Twee kanshebbers voor mij.
Gibson ES335 reissue satin +/- 1800 euro
Gibson ES333 +/- 1400 euro
Waarin vind ik het verschil Is het verschil enkel cosmetisch? Pups?
Kom de ES333 nieteens tegen op de site van Gibson zelf.
Please!
Twee kanshebbers voor mij.
Gibson ES335 reissue satin +/- 1800 euro
Gibson ES333 +/- 1400 euro
Waarin vind ik het verschil Is het verschil enkel cosmetisch? Pups?
Kom de ES333 nieteens tegen op de site van Gibson zelf.
Please!
Je zegt het goed, cosmetics, afwerking (bij de 335 beter verzorgd) en pups. En dat voor een vaak aanzienlijke meerprijs, want ik zie hem overal voor meer dan die €1800,- staan. Heb je die 400 euro's meer ervoor over zou ik voor die 335 gaan, die 333 is toch echt ook niet te versmaden. De meest luxe versie tegenwoordig is de 336 maar die kost dan ook 3x zoveel als de 333.
Suc6 met je keuze.
Is het niet de 336 die een smallere body heeft?
Ja. En die is ook veel lelijker.Oorspronkelijk geplaatst door Veekeren
De 333 heeft een klein slagplaatje op de achterkant van de body, waarachter de electronica zit. Dat scheelt aanzienlijk in de kosten. Bij een normale ES moet alle bedrading via de elementgaten en de F-gaten gemonteerd worden en da's een heel gepriegel.
De Faded 335 vind ik echt een topper voor het geld. Ik zou dan ook absoluut voor de Faded gaan. De 333, zonder slagplaat en zonder bindings.....; ik hou van een sober instrument, maar de ES335 mag gewoon niet zo sober zijn. Er moet iets van klasse in zitten. En dat ontbreekt bij de 333.
Doe de faded 335 maar!
Gibson ES333, deze heeft dan wel weer binding?
Ja die 336 heb ik dan wel eens in mn handen gehad, vond em niet enorm lelijk, maar t was gewoon een "335 les paul". Het klopte niet helemaal. Geef mij ook maar de 335, ik vind het een geweldige gitaar.Oorspronkelijk geplaatst door vulvasonic
Trouwens voor de prijs van die faded heb je ook een 2ehands "normale". Ik weet dat dat een inkoppertje is, maar voor een prijs tussen die faded en die 333 heb ik ooit een '79 335 gekocht, wat ik toch wel enorm de moeite waard vind.
Toch vind ik het raar dat de es333 een afdekplaatje voor de electronica op de achterkant heeft. Belachelijk voor een gitaar van €1400,-. Cheape epiphone dot studio's (€299) hebben dit zelfs niet.
Wil Gibson op deze manier een groter onderscheid maken tussen supergoedkoop, goedkoop, normaal en exclusief?
Jammer, vind het een ongelooflijke afknapper.
--------------------------------------------------------------------------------------
Rock&Roll!
het ziet er natuurlijk niet uit, maar het is wel handig, mocht je ooit de pups willen vervangen....
Maar de 335 faded vind ik toch echt een hele mooie gitaar hoor. Ik bedoel, dat ding kun je krijgen voor 1700 euri. Da's veel geld natuurlijk, maar koop maar eens een 'gewone' 335. Scheelt toch een slok op een borrel. En voor het uiterlijk hoef je het niet te laten, ik vind die faded echt prachtig om te zien, terwijl de 333 een draak is (imo).Oorspronkelijk geplaatst door episua
Als je die 1700 voor de faded afzet tegen de prijzen die je neerlegt voor eenvoudiger gitaren (de SG standard, of de '61 RI) of de duurdere gitaren zoals meeste LP's en alle hollow bodies of semi hollow bodies, zou ik mijn geld geven aan de faded 335.
Maar dat ben ik....
Wat mij betreft ook de ES335 Faded en dan in Trans Black, die is echt beeldschoon! Die ES333 ziet er niet uit zonder die elementkapjes en volgens mij is het gewoon een mindere gitaar. Ik heb zelf de ES335 Dot reissue in Vintage Sunburst, maar ik zou nu absoluut voor de ES335 Faded Trans Black gaan, want die vind ik zeker zo mooi en de specs zijn volgens mij hetzelfde.
Tweedehands is ook een optie natuurlijk, maar ik zie die ES335 dot reissues tweedehands niet voor minder dan 2000 euro gaan, dus dan ben je alsnog duurder uit. De enige optie is dan een redelijk oude te scoren, maar die zijn behoorlijk schaars lijkt me. ES347/ES345/ES355 kunnen ook nog, dat zijn een soort oude luxe versies van de ES335 en misschien kan je die wel goedkoper vinden.
Een andere optie is een Heritage 535, die zijn een stuk goedkoper, want je hebt er al eentje voor zo'n 1750 euro en dat vind ik een betere optie dan de ES333. www.haarguitars.nl
Heritage 535's klinken iets anders dan de huidige Gibson ES335's, ze klinken iets lichter, iets bluesier en misschien wel iets meer zoals een oude. De reissue ES335's klinken heel vol (soms te vol) en hebben erg veel laag, de mijne heeft dat ook wel een beetje, alhoewel ze wel goed gebalanceerd klinkt. Ik heb er nu Ernie Ball snaren op gezet en dat geeft de gitaar een nog betere balans, omdat deze minder laag hebben dan de D'Addario snaren die ik er daarvoor altijd opzette.
Twee nadelen van de ES335 zijn:
Ze zijn een beetje gevoelig voor wisselingen in temperatuur en vochtigheidsgraad, dus niet heel erg consistent wat betreft setup, alhoewel ik er met optredens nooit last van heb, maar bij studiodingen merk je het soms wel.
De brughumbucker klinkt niet echt super (vintage '57) omdat er minder massa onder zit dan bij een Les Paul klinkt het meer als een soort Strat brugelement, dus hiervoor is het mijns inziens wenselijk een alternatief te zoeken. Een element met iets hogere output werkt vaak wel, of je kan er juist een P90/P94 in zetten, dan wordt het geluid wat rauwer en dat werkt soms ook wel goed. Overigens geldt van die massa voor alle (semi) massieve gitaren en je merkt het dus vooral bij het brugelement is mijn ervaring, het halselement gaat er vaak juist vetter van klinken en de hals is daar ook nog vlakbij, dus die resonantie wordt ook opgepikt door het halselement.
Het tussenstandje kan ook een probleem zijn (net als bij een Les Paul), maar hiervoor wordt soms het halspickup omgekeerd erin gezet, zodat deze uit fase staat met het brugelement, dat kan ook interessante resultaten opleveren.
Bij mij ging het ineens fantastisch klinken toen ik de Ernie Ball snaren op mijn ES335 zette en dan met het halselement gewoon op de normale manier erin gezet en een Seymour Duncan Custom Custom in de brug.
Favorieten/bladwijzers