mandoline klankgaten?

[jurg]

Denk erover om mandoline te spelen.
Wat is het verschil in geluid tussen een ovaal gat en f-gaten?
groet, jurg

[tostiapparaat]

Een mandoline met F gaten klink wat harder, metaliger, een roundhole klinkt wat subtieler en een beetje warmer.

Het verschilt, voor zover ik kan horen, verder niet zo heel veel.

[RB-1]

Het hangt er maar helemaal van af, over welke soort mandoline we hier spreken. Over het algemeen is het juist andersom, F-holes neigen meer naar een ronde sound.

Maar een Stagg met F-holes zal wel (een heel groot beetje) dunner klinken dan een goed onderhouden Gibson A-0 (oval hole) uit 1912.
Kan overigens prima zijn om op te leren, zolang de bespeelbaarheid maar in orde is...

Maar een Gibson F5 (F-hole) uit de Lloyd Loar periode (1919-1924) laat weinig heel van welke andere mandoline dan ook...
Ik spreek uit ervaring, ik heb ooit een track van een CD mogen inspelen met zo'n instrument.

Ditzelfde geldt ook voor moderne, goede kopieen (of van de F-5 afgeleide instrumenten) als die van Gilchrist, sommige moderne Gibsons, Dudenbostel, Kemnitzer, Vanden en, om een nederlandse bouwer te noemen, Pals.

Maar daar hangt natuurlijk wel een prijskaartje aan.

Ik was heel aangenaam verrast door sommige Kentucky modellen.
Bleven naast mijn Gibson A-5L heel aardig overeind.

Ik kan trouwens met het verkeerde plectrum een echte Loar (Gibson, niet de chinese kopie) ook heel akelig laten klinken.

[jurg]

Ik heb bij de lokale muziekinstrumentenzaak alle 5 mandolines bespeelt die ze hadden, en het is een Samick sm-30ts, met een rond gat geworden. Deze klonk en voelde het beste voor mijn budget.
Dank voor de reacties!

[jimihattricks]

ik haak hier even op in als het mag..

ben ook zeer gecharmeerd geraakt van de mandoline, ben van plan om er eentje te bouwen, maar wil ook alvast een goedkoop (ca. 125-150 euro) modelletje in huis hebben om wat mee te stoeien..

nu ben ik normaliter absoluut niet van de internetaankopen, maar ik weet geen goede muziekzaak in de buurt (Zuid-Limburg, NL) waar ik een aantal verschillende mandolines naast elkaar kan testen(?) Is er ergens in Nederland een winkel waar dit zou kunnen (liefst niet al te ver uit de buurt)?

anyway, ik ben dus alvast eens online gaan kijken, bv. bij Thomann. Zie hier een vergelijking van verschillende modellen:
http://www.thomann.de/nl/search.html...=&pc=on&oa=ala

Eigenlijk is de Epiphone MM-30 de enige die aan mijn eisen wat betreft specs & prijs voldoet. Dit is nl. de enige in zijn prijsklasse met een solid spruce top:



Er zit geen koffer bij, deze zou ik er voor 48,- bij kunnen kopen..

Maar ik weet t niet, zou toch liever naar een winkel gaan waar ook de brug en de snaren al erop zitten etc. en ik me geen zorgen hoef te maken over evt. onaangename verrassingen na aankoop...

dus, adviezen welkom!

[jurg]

www.hboetzkes.com
www.palmguitars.nl
www.casabenelly.nl
zijn volgens dit forum de plekken waar ze de meeste keus en expertise hebben in mandolines.

[jimihattricks]

thanks

[RB-1]

Wat ik er nog over kan zeggen:

Sinds de Japan/Korea/China B.V. zich, begin jaren 70 van de vorige eeuw, heeft gestort op de budgetmarkt van -met name- bluegrassinstrumenten, zie je dat 85- 90 % van de handel uit tamelijk prullige zooi bestaat.

Is dat erg?

Ja en nee.

Nee,
omdat het zo voor velen mogelijk is geworden om eens te proberen of mandoline, banjo of dobro iets voor hen is.
Degenen met echte feeling voor wat ze doen, hebben al gauw door dat ze (uiteindelijk) op zoek moeten naar een beter instrument.
Zolang ze dat doen, is er niets aan de hand.

Ja,
omdat het spelen op zo'n geval veel meer vraagt dan wat er nodig is voor een kwaliteitsinstrument, waar het goede geluid je als het ware tegemoet springt als je er alleen al naar kijkt.
Het is dus nogal ontmoedigend om onevenredig veel moeite te moeten doen om boven het minimale basisniveau uit te komen.
En dat veroorzaakt weer onnodig veel afhakers die denken dat het te moeilijk voor ze is, terwijl het aan hun instrument ligt....

En nog een reden:
Als je rondkijkt tussen indie/alt bandjes van de laatste tijd, dan zie je dus heel veel figuren die op dit soort rampeninstrumenten zijn blijven spelen.
Het gevolg is dat tussen de -heel soms- wel aardige rest van de muziek, de banjo/mandoline/dobro deels door het slechte/zeer matige spelniveau en deels door het ontbreken van een goed geluid een soort omgekeerde vlag op een modderschuit is. Ik voel dan een soort plaatsvervangende schaamte.
Omdat dit soort muziek ook nog eens een veel grotere exposure krijgt dan die waarin de instrumenten wel helemaal tot hun recht komen, verbaast het mij niets dat door het grote publiek de niet-gitaren nog altijd als tweederangs tokkeldingen worden weggezet.

En het kan wel degelijk goed (al heb je daar wel goede instrumenten voor nodig).
Kijk maar hier. Ondanks de afgrijselijke geluidskwaliteit blijft het overeind:
http://www.youtube.com/watch?v=Sxjcg...eature=related
Met een wat beter geluid bij de volgende clips bestrijken zij -naast het al getoonde Beatle materiaal- het hele spectrum,
van traditionele bluegrass http://www.youtube.com/watch?v=FAUYU2m-5Xg&NR=1 tot zelfs klassiek. http://www.youtube.com/watch?v=p1NNB...eature=related

En nog een heel positieve trend:
Er komen, tussen het brandhout door, steeds meer heel acceptabele en inmiddels zelfs akelig goede instrumenten op de markt.
Maar je moet natuurlijk wel weten waar je op moet letten...

Mij valt inmiddels de bek open van alle Recording King banjo's vanaf de RK-35 en hoger.
Zo goed zelfs, dat ik volgend weekend een RK-75 ga ophalen als back-up instrument.
Kan ik er gewoon mee gaan vliegen, als iemand hem doormidden breekt haal ik gewoon weer een nieuwe......

Ook heb ik al eens een Kentucky mandoline en een Blueridge gitaar in handen gehad, waarmee ik op een podium zou durven te staan.
Niet dat ze meteen allemaal goed zijn, maar er zitten hele goede tussen.

[ernieman]

Ben het wel met je eens, maar besef dat wat jij klasse-instrumenten noemt, niet voor iedereen zijn weggelegd. Voor een fijne banjo zit je dan al gauw over de 1500 euro (en meer) en das tegenwoordig een hoop geld.

De mensen die ikzelf ken die overgestapt zijn (of meteen een duur instrument kochten), hebben ofwel geld genoeg, ofwel lang genoeg de mogelijkheid gehad om te kunnen sparen.
Ikzelf heb dan weer het geluk dat 1 van de bandleden erg gul is geweest en zich voor de groep een "redelijke" banjo heeft aangeschaft. Een Goldstar. Daar was nog wel wat werk aan, maar voor de prijs van 800 euro mogen we niet klagen.

[RB-1]

Ben het wel met je eens, maar besef dat wat jij klasse-instrumenten noemt, niet voor iedereen zijn weggelegd. Voor een fijne banjo zit je dan al gauw over de 1500 euro (en meer) en das tegenwoordig een hoop geld.

Dat was het altijd al.
Ook ik moet echt sparen, maar ik ben inmiddels wel overtuigd geraakt van de zin daarvan en het daarvoor benodigde geduld.
Mijn RK-75 heeft me 1450 Euro gekost, een flinke hap geld, maar voor de kwaliteit een schijntje.
Wat ik erg vind, is dat mensen 450 Euro uitgeven voor een stuk brandhout waar ze eigenlijk niets mee kunnen....

De mensen die ikzelf ken die overgestapt zijn (of meteen een duur instrument kochten), hebben ofwel geld genoeg, ofwel lang genoeg de mogelijkheid gehad om te kunnen sparen.
Ikzelf heb dan weer het geluk dat 1 van de bandleden erg gul is geweest en zich voor de groep een "redelijke" banjo heeft aangeschaft. Een Goldstar. Daar was nog wel wat werk aan, maar voor de prijs van 800 euro mogen we niet klagen.

Gold Star is ook zo'n lichtpuntje, die zijn dus ook nieuw al echt goed, met wat werk kunnen die zelfs heel goed worden.
Maar dat zul je, hoop ik, inmiddels zelf wel ervaren hebben.