Was het maar waar. Als je je gitaar uit je handen laat pletteren is het een beschadigde gitaar. Minder waard, want tsja, slijtage. 2de hands! Echter, als de custom shop er op los gaat met een hamer en koffiedrab istie "gerelict", en dus meer geld waard! Want nep-oud! Net zo goed als je vroeger een spijkerbroek kocht, en die na verloop van tijd slijtage ging vertonen, koop je er tegenwoordig een met de gaten er al in. Tsja...
Laatst gewijzigd door Quink; 1 juni 2018 om 23:57
Curiouser and curiouser said Alice....
Ook wel eens m'n versleten kneesliders geruild tegen nieuwe. Gast was er maar wat blij mee en ik ook trouwens
Achja t valt allemaal wel mee hoor heeren, het is alleen t plastic wat nu niet meer pijn aan je ogen doet omdat t zo wit is.
vind het zo net wat passender, de body en nek laat ik zoals ze zijn . Ga wel voor de natural relic door jaren te spelen
overigens pretendeer ik niet aan een ideaal te voldoen of een model na te maken. Ik heb gewoon gedaan wat ik mooi vind en heb daar goed over nagedacht :P
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Ziet er zeer fraai uit!
Toch ook maar eens een plaatje van mijn Strat posten.
American Vintage '59 in Sherwood Green
Laatst gewijzigd door dejohan; 2 juli 2018 om 15:43
Lul! Waanzinnig geil! Eén van mijn lievelingskleuren voor strats en teles met een RW neck.
Heb hem tweedehands gekocht dus had niet veel keuze qua kleur.
Ik wou eigenlijk een aged white blonde, maar deze kleur is me hoe langer hoe meer gaan bevallen.
Zo een heb ik er ook. Maar bij mij heet de kleur Caribbean Mist.
Laatst gewijzigd door telecastermaster; 5 juli 2018 om 14:17
The problem with the world is that the intelligent people are full of doubts, while the stupid ones are full of confidence.
- Charles Bukowski
Ik mocht van mijn vrouw voor mijn 40e verjaardag een gitaar uitzoeken en ze had voor mij geregeld dat er bij Keymusic in Sint Niklaas een American Original '60s Strat in Candy Apple Red klaar lag. Deze heb ik uitvoerig bespeeld en vergeleken met o.a. een American Professional in dezelfde kleur en een Elite. De Professional speelde fijn en voelde vertrouwder (hals lijkt meer op die van mijn MIM Standard), maar de Original klonk duidelijk warmer en de dikkere hals begon al spelend toch te wennen en lekker te voelen.
De Elites zijn vast goede gitaren, maar elke keer als ik eentje speel ben ik niet onder de indruk, ik denk dat het met het halsprofiel te maken heef.t Ook nog eventjes een Telecaster in handen gehad en een paar Les Pauls bekeken, maar voor mij gaat toch niets boven de comfortabele rondingen van een Strat. Uiteindelijk dus de Original mee naar huis genomen, en na anderhalve week dagelijks spelen nog steeds ontzettend blij met mijn keuze. Het fretwerk is uitstekend en het geluid bevalt me erg goed. De veranderingen t.o.v. de American Vintage reeks (9.5" toets, hogere frets) vind ik goed.
De afstelling was bijna goed, ik heb de hals nog iets rechter gezet (waarvoor uiteraard, helaas, de hals eraf moet) en het vibrato geblokt. De toets was vrij droog en stroef, daarom met Lemon Oil behandeld. Ik ben er ook achter dat nitrolak vrij kwetsbaar is, want de eerste putjes zitten er al in... De datumstempels op hals en body zijn trouwens van Augustus 2017, en dat terwijl deze reeks pas in januari van dit jaar geïntroduceerd is. Fender heeft dus al een hele tijd op voorraad geproduceerd.
Ik ben tot nu toe te lui geweest een fatsoenlijke foto te maken, maar het gaat uiteraard om dit model:
Favorieten/bladwijzers