Technische oefeningen fingerstyle

[Gitaro]

Ja, maar live spelen is ook geen oefenen. Aan dat soort situaties ontkom je niet, en dat is maar goed ook anders zou er echt geen reet meer aan zijn . Als ik met m'n band sta te rotzooien (ik doe trouwens ook vocals) of met een vriend een jam hou denk ik soms achteraf "jezus... dat had weer helemaal niks te maken met wat ik mezelf probeer aan te leren". Maar in alle eerlijkheid, dat gebeurt ook steeds minder, en het kwam vooral omdat ik steeds op de grens van m'n kunnen bezig was (16e noten op 120 bpm, ofzo).

Edit: daar komt ook nog iets bij; als je akkoorden speelt en zingt (of denkt wat je in je improv gaat spelen) ben je al zo 'goed' dat je dat volledig op de automatische piloot kan. Dus wat je speelt is het precieze resultaat van al je oefenen.

En tja, of iets goed klinkt of niet... als ik achtsten speel op 60 bpm kan ik met m'n hand tussen de keren dat ik aansla bij wijze van spreken m'n handtekening neerkrabbelen. Dan nog kan het heel mooi klinken, maar het wordt steeds moeilijker naarmate het tempo hoger wordt omdat ik m'n spieren toch op een inefficiënte manier gebruik. Uiteindelijk loop je dan tegen een muur aan, en die zal je pad voor altijd blokkeren - totdat je wat aan je techniek doet. Da's natuurlijk een extreem voorbeeld, maar zelfs de kleinste dingen kunnen precies dezelfde gevolgen hebben. En het is helaas niet mogelijk om op die dingen te letten als je alleen je oren laat werken.

Veel mensen interpreteren dit trouwens onterecht als een shredder-verhaal. "Je moet met gevoel spelen, snelheid is heidens, Jimi Hendrix, blah blah blah". Maar de bijbel heeft daar een heel treffend citaat voor: You can't begin to be musical until you can actually play the notes, and play them with ease. You cannot express your musicality when you're struggling to get the notes out.

Of je jezelf zo wil "toewijden"* aan correct practice is natuurlijk je eigen keus, de een vindt het leuk en de ander niet. De een heeft het wat meer nodig dan de ander (speedmetal vs. langzame blues) en ik heb niets dan begrip voor het feit dat veel spelers het niet nodig vinden om er zo erg mee bezig te zijn*. Maar één ding is zeker, er is maar één manier de beste... .


*Dat valt trouwens reuze mee, het klinkt weliswaar alsof je je hele techniek of oefengewoontes moet omgooien, maar ik heb de omschakeling naar correct oefenen in één seconde gemaakt.

[Pais]

Ja, maar live spelen is ook geen oefenen. Aan dat soort situaties ontkom je niet, en dat is maar goed ook anders zou er echt geen reet meer aan zijn

Je ziet het mij niet als een nadeel omschrijven hoor, maar ik vind vanaf het begin al handig dat ik niet struikel over een eenvoudige oefeningen als iemand vraagt wat ik te drinken wil, bijvoorbeeld...

Edit: daar komt ook nog iets bij; als je akkoorden speelt en zingt (of denkt wat je in je improv gaat spelen) ben je al zo 'goed' dat je dat volledig op de automatische piloot kan. Dus wat je speelt is het precieze resultaat van al je oefenen.

Zoals ik al eerder zei is dit mechanische gereutel tijdens een praatprogramma op tv geen vervanging voor serieuse oefensessies. Een eenvoudige appegio spelen over bekende akkoorden op een (voor mij) basistempo is ook iets wat ik al zo 'goed' kan dat het op volledige automatische piloot gaat.
Dankzij mijn manier van oefenen,.... Zoiets probeer je toch liever niet op het podium uit?



Wij verschillen erg van mening wat correct oefenen is, zo blijkt. En mijn toeweiding aan mn gitaarstudie kan en wil ik niet groter hebben, dus wat dat betreft zit het wel goed

[appyhaan]

Ik vind dit wel een intressante discussie
Don Capo's argument blijft nog over - "Maar met je gitaar op schoot tv kijken is voor bepaalde oefeningen juist goed om het los te koppelen van je gedachten. "
Hoe kijk je hier tegenaan?

Als "muziek-purist"(neem dit overigens met een korreltje zout) kijk ik hier anders tegenaan. Ik moet er niet aan denken om tijdens GTST(o.i.d.) kijken ik mijn gitaar in handen heb. Dat wil ik mijn gitaar niet aan doen en mijn gedachten tijdens het t.v. kijken dan loskoppelen van het gitaar spelen wil dan al helemaal niet. Ik vraag mij ook ten zeerste hoe je rendement is wat betreft het spelen van vingeroefening tijdens het t.v. kijken. Daar komt ook nog eens bij en dan wil ik weer iemand qouten:

"Veel mensen interpreteren dit trouwens onterecht als een shredder-verhaal. "Je moet met gevoel spelen, snelheid is heidens, Jimi Hendrix, blah blah blah". Maar de bijbel heeft daar een heel treffend citaat voor: You can't begin to be musical until you can actually play the notes, and play them with ease. You cannot express your musicality when you're struggling to get the notes out."

Je kunt je zeker wel muzikaal uiten als je je noten niet onder controle hebt, dat is geen enkel probleem zelfs. Ook technische oefeningen dien je niet blindelings(moet eigenlijk dovelings zijn) uit te voeren zonder maar enige expressie er aan mee te geven. Probeer technische oefeningen ook maar een te spelen vanuit een muzikaal oogpunt, je zult zien hoe dat je kan helpen, en ook hoe ingewikkeld je een "simpele" oefening dan kunt maken. Mijn advies luidt: Oefenen(ongeacht wat) doe je met volledige toeweiding aan je instrument, alsmede tijdens het optreden(maar dat doen de meesten wel).

Hier wil ik nog wel aan toe voegen dat ik ook wel eens een klein beetje t.v. kijk met de gitaar in de hand, maar het is niet mijn visie.

[Negative K3 fan]

ik vind deze oefening altijd wel leuk op klassiek... maar die is wat meer gericht op de tokkelhand, duim en middel of wijsvinger:

E: --0---0---0---0---0---0---0---0---0---0---0-----
B: --------0-----------0-------1---0---------------
G: ----1-----------1-------2-----------2---0-------
D: 2-----------2-------------------------------3---
A: ------------------------------------------------
E: ------------------------------------------------

deze kun je oneindig herhalen en een leuke variatie is om de hoge e telkens dubbel te spelen met je I en M inplaats van een keer.

[Pais]

Een stukje uit Asturias als ik me niet vergis


@appyhaan

Ieder zal hier zn eigen visie op hebben, en wat beter is, zal denk ik ook sterk afhankelijk zijn van persoon in kwestie.

Ik koppel muziekaal gevoel en techniek liever van elkaar. Isolate & recombine. Ik leer technische oefeningen eerst regelmatig en op het zelfde volume spelen, voordat ik werk naar expressie en gevoel in het spel. Het is vaak makkelijker om met ritme en volume te schuiven, dan alles zo gelijkmatig als een metronoom kunnen opdreunen. En ik denk dat het een goede basis is, dat je je tone gewoon goed onder controle hebt. (dont run before you can walk!) Een gitaar is een lastig instrument in de zin dat het best wat oefening vereist om er een correcte klank uit te krijgen.

In ieder geval beleef ik er ook fun aan om met een gitaar op schoot riedelend het Nieuws op tv te kijken (GTST :P ) en het hebben van plesier is voor mij het enige doel in muziek.