Oorspronkelijk geplaatst door
gorgasm
wat jaspie en het beest zegt snap ik wel, mss omdat ik noten"kan" lezen.
Vroeger dacht ik bij intervallen aan Jeroen zn cirkeltje. Nu zie ik n notenbalk voor me. En nooit meer dat cirkeltje
ik heb een reeks gemaakt met alle 7 de 13 akkoorden, ik kwam telkens uit op een * maj7 9 11 13, ik stapelde dus gewoon de tertsen op elkaar(bv c = c e g b d f a)en voegde ik achteraf de #'en erbij(bij G de fis, bij A de fis cis en gis enz)
Ook viel me op dat je telkens door tertsen te stapelen nieuwe akkoorden maakt. Normaal als je weet dat n akkoord uit tertsen bestaat
bvb een G7 Arpeggio over Amin7 akkoord, daarom snap ik dit bv, je neemt dezelfde noten.
Maar dan snap ik niet hoe je wél kunt vals spelen op een schema dat in n bepaalde toonaard staat.
En ben ik nog niet eruit wat net gebeurd als je bv mineur gaat spelen. Als we in t zelfde geval blijven vna de G7, in c dus, Imo zal de b3(de e) geen probs geven, de b6 wel omdat je op Ab zit, en de tonica van je akkoord is een g, en de b7 ook niet, moest je n grote 7 spelen(fis) dan zit je denk ik wel vals. Dus zou je harmonisch mineur(in c) de leidtoon wringen, en bij melodisch niets.
Ben ik juist aan t denken?
Favorieten/bladwijzers