Jazzamp?

[Tristan]

Ik vind veel jazzers ook geen mooie sound hebben. Idd, die toneknop dicht is een raar fenomeen... Als je wilt klinken als een trombone met demper, koop dan een trombone met een demper!

Jazzer met wel een goeie sound: Eef Albers

Inderdaad...

Eef Albers is mijn grote held, eerlijk gezegd niet vanwege zijn sound, maar vanwege de intensiteit waarmee hij speelt...
Hij is een van de weinige Jazzgitaristen die ik ken die een perfecte symbiose heeft weten te creeeren tussen de combinatie verstand en gevoel, waarbij dus geen van de twee factoren afbreuk doet aan de ander...
Met andere woorden, hij kan op de moeilijkste schema's de moeilijkste dingen spelen, maar altijd komt zijn gevoel weer de kop opsteken, waanzinnige gitarist, wat een held, zo puur...

Ik ben niet echt een fan van zijn sound, hij zou nog beter kunnen klinken met bijvoorbeeld een Marshall amp voor de leads en een Fender amp voor de cleane sounds, vooral zijn cleane sounds zijn soms een beetje dun en hebben niet dat mooie houtige erin wat een goede Fender amp wel heeft...
Dat 19 inch ding met tegelijk delay en een soort stereo imaging enhancer chorus helpt ook niet echt, het zou al een hoop schelen als hij dat Wet/Dry ging gebruiken denk ik...
Maar ja, die man speelt zo goed en zo intens dat zijn sound niet zo heel veel uitmaakt, het werkt wel, het zou alleen nog beter kunnen, maar als je zo kan spelen als Eef dan maakt dat eigenlijk geen drol meer uit, hij klinkt toch altijd waanzinnig vanwege de intensiteit waarmee hij speelt...

[Tristan]

Hier thuis staat nu een mesa boogie lone star (geleend van een vriend), die versterker klinkt clean en licht overstuurd heel goed! Moet je zeker eens uittesten.

Die is reteduur en het lead kanaal vind ik echt compleet waardeloos, de cleane sound is inderdaad wel lekker, maar dan moet je wel de top hebben met een goede kast eronder, want de combo's klinken veel te gesloten, te muf...
Ik vind die Lonestar het geld absoluut niet waard in ieder geval met zo'n slecht lead kanaal erop, dat lead kanaal klinkt ook weer als een natte krant...

[Jimi Hendrix]

Het verschil tussen bijvoorbeeld John Scofield, Pat Metheny, Bill Frisell en veel andere Jazzmuzikanten naar mijn idee is dat de eerste drie een bepaalde sound hebben neergezet, niet alleen vanwege hun nootkeuzes, maar juist ook gewoon puur vanwege hun sound en daaraan kan je ze herkennen...

mee eens, maar voor elke speelstijl geldt natuurlijk dat een eigen sound meegenomen is. Maar die sound zit voor mijn gevoel bij die jazzgitaristen die jij noemt voor 99% in de vingers, 0,9 procent in de gitaar en 0,1 in de versterker.... en dat geldt eigenlijk voor elke goede speler. Mind over matter...

Eef is er dan wel weer een met een eigen sound (zowel qua 'geluid' als qua licks (outside)notenkeus en timing), die haal ik overal zo d'r uit.
Zijn geluid op de plaat is vaak niet zo mooi, maar op bootlegs en live vind ik het een heel goed geluid.
Ook bij hem speelt draagbaarheid zeker weten een rol.
Wat ik al eens eerder zei: als je zelf moet sjouwen en op kleine podia speelt (wel eens in Murphy's Law (Den Haag) geweest bijv?) dan is het altijd een compromis tussen sound(s), ruimte en draagbaarheid...

[Outrage]

Die is reteduur en het lead kanaal vind ik echt compleet waardeloos, de cleane sound is inderdaad wel lekker, maar dan moet je wel de top hebben met een goede kast eronder, want de combo's klinken veel te gesloten, te muf...
Ik vind die Lonestar het geld absoluut niet waard in ieder geval met zo'n slecht lead kanaal erop, dat lead kanaal klinkt ook weer als een natte krant...

Tja, ik kan er inderdaad geen 'singing lead' uitpersen als het om distortions gaat. Ik weet waarom ik op laney speel ;-).

[Tristan]

mee eens, maar voor elke speelstijl geldt natuurlijk dat een eigen sound meegenomen is. Maar die sound zit voor mijn gevoel bij die jazzgitaristen die jij noemt voor 99% in de vingers, 0,9 procent in de gitaar en 0,1 in de versterker.... en dat geldt eigenlijk voor elke goede speler. Mind over matter...

Eef is er dan wel weer een met een eigen sound (zowel qua 'geluid' als qua licks (outside)notenkeus en timing), die haal ik overal zo d'r uit.
Zijn geluid op de plaat is vaak niet zo mooi, maar op bootlegs en live vind ik het een heel goed geluid.
Ook bij hem speelt draagbaarheid zeker weten een rol.
Wat ik al eens eerder zei: als je zelf moet sjouwen en op kleine podia speelt (wel eens in Murphy's Law (Den Haag) geweest bijv?) dan is het altijd een compromis tussen sound(s), ruimte en draagbaarheid...

Ik begrijp je verhaal en ben het er ook ten dele mee eens, maar wat mij dan wel verbaasd is dat mensen als Martijn Van Iterson en Jesse Van Ruller die je toch tot de top van de Nederlandse Jazzgitaristen (en vaak ook nog daarbuiten) kan rekenen niet echt een eigen sound hebben...
Je hoort wel dat zij het zijn vanwege de toon die in hun vingers zit en hun notenkeus inderdaad, maar toch is het voor mijn gevoel een stuk minder karakteristiek dan de sounds van bijvoorbeeld de door mij genoemde John Scofield, Pat Metheny en Bill Frisell...

Als voorbeeld:
Bij Scofield zit het voor een groot gedeelte in de vingers inderdaad, maar zijn gebruik van de Ibanez i.p.v. een Gibson ES335 heeft er ook mee te maken...
Zo'n Ibanez is toch wat kortademiger in de hoge posities, klinkt wat dunner en heeft minder sustain, vandaar dat je Scofield ook altijd die noten er echt uit hoort persen en dat hij een beetje een dun, rafelig maar toch ook weer vet geluid heeft...
Hij heeft echt leren werken met zijn gitaar en er maximaal zijn eigen sound uit weten te halen...
Zijn gebruik van de Ibanez chorus is ook heel karakteristiek...
Misschien zit het verschil wel in het feit dat veel gitaristen geen idee hebben welke sound ze uit hun apparatuur willen halen, of daar niet eens mee bezig zijn...

Eef heeft zeker een eigen karakter, toch vind ik puur zijn sound niet super hoor, met betere spullen zou hij nog beter kunnen klinken...
Draagbaarheid en compactheid zijn natuurlijk ook een issue, maar als hij zijn effecten Wet/Dry zou aansluiten en een extra 1x12 speakerkastje mee zou nemen dan zou zijn geluid al drastisch verbeteren denk ik...
Bovendien hebben die Ernst Fliek dingen naar mijn smaak gewoon niet zo'n mooi clean geluid, het is iets teveel plink ploink met name ook i.c.m. met zijn Strat en dan dat chorus/delay ding eroverheen...

[Tristan]

Tja, ik kan er inderdaad geen 'singing lead' uitpersen als het om distortions gaat. Ik weet waarom ik op laney speel ;-).

Ik vind het juist iets teveel getuned op "singing lead"...
Het lead kanaal op die Lonestar amps klinkt gewoon te gecompressed en heeft teveel gain, waardoor het als een scheet in een doosje gaat klinken...

[Jimi Hendrix]

Bij Scofield zit het voor een groot gedeelte in de vingers inderdaad, maar zijn gebruik van de Ibanez i.p.v. een Gibson ES335 heeft er ook mee te maken...
Zo'n Ibanez is toch wat kortademiger in de hoge posities, klinkt wat dunner en heeft minder sustain, vandaar dat je Scofield ook altijd die noten er echt uit hoort persen en dat hij een beetje een dun, rafelig maar toch ook weer vet geluid heeft...
Hij heeft echt leren werken met zijn gitaar en er maximaal zijn eigen sound uit weten te halen...
Zijn gebruik van de Ibanez chorus is ook heel karakteristiek...
Misschien zit het verschil wel in het feit dat veel gitaristen geen idee hebben welke sound ze uit hun apparatuur willen halen, of daar niet eens mee bezig zijn...

Naja, op z'n akoestische plaat Quiet klinkt ie toch echt als Sco.
Je kunt er wel heel lyrisch over gaan doen, maar die kerel z'n spel is gewoon EIGEN / PERSOONLIJK, dat heeft weinig te maken met op wat voor gitaar je speelt.

Bill Frisell speelt op zeer veer verschillende gitaren, maar klinkt toch ook altijd als Frisell. Goed voorbeeld van zo'n popgitarist: Knopfler wat mij betreft.

't omgekeerde kan ook: zeer veel saxofonisten spelen op Selmer, maar klinken toch weer anders allemaal.....

Je lijkt er ook aan voorbij te gaan dat bepaalde stijlen vragen om een bepaalde aanpak qua sound, maar laten we't daar maar niet over gaan hebben.

[Tristan]

Naja, op z'n akoestische plaat Quiet klinkt ie toch echt als Sco.
Je kunt er wel heel lyrisch over gaan doen, maar die kerel z'n spel is gewoon EIGEN / PERSOONLIJK, dat heeft weinig te maken met op wat voor gitaar je speelt.

Bill Frisell speelt op zeer veer verschillende gitaren, maar klinkt toch ook altijd als Frisell. Goed voorbeeld van zo'n popgitarist: Knopfler wat mij betreft.

't omgekeerde kan ook: zeer veel saxofonisten spelen op Selmer, maar klinken toch weer anders allemaal.....

Je lijkt er ook aan voorbij te gaan dat bepaalde stijlen vragen om een bepaalde aanpak qua sound, maar laten we't daar maar niet over gaan hebben.

Ik wil er geen lange discussie van maken, maar Scofield klinkt voor mij toch minder op dat album Quiet als op andere albums, waarschijnlijk ook vanwege de akoestische gitaar, maar het is ook smaakgebonden natuurlijk...

Frisell speelt vaak op koploze gitaren, die hebben een heel merkwaardige klank...

Saxofonisten die op Selmer spelen klinken allemaal anders omdat je bij hen juist wel puur hun eigen toon en techniek hoort, bij elektrisch gitaar ligt het ook aan je apparatuurkeuze...

Dit alles neemt niets weg van mijn opmerking dat mensen als bijvoorbeeld Martijn Van Iterson en Jesse Van Ruller volgens mij toch een veel minder persoonlijk en eigen geluid hebben dan mensen als bijvoorbeeld John Scofield, Pat Metheny en Bill Frisell en dit ligt voor een deel ook in de apparatuurkeuze al was het alleen maar omdat de laatste groep mensen iets doen met hun apparatuur dat hen voor een gedeelte ook echt als zichzelf laten klinken...
Het is dus niet alleen de apparatuur, maar ook de karakteristieke manier waarop het gebruikt wordt waar ik op doelde...

[terrasbeest]

Ik speel voornamelijk bebop, herb ellis, barney kessel... gitaar is een epiphone emperor regent.

Fender Blues Deluxe gebruik ik.Al denk ik niet dat je absoluut een dure buizenamp moet kopen. Ik speel thuis ook op het wereldberoemde merk ' Maytone',( ooit gratis gekregen ).

[Outrage]

Ik vind het juist iets teveel getuned op "singing lead"...
Het lead kanaal op die Lonestar amps klinkt gewoon te gecompressed en heeft teveel gain, waardoor het als een scheet in een doosje gaat klinken...

Ik denk dat we allebei hetzelfde bedoelen, maar het anders verwoorden. Het zou ook kunnen dat ik mij bij singing lead wat anders voorstelde. In ieder geval klopt jouw omschrijving wel. Ik speel bij de lone star heel graag op het clean kanaal waarvan ik dan de gain wat verder opendraai.