vervanger van Mesa V-twin

[the sure thing]

Hallo,

Al jaren zit mijn mesa V-twin in mijn pedalboard. Ik gebruik m alleen voor een lead-solo geluid en verder niets. Ik gebruik de optie van de 2 kanalen ook niet. Het pedaal is log, groot en zwaar, maar hij klinkt wel heel lekker. De toon die eruit komt klinkt vloeiend. Maar: ik ben toch op zoek naar een alternatief (kleiner, lichter). Zijn er goede distortionpedalen die de hoeveelheid gain van een mesa V-twin kunnen produceren (en ook strak blijven klinken), maar een stuk kleiner en handzamer zijn?

[fabien]

Probeer eens een Radial Tonebone Classic.
Lichter en kleiner dan de V-Twin (1 buis ipv 2). Bass en treble control zijn heel effective, Filter control is geweldig om de pedal aan je versterkre te 'tunen' en met de mid boost switch (3 standen off/6db/12db) en high end switch (cut/flat/boost) kun jij je klank behoorlijk kleuren van diep fat chunk tot fuzzachtig. Gain van bijna clean to bijna insane!

Ik heb ook vroeger (maar vrij kort) een V-Twin gehad, maar vond er niet veel aan. Ik heb nu een Mesa Nomad en ik gebruik de Tonebone alleen met mijn Fender Blues Junior bij repetities.
De Tonebone is niet perse echt Mesa klank maar geeft een geweldig zingend boterig vloeibaar lead tone.
Opmerkelijk werkt ie vind ik beter op de Fender dan op de Nomad (op de clean kanaal vanzelfsprekend)

Fabien

[the sure thing]

... ik ben idd op zoek naar dat "zingende" geluid. Wat wel belangrijk is: ik speel op een Fender USA strat met enkelspoelers.

[fabien]

Ik heb een HSH gitaar en de Tonebone klinkt perfect met de humbuckers en de single coil of de split HBs. Jij moet het echt proberen, ik vind het een fantatische pedaal.

Fabien

[the sure thing]

Dank je Fabien... nog meer reacties?

[Nitefly7]

Ik heb een HSH gitaar en de Tonebone klinkt perfect met de humbuckers en de single coil of de split HBs. Jij moet het echt proberen, ik vind het een fantatische pedaal.

Fabien

De Tri-mode van dezelfde fabrikant is ook 'n goede optie...

Of een MI Audio Tube Zone..

[Dirk_Hendrik]

Dank je Fabien... nog meer reacties?

Ja,
dat behalve dat ik de tonebones geweldige dingen vind ik ze, persoonlijk dus, toch wat meer "sound out of a box" vind dan een V-Twin. Een prima scheur maar geen buizenpreamp zoals een v-twin. Of: een tonebone is wel een scheur met buizenvoicing maar niet met een buizenversterker er in.

Voor de tonebone bezitters,
Trek je buis er maar eens uit en zet em aan. Dan is het nog steeds een werkende scheur. Klinkt anders maar weken doettie.

[MarkS]

Ja,
dat behalve dat ik de tonebones geweldige dingen vind ik ze, persoonlijk dus, toch wat meer "sound out of a box" vind dan een V-Twin. Een prima scheur maar geen buizenpreamp zoals een v-twin. Of: een tonebone is wel een scheur met buizenvoicing maar niet met een buizenversterker er in.
.

Ik zou de bijdrage van het aantal aanwezige opamps in de V-Twin toch ook niet willen bagatelliseren?
Om maar 1 voorbeeldje te geven: het klankmatig verschil tussen het blues en het solo kanaal is imho uitsluitend een toename van de hoeveelheid gain, en ik heb niet de indruk dat een extra buizen gainstage daarvoor verantwoordelijk is.

Boze tongen beweren dat de 2 buisjes in de V-Twin alleen worden gebruikt voor het clean kanaal en de tone-stack, de rest zou op-amp werk zijn?

Ik ben een gelukkig V-Twin bezitter doch een zeer beroerd schema lezer.
D_H, please enlighten me.

[Dirk_Hendrik]

Het gaat niet zozeer om het aantal opamps maar wat die doen.

In een Tonebone, evenals een Ibanez Tubeking, een tubedriver, een Fender performer 1000 en de Rockpro, wordt het signaal puur in de opamps geclipped en wordt dat geclipte uitgangssignaal vervolgens door een buis gefilterd. Die filtering houdt in dat buis, met z'n minimale interesse voor het signaal (want hij draait maar op een volt of 9 tot 12) precies hetzelfde doet als een buis in een hoogspannigsschakeling die uit z'n lineaire into cliping wordt gedrukt.

Bij een Tonebone en de 2 genoemde Fender versterkers staan de 2 triodes als clipping diodes geschaken (a la een MXR distortion+) In het geval van de tubeking (US en EU/Japan versie) en de Tubedriver is het weldegelijk een versterkerschakeling maar is de gain, als gevolg van de lage voedingsspanning, veel minder dan 1. Stevig gainen na de buis dus om je level (en ruis) weer terug te krijgen.

In het geval van een V-twin en een Tubefactor heb je te maken met een combi van echte buizenclipping voor het laag-gain werk, in combi met diodecluipping en het smoothen (filteren dus) door de buizen erna, voor het "lead" werk. Een logische oplossing want om die clipping levels puur met buizen te doen betekent dat er er nog minimaal een buis bij mar proppen, én dat elk exemplaar dat je bouwt weer om een andere reden vreselijk wil oscilleren en je productie dus vrij oncontroleerbaar is.

Het blijft leuke materie daar, sinds BK Butler z'n tubedriver volledig met patenten dichtspijkerde, er andere opossingen zijn gevonden die a) beter klinken en b) aanzienlijk heftiger scheuren dan het milde karakter van een tubedriver.

[vulvasonic]

Het gaat niet zozeer om het aantal opamps maar wat die doen (verhaal).....

In een Tonebone, evenals een Ibanez Tubeking, een tubedriver, een Fender performer 1000 en de Rockpro.......(heel verhaal)

Laat ik nu net helemaal verliefd zijn op die typische klank van de oversturing van die twee Fender versterkers.
Betekent dit dat, als ik op zoek wil naar een pedaal waarmee ik die klank zou willen evenaren, één van de door jou genoemde pedalen zou moeten testen?

Cool....