zilveren huwelijk

[zoon van Piet]

Het gebeurt niet elke dag dat de band met een liefde - of in dit geval: een gitaar- een heus jubileum bereikt.
Maar bij mij is het zover, ik ben nu 25 jaar samen met mijn Gibson J45!
En dat mag dus gevierd worden!



Het is een oudje, uit 1961.GN-veteranen kennen de gitaar al uit verschillende topics. Want hoewel hij niet moeders mooiste is, ben ik hartstikke trots op hem. Ik gebruik de mannelijke aanspreekvorm, want het ding heet hier in huis naar de oorspronkelijke eigenaar: Armand. Inderdaad: Neerlands grootste hippie kocht de gitaar in 1966 voor de somma van 600 gulden bij Musica aan de hooghuisstraat in Eindhoven. Dat was een zacht prijsje, omdat de gitaar al jaren in de etalage hing waardoor de binding vergeeld was.
hij voorzag de gitaar van wat hippieblingbling

en naar verluidt speelde hij erop in het voorprogramma van de stones in het beruchte kurhausconcert.
Rock'n'roll historie!
De J45 had nogal te lijden on the road. de kop brak ( waarschijnlijk diverse malen) en ter versterking werd een palissander plaat op de kop gezet:


Armand verpatste de gitaar daarom aan een Eindhovense hasjhandelaar. Die heb ik jaren aan zijn kop gezeurd of ik m mocht kopen. Mocht niet. maar goed ook,want ik was immers een ernstig armlastig muzikantje van niks.
Maar toen speelde ik opeens in een leuke band, met veel optredens en de GPvNL enzo. En op een gedenkwaardig avond halverwege september 1987 speelde ik op een feest in Eindhoven. Ik weet nog hoe ik na afloop de podiumtrap afliep en daar opgewacht werd door de man. Hij had de gitaar bij zich, in een vuilniszak. "Asjeblieft Peer, ik denk dat ie bij jou beter tot zijn recht komt dan bij mij.."
Met een traantje in mijn ogen zeg ik: dankjewel, Paulus..



Hij is er niet mooier op geworden in de loop van die 25 jaar. Craquelé vinden we allemaal mooi, de putjes kunnen de meesten ook nog wel waarderen. erger zijn de kopbreuken en het feit dat het maple plaatje onder het bovenblad aan het vergaan is.
In mijn herinnering was ie echt wel sunburst toen ik hem kreeg. Maar daar is weinig meer van over. Op de plaatjes is het helderder dan in het echt. Laatst wilde iemand niet geloven dat het een J 45 was, want hij was immers 'niet sunburst'.


In de loop der jaren is ie nog drie keer gebroken. Een keer door eigen schuld. Een keer door een ongeluk tijdens het uitlenen. En een keer door een demonstratie powerrangers van mijn jonge zoontje
De kop/hals verbinding ziet eruit als een slagveld..


Maar ondanks alles is het een ge-wel-dige gitaar!!!! Ik raakte al snel verliefd op het geluid. Hij is niet hard en opdringerig, het moet-je-mij-eens-horen- karakter van een Martin is niet mijn ding. Ik ben ook meer een cowboyakoordenspeler, en niks is zo mooi als een open G op deze gitaar. Sinds ik deze jumbo heb, heb ik nooit meer GAS gehad voor een andere flattop. Zelfs de Martin D28 die hier in huis regelmatig verblijft, haalt het in mijn oren niet bij mijn Armand. Maar ja, wij zijn dan ook al 25 jaar verliefd.
Maar het zijn niet alleen mijn verliefde oren die deze J45 op prijs stellen, het bezoek kan de handen ook niet van deze ouwe knar afhouden. Iedereen vind 'm prachtig klinken ( en Jw Roy ging zelfs zover om een J45 te kopen..)

aanvankelijk had ik een gitaarband, natuurlijk. Maar ergens in Oostenrijk op vakantie zonder band, knoopte een boer er een stuk boerentouw aan. En dat paste eigenlijk beter bij het karakter van de gitaar dan een echte gitaarband, vind ik.



Ik hoop nog heel wat jaren te mogen genieten van deze ouwe taaie. Duidelijk is dat dit liefde voor het leven is!

[Ernest01]

Wat een geweldig verhaal.

Een gitaar met een imposant verleden dus.
Eentje om voor altijd te houden en te 'koesteren'.... maar wel op spelen, natuurlijk.

Gefeliciteerd met jullie jubileum !

[Rizz]

Inderdaad geweldig verhaal! En wat een mooie geschiedenis.. Ik moet altijd een beetje lachen om Armand, het blijft een fantastisch figuur. En dat hij het nog steeds kan, bewees hij vorig met een liedje in Ali B. op volle toeren..

Ik hoop dat je nog vele jaren samen mag zijn met je grote liefde!

Ik mag nog 6 jaar met mijn eerste, dan zit ik er ook aan, bedacht ik me net. En dat gaan we halen ook, al zit daar lang niet zo'n mooie geschiedenis aan vast, maar de liefde kan ik me heel goed voorstellen!

[bass blom]

hahaa, prachtig man

[LaurentB]

Mooi verhaal! Ik kan me nog nét herinneren dat Musica in de Hoogstraat zat toen ik in 1982 in Eindhoven arriveerde. Maar de eerstvolgende keer dat ik er snaren wilde gaan halen waren ze ineens verhuisd, ik meen naar de hoek van Stratumseind en de Bleekstraat. Waar mijn broer trouwens een tweedehands Gibson SG uit 1973 kocht, die ik nu heb.

[zoon van Piet]

Musica ging failliet, ik meen al in 81 of zo. Het duurde even voordat de zaak weer actief was, eerst in de Visserstraat, later idd de Bleekstraat, weer later geldropseweg, Lijmbeekstraat en uiteindelijk nog even op de Grote Berg.. de teloorgang van de ooit zo grote Muziekhandel van de Egmond-familie, bekend van de beruchte gitaren..

[LaurentB]

Musica ging failliet, ik meen al in 81 of zo. Het duurde even voordat de zaak weer actief was, eerst in de Visserstraat, later idd de Bleekstraat, weer later geldropseweg, Lijmbeekstraat en uiteindelijk nog even op de Grote Berg.. de teloorgang van de ooit zo grote Muziekhandel van de Egmond-familie, bekend van de beruchte gitaren..

Klopt helemaal. Jammer, ik kwam er altijd graag.

[northernlake]

Deze maakt de j-45's reputatie als Workhorse meer dan waar. Mooi ding, mooi verhaal.

[Ace 1.15.19]

Mooi verhaal man! Echt een prachtexemplaar.

[peter_heijnen]

Mooi verhaal! Weet Armand dat de gitaar nog bestaat?