meer in de progressieve kant van rock is gaan interseren. Hij speelde ook veel(of alle) gitaarpartijen op het laatste album van The Mars Volta. Ik vind de muziek of SA goed, maar de zang en teksten vind ik voor een groot deel nergens op slaan. Geef mij maar de over sex rappende Anthony. (zie bijv Sir Psycho Sexy)

Sorry, ik deel die mening niet. Ik hoor sowieso al niet één progressief rocknummer en bij alleen al het beluisteren van het eerste schijfje van het album tel ik al vijf funkrocknummers. De rest van de nummers zijn ook qua schema's gewoon rock te noemen, of zelfs gewoon pop, zei 't op de Peppers manier. Het enige progressieve wat ik van Frusciante heb gehoord is Ataxia en dat wat ie bij Mars Volta doet. Of je moet het al zoeken in z'n synthersizer gebruik op bepaalde solo albums. En zelfs bij Mars Volta speelt hij juist de wat meer normale rocksolo's en dergelijke. Maar SA, ik denk dat sinds BSSM er geen album is geweest waar weer zoveel funk invloeden opstond.

Nou zal het me opzich ook een rotzorg zijn wat van noemer er aan hangt, ik vind het gewoon een prima album, dat muzikaal veel breder is dan BSSM. Ik ben ook blij dat ze niet zijn blijven hangen op het niveau BSSM, hoe tof ik dat album ook vind. Ik snap dat de jongere luisteraars die dat nu terug horen dat helemaal te gek vinden, maar ik heb dat toen al gehoord.

[FruscianteFan]

Dynamiek is wat anders dan volume.

dy·na·miek (de ~ (v.))
1 bewogenheid, vaart
2 [muz.] gebruik van wisselingen in geluidssterkte

aldus VanDale.nl. En daar heb ik het ook over: neem een nummer als Slow Cheetah, om maar in de SA-sferen te blijven, die intro is op maximaal volume van mijn mp3-speler nauwelijks te horen als er veel omgevingslawaai is. Kom je vervolgens bij het refrein, dan moet ik zo snel mogelijk naar de volumeknop op mijn mp3 grijpen omdat het pijn doet aan mijn oren.

see my point?

@ Drap: ligt er vooral aan wat je funky vindt. Charlie heeft funk in zich, She's Only 18 ook. Maar die nummers hebben refreinen die puur pop/rock zijn. Net zoals Warlocks, wat ik echt een heerlijk nummer vind

[drap]

Mja, ik heb funkrock niet uitgevonden Maar jij noemt nou een nummer als Charlie, ik noem een nummers als Humb de Bump, dat zijn toch aardige voorbeelden van funkrock, of er nou qua couplet/refrein een pop/rock aanpak in zit of niet en het verschilt ook niets met de aanpak van bepaalde nummers op BSSM, waar ook heel veel niet-funkrock nummers opstonden trouwens. Het klinkt anders omdat het veel breder is geworden en, wat ik dan wel weer een nadeel vind, overgeproduceerd.

[FruscianteFan]

Dat 'overgeproduceerde' vind ik eigenlijk wel mooi.

[drap]

Dat kan, dat is smaak Muzikaal gezien mag ik ook erg graag naar het album luisteren, maar het had van mij wat rauwer mogen klinken qua produktie. Dat zou in mijn oren wat beter aansluiten op de rauwe aanpak van Frusciante.

[Han S]

dy·na·miek (de ~ (v.))
1 bewogenheid, vaart
2 [muz.] gebruik van wisselingen in geluidssterkte

aldus VanDale.nl. En daar heb ik het ook over: neem een nummer als Slow Cheetah, om maar in de SA-sferen te blijven, die intro is op maximaal volume van mijn mp3-speler nauwelijks te horen als er veel omgevingslawaai is. Kom je vervolgens bij het refrein, dan moet ik zo snel mogelijk naar de volumeknop op mijn mp3 grijpen omdat het pijn doet aan mijn oren.

see my point?

Ik ben blij dat je aan een studiobaas met 40+ jaar ervaring in het opnemen van bands, koren en orkesten eindelijk uitlegt wat dynamiek is.

FWIW en om op gitaarnivo te blijven: een clean gitaargeluid heeft veel dynamiek, een zware distortion zo goed als geen. Volumewisselingen zijn dus iets anders, maar je zou ze kunnen uitleggen als dynamiek met wat voorstellingsvermogen.