Hoe denkt een gitarist ?

[jaspie]

Wat een gelul zeg. waarom zou je niet op gevoel kunnen spelen? Het enige nadeel is dat ik geen idee hebt wat ik doe. That's it. WHat about SRV? Die wist toch ook van niks?

vreemd dat SRV toch altijd op gevoel voor solos binnen de eerste pentatonische box bleef(met kleine chromatische uitzonderingen)

[guhlenn]

ik speel op gevoel én ik weet een hoop

Ik speel op gitaar en ruik een hoop...

[Gitaargek]

vreemd dat SRV toch altijd op gevoel voor solos binnen de eerste pentatonische box bleef(met kleine chromatische uitzonderingen)

De beste man zegt zelf totaal geen theorie te beheersen. Dus speelt hij op gevoel. Dan kan het wel zijn dat hij theoretisch iets juist speelt maar dat wilt toch niks zeggen over zijn kennis.

[-=JEROEN=-]

wat een onzinpost weer van jeroen. Jezus

dan heb je er weinig van begrepen

[-=JEROEN=-]

Ik ben me via vechtsport met Taoisme gaan bezig houden. Ik identificeer mijzelf niet met wat mijn brein (oftewel ego) denkt; voor mij is het een orgaan dat dezelfde waarde heeft als bijvoorbeeld m'n hart of nieren.

Welnu, als je nadenkt, denk je per definitie na over ofwel het verleden of de toekomst. Het "nu" gaat te snel voor je brein om het te kunnen bevatten. Maar je hebt geen controle over beide (het verleden is voorbij, de toekomst is speculatie).

Ik heb mijzelf aangeleert om mentale spiekbriefjes te gebruiken als ik muziek speel, waarbij ik mijn brein korte instructies geef. Zodra mijn brein weet wat het moet doen hoef ik er niet meer bewust over na te denken. Onderbewust valt de techniek en notenkeuze vanzelf op z'n plaats.

hahaha, prachtig, ik ben een boedist die langzaam taoist aan 't worden is

ben benieuwd wat voor korte instructies jij je brein geeft?

ik zet vaak mn lichaam eerst in beweging, mn oren horen dan of 't klopt, zo niet dan sturen ze mn vingers bij, en dan pas komt mn brein in actie en vertelt me wat ik eigenlijk aan 't spelen ben, omdat het ineens een patroon herkent

[Butcher]

En ik speel hoofdzakelijk Country, dus m'n aanslaghand is sowieso al geconditioneerd voor chicken-picking. Hier heb ik mijn brein niet meer "bewust" voor nodig.

Wat de linkerhand betreft, gedurende improv zijn mijn kattebelletjes hoofdzakelijk een combinatie target-notes en ideetjes die ik me herinner van het bewust oefenen.

Je target-notes veranderen niet, dus je geeft je brein de instructie om die dingen te vinden, en daarna laat je het gaan. Zelfs als ik bestudeerde licks speel, geef ik mijn brein de instructie om de "sound" van de lick de re-creëren,
en daarna laat ik dat ook gaan. De sound verandert niet, dus waarom zou je hier over moeten nadenken? Daarbij komt dat je de solo die je speelt relateert aan iets uit het verleden (je oefen-sessie). Maar het verleden bestaat niet...

[CowGuitar]

De beste man zegt zelf totaal geen theorie te beheersen. Dus speelt hij op gevoel. Dan kan het wel zijn dat hij theoretisch iets juist speelt maar dat wilt toch niks zeggen over zijn kennis.

Zei ....

[-=JEROEN=-]

butch, jij speelt op een behoorlijk andere manier dan ik?

ik improviseer voornamelijk, verzin dus telkens nieuwe melodielijntjes en akkoorden schematjes, ik volg hierbij voor een deel mn intuitie, het andere deel bestaat uit "voor"kennis

[drap]

Over het algemeen zijn gitaristen patroontjesdenkers ja... komt omdat het ons zo makkelijk wordt gemaakgt.

en de gitaristen die op 'gevoel' claimen te spelen wil ik wel eens zien improviseren op een schema dat meer is dan F G A, wnat ik geloof er geen reet van.

Die uitdaging neem ik zo aan. Ik ga geen vreselijk technische, flitsende solo beloven, maar alles gaat bij mij op intuitie. Ik kan namelijk geen noot lezen en weet echt niet wat ik moet grijpen als men tegen mij bijvoorbeeld zegt een A te moeten grijpen. Ik heb dus alles op gehoor geleerd, zonder ook maar enige theorie en ben me pas veel later op tablatures gaan richten, maar ik weet bijgod niet wat ik aansla. Ik zal dus wel op gevoel moeten spelen, want anders komt er simpelweg niks uit.

[guhlenn]

dan heb je er weinig van begrepen

JE hebt iig geen last van een te klein ego.